dinsdag 29 maart 2022

Oké, Hij Is Af!!!!!

Gister de laatste hand gelegd aan bovenstaande quilt. Deze is voor kleinzoon Phlynn....en ik maak geen quilt voor kleine jongetjes,  het is een quilt die ook nog mee gaat als hij 18 is { hoop ik }
Ik heb er 96 blokken in verwerkt en door iedere keer een witte diagonaal te gebruiken kwam er deze ruit te voorschijn.
Ik ben fan van Trijntje vd Horst, zij maak quilts van resten, zgn Mestvaalt quilts.
Hier kun je van dichtbij de blok opbouw zien. Witte diagonaal en dan horizontale repen en aan de andere kant verticale repen. In elkaar voegen met een volgend blok en dan krijg je dit resultaat. 
Het is een optie want als je het anders uitlegt dan krijg je een ander figuur. Zo leuk kan het zijn.
Alle repen heb ik op oud gordijnstof genaaid, lekker stevig en ik heb er geen vulling achter genaaid maar een kant en klare achterkant. Dat is stof met vulling tezamen door gestikt.  { Er kunnen spreien van genaaid worden }
Kijk zo ziet dat er uit. Er is hier in de buurt een stoffenhal die dit verkoopt en ik vind het wel handig. Heel warm hoeft de quilt ook niet te zijn want iedereen heeft CV.
Jojo's aan de voorkant met een knoopje aan de achterkant houden de boel op z'n plek. 
Voor mij is doorpitten geen optie aangezien ik ernstige artrose in mijn handen heb....helaas...maar dit is een oplossing. Ik WIL toch een quilt maken, nou dan roei ik wel met de riemen die er wel zijn.
Ik heb er een jaar over gedaan want ik moest natuurlijk ook af en toe tassen naaien.
O ja, de quilt heeft ook nog een naam:

White stripes black dots = boogie woogie....


Ik ben een beetje apart, want ik zet het label op de voorkant......

Zaterdag mag ik weer aanschuiven bij de quilt gilde regio dag in Hoorn en dan mag deze quilt mee. Ik verheug me al op een gezellige dag met allemaal gezellige quiltsters . Het is altijd een feestje, met een broodje kroket natuurlijk, ja, dat dat moet.

Wens jullie een gezellige dag, groetjes,
Marion.

Zo mocht de quilt gister even buiten kijken zodat ik een foto kon maken.









 

vrijdag 25 maart 2022

Dit is een leuke week.....

In plaats van te eindigen met een deur, begin ik er vandaag mee.....
Een echte West-Friese stolpboerderij deur. En wat voor een, een mooie versierde deur, dus van een rijke boer ooit......Ook heel mooi die levensboom in het glas erboven....

Hier in Wognum staat ook zo'n mooie oude boerderij....vorige week was deze boerderij te bewonderen in het programma binnenstebuiten. Deze boerderij heeft 2 deuren, een echte en een leugendeur...links de leugendeur en rechts de "echte" deur, hoewel die eigenlijk alleen maar werd gebruikt voor rouw en trouw. Iedereen kwam gewoon achterom.
Maar goed, wat ik wilde vertellen was dat ik woensdag op de fiets naar Twisk ben geweest, dat is zo'n schattig dorpje en daar staan ook nog veel oude boerderijen en daar was die mooie deur.
Ik had zondag daar een mooi landje gezien wat ik wilde fotograferen dus ging ik lekker op de fiets. Schoonzus Helma wilde ook wel fietsen dus gingen we gezellig met z'n twee.
Helma weet hele mooie fietspaadjes hier in de omgeving, allemaal door de landerijen. Straks als de tulpen bloeien, en dat duurt niet lang meer met dit mooie weer, dan zijn die routes heel mooi om te fietsen. We hoorden de tulpen gewoon groeien!
We gingen dus van Wognum naar Benningbroek, richting Abbekerk, en dan richting Twisk. In Twisk een landpaadje opgezocht richting Midwoud, daar afgeslagen richting Oostwoud, een klein stukje Hauwert en toen waren we op Zwaagdijk even een snuifje nemen van de ACTION. En nee, we kwamen niet met tassen vol naar buiten want wat we zochten hadden ze niet. Jammer, maar helaas. We zijn toen door Hauwert weer via Nibbixwoud naar Wognum gefietst. Het was leuk, mooie weer en gezellig. 
Voor nou en nogerrus, zoals ze dat hier zeggen.

