Een boekbespreking, daar lijkt het op....

Kennen jullie deze boeken? Een prachtige serie over de Schotse geschiedenis. Ik heb ze jaren terug in 1 keer aangeschaft en ze achter elkaar gelezen. Later is er een filmserie over deze boeken gemaakt, The Outlander. Wie Netflix heeft kan de serie daar bekijken, dat heb ik al 2 keer gedaan. Echt ik ben aan deze serie verslaafd, nou ja, er zijn ergere verslavingen.

Maar tot mijn vreugde zijn er weer 12 nieuwe afleveringen aan Netflix toegevoegd. HEERLIJK!

Dus als je je toch nog verveeld, ga dan maar eens naar deze serie kijken, of koop de boeken, dan ben je voorlopig ook van de straat.

Mijn tijd verdelen wordt dus weer een dingetje....

*****

Maar er is nog meer...

Gister viel er door de brievenbus, mijn lijfblad.....het Quiltnieuws....

Had al op FB gezien dat sommigen het blad al in huis hadden, de bofkonten zal ik maar zeggen. Mijn hoop was dus op de zaterdag gevestigd.

Als lid van een gilde wacht je toch altijd op je lijfblad.....het is al bijzonder om gilde-lid te zijn. Zoveel mensen kunnen dat niet zeggen, ik vind het leuk.

En.......het kwam dubbel goed, want ik kreeg het Quiltnieuws en nog een ander mooi blad.

Ik kreeg ook nog een borduurblad waar ik niet meer op gerekend had.

Creation point de croix

Als ik in Frankrijk op vakantie ben koop ik dit blad altijd en met een beetje mazzel heb ik er dan 4 in een jaar. Corona zorgde er echter voor dat ik niet in Frankrijk kwam, dus ook geen borduurblad.

Nu heeft dit blad een website en daar kan je dan een abonnement afsluiten, dus zo gezien zo gedaan.

Helaas, nooit meer wat gehoord of gezien....mails gestuurd geen antwoord, gebeld, niemand nam de telefoon op......stilte!!!

Wat nu?

Toen het bijna november was kon ik bij  Steekjes&Kruisjes  het decembernummer van dit borduurblad kopen. Natuurlijk meteen gedaan, en toen had ik de mogelijkheid om per post een abonnement af te sluiten want er was een pagina in het blad waarmee dat heel gemakkelijk zou kunnen!!!

Maar pas op, nou komt het......

De pagina gekopieerd, alles goed ingevuld, nog een getikte brief erbij met alle gegevens, het nummer van de creditkaart, nou wat kon er misgaan.

Alles opgestuurd in de 1e week van december 2020, en het moest naar Spanje, ja heel bijzonder voor een frans blad, maar dat zal wel met belasting voordeeltje te maken hebben.

Ik kan jullie zeggen Spanje is echt heeeeeeeeel ver weg.....nooit geweten...

Het heeft dus tot gister geduurd dat ik nu een abonnement heb op Creation  Point de Croix.

Ja, je moet een lange adem hebben.....

Ben er wel heel blij mee........

Een van de mooiste borduurbladen vind ik....

Dus mocht je het overwegen, ik wens je veel succes, maar weet dat de aanhouder wint.

Leuke dingen stonden er natuurlijk in....

Zo'n schattig tasje......kijk nou....

Maar ik heb nog een leuk plaatje...een trotse oma plaatje, mag wel een keer toch?

Marloes en ik hebben gister Morgan van z'n krullen verlost. Dit mannetje kwam al op de wereld met een flinke bos haar, echt ik had dat nog nooit gezien, zoveel haar. En niets is er afgevallen, die flinke haarbos bleef. 

Gister is hij lekker geknipt bij thuiskapper Blaauw, die mocht open tijdens de lock-down.

Zo ziet hij er nu uit en het onderste fotootje laat zijn krullenbol nog even zien.

Zijn mamma had al geoefend met het geluid van de tondeuse, dus dat vond hij niet eng...het ging eigenlijk prima. 

Het staat hem heel leuk, vind deze oma.

Gezellige zondag allemaal, groetjes, Marion.

Toch nog een deurtje dan maar, anders is het niet compleet......

Hier woont een huisarts ...in de plaats Beaune....Frankrijk......

 

Deuren en deurtjes....

