Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.......

Zomaar een deur in Ootmarsum.....en dat is toch een leuk plaatsje...met een hele oude kern die je gewoon vanaf de parkeerplaats kan bereiken.....een kleine 400 meter, dus voor iedereen te doen.

Het was gister prachtig weer dus heel veel fietsers zaten op de terrassen van Ootmarsum....wij deden een lekker ijsje en ondertussen lekker mensen kijken......

Ootmarsum is een heel kunstzinnig plaatsje met veel galerieën en standbeelden her en der....

Zelfs boven op de wegwijzers staan  kleine kunstwerkjes......Ik heb de betekenis nog niet kunnen achterhalen....

Een gevelsteen...ook een kunstwerkje maar wel heel oud....

Er is ook nog een heel speciaal kunstwerk.......het staat nu bij de kerk...

https://standbeelden.vanderkrogt.net/object.php?record=OV05ab

Ik heb er een linkje bijgezet dan kun je lezen wat het beeld betekent, het is een heel verhaal maar wel leuk.

Wij hadden zo een hele leuke middag in Ootmarsum.....

Heb ik zelfs nog een foto gemaakt van een Zonnewijzer, die kan ik dan ook weer toevoegen aan mijn verzameling.

Je ziet in ons land niet zo vaak zonnewijzers dus deze is speciaal....

Nog even terugkomend op de aanhef van dit blog.....

Ooit gingen wij met ons gezin en vrienden een huifkar tocht maken in Drente, echt jaren terug....het was de bedoeling dat je zelf het paard ging mennen...onze dochters waren hele goeie ruiters dus wat kon er mis gaan....de baas van de huifkar vroeg of we konden mennen...natuurlijk antwoordde ik { denkend aan mijn dochters }....deze man gaf ons een heel nukkig paard mee, Dandy was zijn naam,        { Hij deed dit expres bleek bij terugkomst} Daar gingen we op pad.....en.....het mennen ging heel gemakkelijk want Dandy wist gewoon de weg, zo snel mogelijk terug naar de stal....Totdat de beide heren die mee waren een plaspauze wilden maken....het stoppen met de huifkar viel niet echt mee want Dandy wilde naar de stal.....De mannen gingen plassen en toen zag mijn man Dandy steigeren en zijn hoofd kwam boven de huifkar uit.....dat was me wat, maar......natuurlijk had ik hem weer gauw onder controle samen met de dochters en konden we onze tocht naar de stal voortzetten.

We werden door de huifkarbaas begroet met een grijns van oor tot oor met de vraag of het goed was gegaan....Ik zei hoezo? Leuk paard om mee door het bos en over de hei te gaan, we hebben genoten.

De baas vroeg zich af of het paard niet lastig was geweest...nee hoor, zie ik, helemaal niet.

Hij moest eens weten...

Ja, zo zit ik in elkaar, ik zal alles proberen omdat ik altijd in oplossingen denk en niet in problemen.

Fijne donderdag, hier nu regen, jammer.....maar ik heb een mooi boek mee dus.....lekker lezen.

 

groetjes, Marion.