Nu zal ik jullie het plaatje in Twisk laten zien van het weilandje wat ik zondag had gezien....
Een klein weilandje, tussen de boerderijen, aan de Dorpstraat, wat oude hoogstam fruitbomen en allemaal narcissen....Hoe meer voorjaar wil je hebben...
Ga over 2 weken nog een keer terug voor de fruitbloesem.....

En deze boerderij hoort erbij, een echte West-Friese stolp met een leugendeur aan de voorkant.

Maar ik zag natuurlijk nog veel meer...
Dit is een hele mooi boerderij, een "rijk" versierde stolp......

Dit zit boven de deur, en de deur zelf is heel simpel.....ja, het is de leugendeur.....
Dus mochten jullie het weekend nog geen plannen hebben, kom lekker fietsen in West-Friesland.

Maar ik had nog meer aan de hand....
Gister avond was ik op stap met mijn oudste dochter, Marieke.
Ik had van sinterklaas, 5 dec. 2019, ja dat lezen jullie goed, een kaartje gekregen om samen met haar naar Brigitte Kaandorp te gaan in april 2020!
We weten allemaal wat er op 16 maart 2020 gebeurde, juist, totale lockdown wegens corona.
Maar het kaartje bleef geldig tot nader order....dat was fijn.
Nu zijn we gister naar.....
Paulien Cornelisse geweest, naar de voorstelling Aanstalten.{ denk even na over dat woord, dan schiet je al in de lach.....want wat betekent dit woord....Paulien ten voeten uit....}
Als je iets van Paulien weet dan is het wel haar spelen met taal. Ge-wel-dig, wat zij kan met woorden en hun betekenis. Samen met Marieke hebben we erg genoten. Was leuk weer eens een avondje UIT!
Lieve Marieke, dank je wel voor dit leuke kado.

En zo is het dan zomaar weer vrijdag geworden, de dagen glippen door mijn handen.....
Heel fijn dat lekkere zonnetje erbij, ik zou zeggen, zo tot kerst houden,  weermannen. Ja, ik vraag het ze toch maar.....
Genoeg gekletst weer voor vandaag, ik ga koffie maken, ik ben alleen want het mannetje speelt weer met auto's.
Fijne dag, groetjes, Marion.

Nog 1 plaatje uit Twisk......












 

woensdag 23 maart 2022

Een DSB-receptioniste vertelt.......

 

De voormalige DSB Bank met de schaatser voorop.....en daar ga ik iets over vertellen....
Ik was dus de receptioniste geworden bij de DSB bank in het 1e pand aan de Kerkstraat in Wognum. Dit was een voormalige dancing maar mooi verbouwd tot een bank gebouw met een pin opname apparaat. Een verrijking voor Wognum want nu hadden we 2 geldpinapparaten.
Ik zat iedere morgen op de receptie tot 13.00 uur en dan kwam er een andere collega die deed de middagdienst en later deden we week om week, ochtend of middag. Heel afwisselend, dat was het.
Op een mooie morgen kwam er een jonge man in een rolstoel ons pand binnen gereden, nou niet zomaar want ik moest de deur voor hem open houden. Hij was een nieuwe werknemer en kwam de administratie groep van de spaarrekeningen versterken. Ik bracht hem naar zijn nieuwe afdeling, gelukkig was dat beneden, en hij kon aan de slag.
Ineens bedacht ik mij dat deze jongeman straks ook wel naar het toilet zou willen, maar waar dan????
Niemand had hier iets over gezegd....mmmm
Ik ben even gaan bellen met de logistieke afdeling en die wisten wel dat er iemand in een rolstoel zou komen maar verder was er geen actie ondernomen. Dus ik vroeg hoe het dan moest....
Bij de receptie hadden we wel een groot toilet maar om er met een rolstoel in te kunnen dat was nog een uitdaging.....
Goede raad was duur dus ik ging bellen met dhr. Vork......ja, hij zou het doorgeven aan Kick en Martin, dan konden die t.z.t voorzieningen aan brengen in het toilet, zoals beugels en er moest een deur uit...
Dus ik vroeg wanneer denk je dat het gaat lukken......hij dacht binnen 3 weken.....dus ik zei: het MOET nu want hij is al aan het werk en straks moet hij vast naar het toilet want ze geven hem ook natuurlijk koffie en dan is er een probleem.....
En zo kwam het inderdaad tot een probleem, de jongeman kon eigenlijk niet naar het toilet maar met hulp van een andere jongen is het gelukt en werden er 's middags beugels geplaatst en de deur ging er uit.
pffff.....wat een geregel.... { je zal maar moeten plassen en dan kan het niet}