Een verrassing zit soms in een klein hoekje, dat kwam ik gister aan de weet. Er was een mevrouw die wilde graag vriendin met mij worden op FB, dat gebeurt wel vaker. Ik kijk dan eerst wie er nog meer vrienden met haar zijn en dan keur ik het goed. Ze bevond zich in goed gezelschap dus het is nu een FB-vriendin van mij. 

Ik schreef haar een klein welkomst berichtje en kreeg een reactie terug die ik niet verwacht had...

Ze vond mijn deuren plaatjes zo leuk!!

Nou, hoe leuk is dat?

Dus dit wordt een blogje met wat deurenplaatjes, speciaal voor Diana Louw, dat begrijpen jullie wel.

Deze deur komt zo mooi uit in het schoon-metselwerk....het is niet verfijnd maar lekker stoer....

Deze dan, versteld met allerlei planken en een gaatje onder in voor de kat of ongedierte, en een blauwe regen ervoor....ergens heb ik ook nog een foto van deze deur met de bloeiende boom ervoor, toen had ik dat leuke deurtje gemist.

En deze poort brengt je op een wijn-domein. Hij is oud en versleten...de ornamenten zijn er zelfs af...maar voor mij heeft deze poort charme.......

Wat was er verder deze week......

Niet zo veel eigenlijk, hoewel onze geliefde supermarkt gaat verdwijnen. De krant staat vol met verhalen wat mensen gaan missen bij de DEEN. Hier in Wognum komt nu een AH, dus dat is heel wat anders.

Vroeger toen ik nog in Hoorn woonde was Appie mijn buurtwinkel, en toen ik hier kwam was er eerst nog de Spar en de Vezo.

De Vezo werd Super de Boer en dat veranderde tenslotte in DEEN.

En zo gaat dat, als je ouder wordt veranderen er dingen, sommige zijn leuk en andere niet.

Het zal wel weer wennen, en voor de Allerhande { 1 van mijn lijfbladen } hoef ik niet meer naar Nibbixwoud.

Dit is ook zo'n mooi tafereeltje en dat komt door die geranium op de vensterbank. Die maakt juist die grijze ramen en deur feestelijk.

Ja, ik heb overal een antwoord op.

Ook had ik nog de oppas op mijn jongste kleinzoon, Morgan.

Zijn mamma werkt bij de politie en die moest naar Apeldoorn om daar een kogelvrijvest op te halen. In Apeldoorn staat de politie supermarkt voor alle kleding en andere toebehoren. Haar zoontje Phlynn nam ze gezellig mee, die heeft vakantie, dus dat kon mooi.

Mijn dochter kwam thuis met 3 van die vesten, dus ze is nu goed beschermd, dat is fijn. Die vesten zijn toch zwaar, ik ben blij dat ik dat niet de hele dag aan hoef...pfffff.....

Nou had ik niet veel te doen qua oppas want Morgan slaapt hier overdag vaak heel erg goed, zo ook afgelopen dinsdag. Het was de fles, even zitten en toen begon hij alweer te gapen en in z'n ogen te wrijven, zo van ik wil wel weer naar bed. En zo ging het ook. 

Deze is ook zo mooi....Een "vader" en een "kindjes" deur.....Zien jullie hoe BOL die grote deur staat....

Ook nog even bij mijn jarige vriendin geweest.....mooie bos tulpen gebracht en haar toch even gezien.

Ja, ik wilde even weten wat het met je doet,  65 jaar worden.

Gelukkig zag mijn vriendin er goed uit en ze had er zin in om het 65e jaar te vieren. Zo moet het!

Dit is het laatste deurtje voor vandaag....

Fijne dag, groetjes, Marion.

 

Zomaar een bos tulpen......

Vanmiddag stond vriendin Marga zomaar aan de deur met een bos tulpen. Gewoon omdat ze even bij alle vrienden een bos voorjaar wilde brengen en ons eigenlijk even wilde zien. Wat een leuk idee.

Gelukkig was ik net weer thuis van mijn rondje met de hond anders had ik haar nog mis gelopen. Wat staat dat dan weer leuk op tafel zo'n bos tulpen, echt voorjaar...Dank je wel Ger en Marga voor deze bos en het leuke idee er achter.

Ja, dat is ook corona....onze vriendengroep bestaat uit allemaal wat oudere echtparen, ik ben de jongste met mijn 64 jaar, dus voorzichtigheid is geboden en daarom zien wij elkaar bijna niet. Helemaal niet leuk, maar we schikken ons erin. Iedereen heeft het wel over de jongeren maar voor ons ouderen is dit ook niet leuk. Onze "Tijd" gaat namelijk voorbij, het glipt door onze handen.....we kunnen niet wat we willen en waar we naar hebben uit gekeken als we niet meer zouden werken....

Er kan zomaar iets met een van ons gebeuren van ziek en zeer en dan is het klaar, dan is er geen genieten meer. Onze "Tijd" is kostbaar, maar we gaan niet protesteren want wij weten waarom we dit allemaal doen. Als we allemaal meedoen is het des te sneller weer normaal....begreep iedereen dat nou maar eens een keer.

We houden vol, en met een bos tulpen erbij gaat dat heel goed.

*****

Morgen is het 24 februari.....

Mijn vriendin Betsy wordt dan 65! jaar. Ik ken haar dan al 62 jaar, wat een tijd en we zijn ook nog altijd vriendinnen. Ik vind dat best bijzonder.

Hier staat zij links op de brug naast mijn andere vriendin Ria, die ik ook al 62 jaar ken. Zij wordt in september 65. Meiden we worden oud. Ikzelf hoop in juli 65 jaar te worden.

Eigenlijk hadden Ria en ik iets leuks met Betsy haar verjaardag willen organiseren, helaas corona gooit ook hier roet in het eten. Geeft niks, het zit in een goed vat, dus het komt nog wel.

*****

Op 24 februari 1963 had Betsy een hele bijzondere verjaardag......Toen reden er namelijk auto's op het ijs van het IJsselmeer, nu Markermeer.

Wij woonden alle drie in Andijk, aan het IJsselmeer en hebben dit met eigen ogen allemaal gezien.

Heel bijzonder...

Ik heb zelfs een aandenken aan die dag, kijk maar....

Het is een tegeltje uit Makkum speciaal voor die autorit gebakken....mijn oom en tante reden mee vanuit Hoorn en kwamen even bij ons thuis binnen wippen. De auto bleef geparkeerd op het ijs!?!?

Dat ze dat durfden....

Hier staat mijn tante bij het ANWB verkeersbord  dat de weg naar Workum, Hindeloopen en Medemblik aangeeft. De ANWB die kom je overal tegen, dat zie je maar weer......

Morgen is het dus 58 jaar geleden dat die tocht er was.

Mijn vriendin Betsy heeft in ieder geval beter weer, een heerlijke voorjaarsdag ligt er in het verschiet.

En zo gaat de week alweer z'n gangetje.

Wel heel fijn was het telefoontje dat ik vandaag kreeg....Het was de kapper en ik kreeg een afspraak voor volgende week vrijdag. I

Ik wil heel graag naar de kapper en de kapper is heel blij dat ze weer aan de slag mag.

Dat is dus goed geregeld.

Wens jullie een fijne woensdag met een lekker zonnetje, maak een heerlijke wandeling of een fietstocht, doen hoor, want voor je het weet regent het al weer. 

Ik zeg maar zo...Pakken wat je pakken kan.

groetjes, Marion.

 

Winter en zomer in 1 week..........

Deze foto is van vorige week, ijs en sneeuw langs het Markermeer.....vorige week zondag stonden we nog op de schaatsen....

Dit is een 's zomersplaatje, mijn lief met onze kat Joepie onderweg naar de Franse Alpen....ja, onze Joep gaat altijd mee op vakantie. Hier kijken ze samen even naar wat er op de weg aan de hand is. Joep doet zelfs zijn behoefte onderweg op een parkeerplaats, net als de hond. Ideale kat om mee te nemen.

Wat zijn we toch een flexibel volkje, zo is het bijna 20 graden onder nul en zo kun je in je T-shirt buiten zitten.

Heerlijk toch?

Nederland een kikkerland? Welnee, meerdere seizoenen in 1 week, dat past beter.

Verder deze week bezig geweest met de Bow-Tie strikjes. Dank zij de tip van Judith, van Juud's quilts, heb ik Grippy aangeschaft en idd het tekent geweldig. Kan nu heel veel tekenen zonder dat mijn vingers in de kramp schieten. Toch wel fijn dat internet, kun je vragen stellen en je krijgt nog antwoord ook en  de tips zijn gewoon goud waard.