Op een andere mooie dag kwamen er 's morgens 2 zeer atletische gespierde mannen binnen. Ik vroeg voor wie ze kwamen en bood ze een stoel aan. Lekker koffie voor ze gehaald en daar zaten ze gezellig tegenover mij.
Ik had ze niet herkend  maar ze waren wel bekent...
Die ene was Chad Hedrick.....

en die ander was Shani Davis
Wat een stel die twee....
Ze kwamen voor sponsor geld en hadden in ons pand een gesprek hierover. Hoe leuk kan het zijn...
Of ik hun handtekening wilde.....nou leuk dat wou ik wel, dus ik gaf ze een stift....het blaadje was ik nog aan het pakken en in die tussentijd stond hun beider handtekening op mijn behang in de receptie.
For Marion thanks, en hun beider namen.

Hier zie je ze samen.
Heb nog vaak aan ze gedacht als het schaats seizoen er was.....
Ik ben nog nooit in een ijs stadion geweest maar heb wel gekletst en koffie gedronken met Chad en Shani, wie heb het......

Welke grote sportvrouw kwam er nog meer langs mijn balie...Marianne Vos...

Toen nog een kleine wielrenster en op zoek naar sponsering....ze kreeg het bij de DSB bank, die zagen wel wat in haar, volgens mij goed gezien.

En zo was het altijd heel gezellig en heeeeeel afwisselend op mijn werk, een mooie tijd.....
fijne dag, groetjes Marion.












dinsdag 22 maart 2022

Een droevig bericht......



Those we loved, don't go away
They walk beside us every day
Unseen, unheard, but always there
Still loved, still missed, still very dear.

bovenstaande tekst siert de rouwkaart van

 Geraldina Kuperus-Kuik

Gerry, voor ons.....

Gister kreeg ik een telefoontje van mijn patchie vriendin Ellen.....en zij vertelde mij het droevige nieuws dat onze senior patchie vriendin Gerry is overleden.  Het was vrij onverwacht, maar toch....Zo'n bericht komt wel binnen.
Gerry was onze senior in de groep en we hebben van haar veel mooie verhalen gehoord en ook dingen geleerd op quilt gebied. Quilten was haar grote hobby en de natuur, vandaar bovenstaand plaatje, dit plaatje stond 10 maart j.l. nog op haar FB.
Ook van bloemen werd ze heel blij en voor haar was een stapel stofjes als een bos bloemen. 
Het was altijd heel gezellig als we onze dag bij Gerry thuis hadden. Gerry was geboren in Indonesië en kon ook heerlijk koken dus werden wij altijd getrakteerd op Indische hapjes. Recepten deelde ze ook met mij. Haar recept van Soto-soep is echt verrukkelijk.
Gerry kon altijd leuk vertellen over haar tijd in Amerika. Ze heeft daar gewoond met haar man en dochter, vele jaren en ik denk dat ze daar besmet is geraakt met het Quilt-virus, dat kan bijna niet anders.
Iedere regiodag had Gerry wel wat mee voor de show en tell, ze had tijd en maakte dus ook veel. Haar kleinkinderen hebben allemaal wel meer als 1 quilt van haar gehad.
Wij gaan haar missen dat is zeker, ik ben blij dat ik haar heb gekend, want het was een kleurrijke bijzondere vrouw.

Rust zacht.....