***Dus voor het gebruik van de Bow-Tie malletjes Grippy erop spuiten en gaan met de banaan ***.

Verder gaat alles hier z'n gangetje, mijn lief is herstellende van zijn longontsteking en kreeg afgelopen week nog wat griepklachten. Dat hoort er allemaal bij want hij was natuurlijk door alles heel vatbaar. Gelukkig knapt hij weer op en dan met het zonnetje door de ramen, nou dat doet wonderen.

Straks eerst maar wat boodschappen doen, kijken of alles een beetje op voorraad is. Ik weet niet hoe jullie dat hebben maar als ik vroeg ga is alles nog niet bijgevuld, dus dan moet ik later nog een keer terug terwijl ze eigenlijk willen dat ik vanaf 7 uur boodschappen doe!

Ik weet niet hoe ze dat dat bedoelen, maar voor mij werkt het niet.

Wens jullie een fijne vrijdag met veel zon!

groetjes, Marion.

Een caravan deur is ook een deur. Joep geniet van de vakantie.

{ O, wat zou ik graag op trappetje willen zitten van de caravan....jullie snappen wel waarom }

 

IJsplaatjes, Silka en strikjes.............

Met Silka gaat het goed. De medicijnen hebben zijn werk goed gedaan, dus er volgt geen operatie, gelukkig. Het gezwel zat aan de buitenkant van haar rechterpoot ter hoogte van het hakgewricht. Dat is eigenlijk een rottige plek, dus daarom hadden ze aan een operatie gedacht als dit niet zou helpen.

Inmiddels gaan de pillen er redelijk in, we verstoppen het in kipfilet en dat gaat redelijk.

Mijn vriendin Marja kwam nog met een oplossing om een pillenschieter bij de dierenarts te halen, maar ik denk dat ik dan of mijn vingers kwijt ben of de schieter is opgevreten. Tanden poetsen gaat ook niet bij Silka, ze vreet de tandenborstel op!

Ze doet maar, misschien later maar een kunstgebit, het is niet anders, ik wil mijn vingers heel houden.

Dank voor de belangstelling en de aangedragen oplossingen.

Het is en blijft een aparte Hond, maar wel lief.

*****

De Bow Ties gaan niet zo hard deze week...er lag sneeuw en er kwam ijs...en dan wordt de fotograaf in mij wakker. Ik moet er plaatjes van maken.....schaatsen ga ik niet meer want een valpartij loopt zo wie zo verkeerd af, dus ik blijf in mijn snowboots wel genieten op de kant. 

Ik heb deze malletjes  van Susan Smith gekocht bij Petra Prins, Judith van Juuds quilts, vond ze heel handig en dat is zo, alleen ik heb moeite met vasthouden.

Hier wat strikjes die nog gestreken moeten worden.....

En nu laat ik jullie een trucje zien wat ik zelf heb bedacht. Het is een trucje voor mensen die net als ik moeite hebben met het op zijn plaats houden van het malletje.....onze vingers gaan pijn doen...

Ik leg het malletje op de stof en trek eerst de binnenring over....

Dan pak ik een klein naaldendoosje....

leg dat op de mal.....

vinger erop, dit geeft ontspanning, en dan teken ik de buitenrand om. Echt het scheelt pijn in de vingers, probeer het maar eens.

En met deze oplossing Strik ik weer gezellig verder.

Ik maak nu eerst een aantal effen stukjes, dan kunnen die weer aan de gekleurde gezet worden.

Kijk ze liggen al te wachten.....

Aankomende week gaan we weer aan de slag....

*****

Dan hier nog wat ijsplaatjes...even over de dijk van Hoorn  via Schellinkhout en Oosterleek gereden, prachtig om te zien.

Eerst heb ik nog even een foto gemaakt van het huisje van Opoe Balk in Oosterleek. Wil je er meer over weten kijk dan maar even op

https://www.oosterleek.biz/

Dan klik je op de gerenoveerde langhuisboerderij en kan je alles lezen.....

Hier zijn echte ijsbloemen te zien.....

Hier heel veel ijs dat , als de wind zo blijft , wel gaat kruien....een heel apart natuurverschijnsel...

Of deze dan, in ijs verpakte stenen.....

Deze is ook zo mooi, door het bevroren water leek het vanuit de verte net een vrouwtje met een sluier achter haar aan.....het is een stok die in het water staat en het opspattende water heeft er dit van gemaakt samen met de strenge vorst.

Kijk dat is nou genieten, van zon, wind en ijs.

Het was trouwens berenkoud, gevoelstemperatuur van min 10 denk ik.....

Nou, dat was weer een heel verhaal, fijne zondag, geniet nog van het ijs...

groetjes, Marion.

 

14 februari = Valentijnsdag......

Bij ons is het iedere dag Valentijnsdag.

Op Valentijnsdag denk ik altijd wel na over de liefde in zijn algemeenheid, de liefde voor mijn partner, mijn dochters en schoonzoon, mijn kleinkinderen, mijn dieren en vrienden.....

Ik wil ook helemaal geen kadootje, dat past er voor mij helemaal niet bij. Deze dag is zomaar aankomen waaien uit het buitenland en ineens moeten we daar allemaal wat mee.

Wat sommige ook zeggen commercieel gedoe....ik hoorde gister dat een bos van 20 rode rozen, wel  €100,00 gaat kosten!!! Ze zijn echt gek geworden.

Zo af en toe een bos bloemen is net zo leuk.

Iedere dag Valentijnsdag is echt niet moeilijk, het leven met elkaar bestaat uit geven en nemen, waarbij "Geven"  met hoofletters wordt geschreven.

Een wijze les van mijn oma, en die kon het weten want die was in 1969  60 jaar getrouwd met mijn opa.

Ze hadden het fijn en gezellig met elkaar en ik keek daar als kind al vol bewondering naar.

Mijn ouders hebben 53 jaar getrouwd gehaald, en die konden ook goed met elkaar leven.

Mijn lief en ik naderen de 45 jaar, dit jaar is het zover, ik ga overigens ook voor de 60 jaar als het enigszins kan.

Het voelt nog steeds als of het pas geleden is dat we trouwden, hij kan mij nog steeds op een leuke manier verrassen en dat is mooi.

Samen hebben we 2 hele leuke dochters op de wereld gezet die heel positief in het leven staan en er ook wat van maken. Dat is ook liefde, zien dat je er samen een mooi stel van gemaakt hebt. Onze meiden plukken nog steeds de vruchten van hun opvoeding en passen die zelf ook weer toe. Wij waren niet streng maar wel rechtvaardig en ze mochten een heleboel zelf uitvogelen, dat kon natuurlijk fout gaan maar daar leer je ook weer heel veel van.

En dan de liefde voor kleinkinderen, die is wel bijzonder vind ik zelf.

Ze komen ongevraagd je leven binnen en je houdt meteen van ze met alles erop en eraan.

Het voordeel is wel dat we ze niet hoeven op te voeden, en daardoor mag er bij opa en oma wat meer als thuis.

En dan mijn dieren....ik kan niet zonder dieren om mij heen leven....ik heb nu al bedacht dat ik zeker tot mijn einde nadert een kat kan hebben.....nu hebben we er 2...

En dan die doerak van een hond, als ik boos op haar ben hou ik toch nog van haar.....liefde

Zij vormen toch ook mijn gezin, en van dieren krijg je zoveel onvoorwaardelijke liefde.....

Voor mijn vrienden en vriendinnen heb ik ook nog plaats in mijn hart, zonder hen zou het leven wel saai zijn....ik geniet van de ontmoetingen die we hebben en ze zijn ook heel dierbaar.

Zo ervaar ik Valentijnsdag, een beetje nadenken over de liefde dan voel je ook de liefde.

Probeer het maar eens, of vraag aan elkaar waar je van houdt.....

Fijne zaterdag, lekker zonnetje,

groetjes, Marion.

 

Pillen slikken.....nou mij niet gezien.....

Mijn wandelvriendin, Silka, zit een beetje in de lappenmand. Maandagmorgen droogde ik haar pootjes af en toen ontdekte ik een gezwollen plek op haar rechter achterpoot. Het pootje voelde daaromheen ook dik en warm en ik vond Silka een beetje down.

Misschien had ze wel koorts...ja, dat kan bij honden. Ze at wel en dronk ook en had ook plezier in de sneeuw, dus ernstig kon het niet zijn. Toch maar even een afspraak gemaakt bij de dierenarts.

Kijk hier zie je plek, het zit bij haar hak gewricht.....hoe komt ze eraan...geen idee...kan van alles zijn.

Misschien een doorn of wat anders...ze is in ieder geval niet gebeten.

Ze had inderdaad wat verhoging, dus dat viel mee.....