Ik citeer nog een stukje van de rouwkaart want dat geeft precies weer wie Gerry was....

Zo midden in het leven gastvrij, creatief en belezen:
als een quilt bestond ze uit zoveel delen die haar mooi maakten. 







 

vrijdag 18 maart 2022

Hoe ik bij de DSB Bank kwam werken....

Deze foto heb ik geleend van De Cromme Leeck. Hier zie je het Bankgebouw van de DSB Bank, mijn 1e werkplek bij de DSB Bank in Wognum.
Hoe kwam ik daar terecht.....
Mijn oudste dochter liep stage bij de DSB bank als administratief medewerkster/secretaresse in het pand Het Klooster, dat stond aan de overkant.
Wel leuk om te melden dat dank zij Dirk Scheringa deze panden nog in Wognum staan.

Mijn dochter hoorde dat de bank nogal snel groeide en dat er dus gezocht werd naar personeel. Zij dacht meteen aan haar moeder want die was op dat moment op zoek naar een baan.
Ik had eerst 14 jaar bij een warme bakker gewerkt in het brood en in het gebak en wat er verder te verkopen viel, was een leuke baan maar wel vermoeiend als je wat ouder wordt. Ik was gaan werken in een hobby-zaak in Hoorn en die had mij gouden bergen beloofd maar die bergen bleken diepe dalen, helaas zo kan het gaan.
Er was mij beloofd dat ik workshops zou gaan geven op quilt gebied, dat ik daar quilts mocht gaan uithangen en nog veel meer leuks. Ik had spijt van deze baan dus ik was op zoek.
De mevrouw bij de DSB Bank die het nieuwe personeel moest zoeken en vinden was Anne Hillebrand, een hele leuke vrouw. Zij had aan mijn dochter mijn telefoonnummer gevraagd en belde mij op.
Ik was die dag thuis en in de tuin aan het werk, dus oude broek aan, een rommel shirt, en modder aan mijn kleding en schoenen.
Ze vroeg of ik even bij haar op gesprek wilde komen en dan liefst meteen. Nadat ik had uitgelegd hoe ik er op dat moment uitzag, zei ze....geeft niks, kom maar meteen na het handen wassen.
En zo geschiedde. Zij prikte door alles heen en ik had binnen een kwartier een baan bij de DSB Bank, als administratief medewerkster, en...........de volgende dag beginnen......Wat ook leuk was als je bij DSB kwam werken was de introductie-dag. Die dag kreeg je heel veel info over de bank, een gezellige lunch en een bezoek aan het Scheringa Museum. Je was met een hele groep nieuwe DSB-ers, dus je leerde gelijk wat mensen kennen.
Wat moest ik doen?
Post open maken, sorteren en stapelen, scannen, bankrekeningen openen op de computer en uiteindelijk werd ik telefoniste voor de bank.
En dat vond ik heel leuk om te doen, vooral die interactie met de potentiele bank cliënten. Vroegen de mensen of hun spaargeld werd ingezet bij de Voetbalploeg AZ, of dat de schaatsers werden betaald met hun spaargeld, allemaal van dat soort vragen. Of de bank wel solide was, en ik maar vertellen dat de laatste bank die failliet was gegaan in de 2e wereldoorlog was..........{ hoe raar zou het jaren later gaan, denk er nog wel eens aan wat ik de klanten had verteld} Maar toch  werden ze allemaal klant, er kwam een waterval aan DSB bank klanten iedere dag weer...wij groeiden super snel van kleine bank naar hele grote bank.
Het werd al drukker en drukker en ook aan de deur van ons pand. Mensen kwamen van heinde en verre om te kijken waar die Scheringa Bank dan wel zat. Het werd zo druk dat er gezocht werd naar een receptioniste. Ik hoorde dat en ben toen naar Anne Hillebrand gegaan en heb gevraagd of ik dat op mocht zetten, een receptie bij de DSB Bank.
Het mocht, te leuk om waar te zijn maar het was echt waar.
Ik had mijn eigen toko en zorgde als een spin in een web dat alles goed draaide. Iedere ochtend was ik er om 8 uur want dan kwam de postbode met een busje om zo'n kleine 10 postzakken af te leveren. De beste man kreeg dan van mij een lekker bakkie koffie en dat wisten ze gauw.
Ik moest dan zorgen dat die postzakken leeg waren rond 10 uur want dan konden de medewerkers weer rekeningen openen. Post sorteren kon ik heel goed, al zeg ik het zelf, het was net of ik door de envelop kon zien wat erin zat.....ik kon het ook heel snel.

En zo begon mijn DSB carrière, nog steeds vind ik het jammer dat het stopte.
 Er komt nog wel een vervolg verhaaltje, ik weet er genoeg....
fijne dag, groetjes, Marion.









 

woensdag 16 maart 2022

Binnenkort heb ik een feestje..........

 

Het feestje heeft alles te maken met deze gebouwen......dit waren de gebouwen van de DSB Bank in Wognum, nu gemeentehuis van Medemblik.
Hoezo een feestje.....wel het is echt heel bijzonder, maar de DSB Bank bestaat op 9 april 2022  twaalf en een halfjaar niet meer!!!, dus....tijd voor een feestje.
Het klinkt anderen misschien gek in de oren maar we waren eigenlijk een grote DSB familie, we misten elkaar ook na de teloorgang. Er zijn natuurlijk altijd wel wat collega's die je regelmatig ziet, vooral als je zoals ik, in Wognum woont.
Gisteravond had ik mijn oud collega, en helft van het Dreamteam, met haar lief op de koffie. Hoe leuk is dat....nou erg leuk.
Met Ella had ik een bijzondere band en dat kwam hierdoor.
Toen Ella kwam solliciteren, tegelijk met nog een paar andere dames, moesten zij zich melden bij de receptie.....en daar zat ik....
Voor ze kwamen werd ik gevraagd door de leidinggevende die de sollicitatie gesprekken zou gaan voeren om ook een keuze te maken, gewoon op de eerste indruk. De sollicitant werd namelijk mijn partner bij de receptie, wij moesten dingen samen regelen en daarom moest het wel klikken tussen ons.
Ella kwam binnen, zag en overwon. Wat een heerlijk mens, gezellig, vol humor { amsterdamse humor} en ze hield ook van hard werken.
Ik had mijn keus gemaakt terwijl ik heel gezellig met haar zat te kletsen terwijl zij zat te wachten op haar sollicitatie gesprek.
De leidinggevende hoorde dit ook en die had meteen ook haar keuze gemaakt, bleek achteraf.
Wat een gezellige werkjaren hebben we gehad, vooral toen we naar bovenstaande gebouwen gingen verhuizen want toen zaten we letterlijk dagelijks naast elkaar bij de receptie. 
Wij waren het dreamteam....echt waar.....er waren mensen die daar niet zo goed tegen konden, maar het werkte wel. Ook al moesten we hard werken, we hebben ook veel gelachen.
Vooral als ze het had over iemand die volle zalen trok met een poffertjes porum...heerlijk die uitspraken.
Iedereen uit het pand kon bij ons terecht voor vragen, kleine verdrietjes, een paracetamolletje, maandverband, een naald en draad of veiligheids spelden en wat al niet meer. En wat er bij ons gezegd werd bleef bij ons.
Het was van "men vraagt en wij draaien wel".
Jammer, dat het zo moest lopen, ik weet zeker dat wij er anders nog steeds hadden gewerkt.
Het feest zal zijn in het AZ voetbalstadion, ooit Dirk Scheringa zijn BABY......
Hoe leuk is dat.....ben benieuwd wie ik allemaal zal tegenkomen. Ik kom samen met mijn 2 dochters, die hebben er beide gewerkt. Zo'n bedrijf was het, er werkte hele jonge mensen, middelbare mensen en wat oudere mensen, en heel veel vrouwen. En weet je waarom?
Vrouwen kunnen goed multitasken en dat wist Dirk maar al te goed.

Er komt nog wel een verhaaltje hierover, voor nu fijne dag,
groetjes, Marion.







zondag 13 maart 2022

Ik word blij van het Voorjaarsgevoel.......