Bij de dierenarts werd er wat vocht uit de wond gehaald, nou dat zag er niet best uit....veel pus...

Dus er werd een injectie gezet, antibiotica, en we kregen ook nog pillen mee....

Daar werd ik niet zo vrolijk van....Mijn hond kennende.....

Pillen moet de hond innemen....en aangezien Silka nogal een apart geval is zag ik mijn geest alweer dwalen.

Ik stelde voor om dagelijks een prik te komen halen, nou dat vond de dierenarts geen optie.

**Gewoon de bek even openen, pilletje erin en de snuit dichthouden totdat de hond slikt.**

Mooi gezegd, met deze hond geen optie.

Bij de dierenarts moet ze een muilkorf om omdat ze anders bijt, ja echt waar, het is echt een heel apart geval.

Ik ben dus nu aan het experimenteren hoe ik die medicijnen naar binnen krijg...

Leverworst gekocht, dat vind ze heel lekker....pilletjes erin verstopt....leverworst was zo vertrokken en de pilletjes......die lagen in de mand, gewoon eruit gezeefd....pfffffff..

Ik zag haar al kijken toen ik het aanbood, waarom krijg ik leverworst, wat is er aan de hand???

Ze zijn niet gek.

Wat nu?

Kaas lust ze ook graag, een nieuwe optie....resultaat...zie leverworst....

Ook mag ze de medicatie niet op een lege maag, dus maar havermout gemaakt en dat gaat slikbekkend rap naar binnen, daarna moeten de pilletjes en die mogen niet door de pap geroerd...

Mijn nieuwe methode is nu:

de pilletjes fijn malen, en dan op een plakje kipfilet smeren met smeerworst en jawel hier trapt ze in.

Gisteravond had ik haar voer klaar gemaakt met de pillen erdoor, en wat denk je...

ze ging gewoon niet eten.

Dus die medicijnen zijn verloren gegaan, ik moet ze dus echt naar binnen zien gaan anders komt het niet goed.

Het is net een klein kind, ons hondenkind.

Verder gaat alles z'n gewone rustige gangetje.....heb gister nog een aantal strikjes getekend en er nog 10 genaaid, dus dat gaat mooi.

Wens jullie een mooie dag, volop zon zo te zien, dus heerlijk weer...

groetjes, Marion.

 

Wegens groot succes............Boerenkool uitverkocht????

 

Boerenkool stamppot uitverkocht......dat zou een succesverhaal kunnen zijn. Maar nee hoor, het is niet waar. Wel hebben allerlei blogvolgers er gister aan mee gedaan. Zij hebben lekker boerenkoolstamppot gegeten, en dat kwam mede door de sneeuwpret. Het kon niet beter, prima weer voor stamppot en het is ook nog eens snel klaar.

Mijn variant zag er zo uit....

Ik had het zelf nog nooit met kaas gemaakt en het resultaat vonden wij heerlijk. Het is echt een leuke variant op de basis boerenkool stamppot.

Natuurlijk een wijntje erbij, smaakt altijd en bij iedere gerecht.

De volgende variant is van Gerard en Caty....

{ dat is die sterren kok van dat huisrestaurant }

Die deden ook mee...

Zo kwam de schotel op tafel.....

Ze konden het niet helemaal op......Kijk ook lekker een wijntje erbij....

Ik had ook nog een variant van Bal en Marijke...

Het ziet er goed uit, ik kan alleen de radijsjes niet helemaal plaatsen....misschien nog weer een variant op een variant.

Coronavirus muteert ook misschien dit recept ook wel.....

Je weet het niet.....

Maar goed het was leuk dat jullie allemaal mee deden en jullie hadden allemaal een hele gezonde maaltijd op tafel.

 Vandaag draait de dag ook al weer op volle kracht.

Vanmorgen moest ik eerst sneeuw ruimen, dat kan mijn lief nog niet vanwege zijn genezing van longontsteking. Hij is nog kortademig.

Vanmiddag moeten we naar het ziekenhuis voor foto's en een gesprek bij de longarts, dus het garage pad moest wel sneeuwvrij gemaakt worden.

Dat heb ik vanmorgen gedaan en het paadje naar de voor- en de achterdeur. 

Ik hoef niet naar de sportschool vandaag!!

 Ik wens jullie een leuke maandag en geniet ook van de sneeuw, het is niet alleen maar kommer en kwel.

groetjes, Marion.