Gister was ik lekker vroeg uit de veren want er stond van alles op mijn to-do lijstje.....Ten eerste bed verschonen omdat het zulk lekker weer was. Normaal doe ik dat meestal op maandag. Dus het beddengoed eraf, in de machine en daarna lekker buiten aan de lijn. Ja, aan de lijn want ik kan niet overweg met dekbedhoezen en een droogmolen, wij raken gebrouilleerd zoals dat heet.
Rond 10 uur hing alles al lekker te wapperen, kijk, dat wapperen heb je niet met een droogmolen,  en af toe was het zonnetje er ook nog bij. Dat voorjaarsgevoel begon al een beetje te dalen, "was" aan de lijn buiten, zo lekker.....Maar dan komt het moment dat alles droog is.......je haalt het eraf en doet het dan meteen weer op bed......zo zaaaaaaaaaaaaaaalig, die geur, die frisheid....
Het ultieme voorjaarsgevoel, van dit jaar.
Het kan volgend jaar gewoon weer wat anders zijn, je weet het niet.....

Zoals jullie weten ben ik fan van The Outlander, een prachtige serie op Netflix. Ik had deze boeken al heel wat jaren in mijn bezit voordat de film werd gemaakt. Wat een mooie serie vond ik dat toen al. Wel, er zijn nieuwe ontwikkelingen.....ik heb 4 vervolg boeken aangeschaft.







Vervolg op de reizigers serie, oftewel leesvoer voor de vakantie.....ik heb er nu al zin in....
Altijd leuk als er dan een pakje wordt bezorgd.

Verder ben ik druk met jojo's maken voor de quilt van kleinzoon Phlynn. Ik wil hem af voor de regio-dag en ik denk dat het wel gaat lukken. Soms komen er dan toch weer wat andere dingetjes voorbij, zoals een pas geboren baby van een goede vriendin-oma, ja, dan moet ik toch even een kleinigheidje maken. 
Vandaag ga ik beginnen met het vastmaken van de 1e jojo's, vanuit het midden in de rondte, moeilijk is het niet. Het moet ook wel zo om verbinding te krijgen want doorpitten is lastig omdat er veel stof in verwerkt is en dan voelt het op de doorpitpunten te dik.
Ook heb ik al een naam bedacht voor de quilt....
White stripes /  black dot's and one red makes boogie-woogie.
Maar deze naam snap je alleen als de quilt af is, dus nog even geduld.

En zo was er weer een week om, en wat voor een week...
Heel veel oorlogsgeweld, heel veel vluchtelingen, vooral vrouwen en kinderen en hoog bejaarden, het zal je allemaal maar overkomen.  En dan de vraag die zij zichzelf stellen denk ik, kan ik ooit weer terug?
Poetin heeft namelijk erg slechte ogen want hij bombardeert gewoon burger huizen, flats, ziekenhuizen....noem het maar op.
Ik hoop dat er gauw een oplossing komt en dat hopen we allemaal denk ik.
Voel erg met de mensen uit Oekraïne mee.

Fijne zondag, ook al is er een schaduwkant,
groetjes, Marion.








 

woensdag 9 maart 2022

Met de E-bike erop uit......

Maandag heb ik de E-bike uit de schuur gehaald want het was prachtig weer en dan wil ik naar buiten, ik denk jullie ook. Had al een lekkere frisse wandeling met de hond gemaakt, dus ging ik met de fiets. Mijn lief was met auto's aan het spelen dus die was al op tijd de deur uit.
Mijn nicht Marijke had een nieuwe knie gekregen dus die heb ik gebeld en ben naar haar toe gefietst om een koppie te doen en  om even lekker bij te kletsen, zo als dat heet.
Ik moest van Wognum naar de Kersenboogerd  in Hoorn, dus best wel een mooi stukje fietsen. Het was wel fris maar toch lekker. 
Ik had dus maandag een belevenis!
Dinsdag was mijn lief wederom uitgenodigd om met auto's te spelen dus had ik het rijk weer alleen.
Wederom de fiets gepakt en naar Hoorn gefietst. Ik heb kussens in de caravan en die komen nog bij mijn ouders vandaan en die zijn gevuld met kapok. Dat zijn zulke lekkere zachte kussens, alleen ze worden een beetje plat. Waar kan je nog kapok kopen? Nou via het internet kwam ik uit op Beterbedretteketet....je weet wel....
Nou zit die in Hoorn dus ik dacht ik waag er een fietstochtje aan.

Een zeer vriendelijke mijnheer ging mij helpen, en ik zeg erbij hij had een bril op....
Ik vraag hem of hij kapok verkoopt......
Nee, wel kussens gevuld met kapok....
Ik zeg dat ik op het net had gezien dat hun het zouden verkopen....
Daar wist hij niks van maar een collega schoot te hulp en schoof een kastdeurtje open...
Daar stonden 2 zakjes kapok....
Hij pakte er een en gaf die aan mij...
Ik vroeg aan hem hoe duur het was...
€ 14,00 mevrouw....
Ik zei dat ik dat duur vond en dat ik ze had gezien voor € 7.50...
Hij ging in de computer kijken......ja, ik had gelijk € 7.50 per zak...
Doe er maar 2 zei ik...
Nee, dat gaat niet want ik heb er maar 1...zei hij..
Ik zag dat er 2 zakken kapok stonden, en ik had geen bril op....?!?!
De boodschap is uiteindelijk gelukt, ik heb 2 zakken kapok.
Na deze belevenis zocht ik nog een andere belevenis, ik ging even naar de Kwantumhal....
Nog weer een paar leuke lappen gescoord, en daar wordt ik dan zo blij van.
Ik ging dit uitje afsluiten met een bezoekje aan Dorcas, de kringloop winkel want die zit er ook vlakbij.
Ik was namelijk op zoek naar een zwart overhemd of bloes.....niet om aan te trekken maar om te slopen en dan op een andere manier  gebruiken. Ik moet kleine zwarte jojo's maken en ik had nog een zwart overhemd maar het is te weinig ik kom te kort. Missie geslaagd bij Dorcas.
Vond ook nog 2 lappen en een borduurwerkje, dus dat was leuk.
Zo had ik dan toch nog een belevenis.
Heftig toch wel 3 belevenissen op 1 dag.....



Wat ik ook nog even aan jullie wil vertellen is dat er op Netflix een serie is te zien die heet
" Pices of her " en dat is de verfilming van het boek "Gespleten" van Karin Slaughter.
Ik ben een groot fan van die schrijfster, misschien jullie ook. Het is erg spannend, dus we hebben weer wat om te kijken.

Zo zie je maar weer, wil je wat beleven dan moet je het zelf doen.
Fijne dag, groetjes
Marion.






 

zondag 6 maart 2022

Een bijzondere dierbare ontmoeting............

Het Noord Hollands Dagblad valt hier iedere morgen op de mat, en ik ben degene die hem als eerste leest. Ik pak hem van de mat en dan leg ik het regio nieuws achter het landelijk nieuws en zoek de puzzel op. Deze puzzel is sinds de corona een dagelijks fenomeen in de krant, het is een Zweeds raadsel, mijn favo, en ik geef mijzelf 15 minuten de tijd, ja, met de kookwekker, om hem op te lossen. Dan heb ik de hersen gymnastiek alvast maar weer gedaan. Je moet zoveel tegenwoordig, gezond eten met veel groente, geen vlees maar vleesvervangers, je ontbijt moet ook eigenlijk uit groente bestaan, ik neem lekker havermout of yoghurt met muesli, je moet ook veel bewegen.....mijn moeder zei altijd: ik loop veel in huis.....Gelukkig heb ik een hond die houdt mij wel aan de loop.....En nu weten jullie allemaal, door dit stukje, hoe mijn ochtend ritueel verloopt. Ik zou denken zeer gezond.
Kort en goed, afgelopen woensdag was ik de krant aan het sorteren en toen vielen  de regiopagina's open, precies in het midden.
En wat zag ik daar......Wel bovenstaande foto.....een groep van 20 oudere mannen die lid waren in 1997 van de Staatloterij club "De Volharding" te Andijk-West.
Niks bijzonders eigenlijk zou je zeggen ware het niet dat mijn vader op die foto staat. Dan heb je          's morgens vroeg, het was 6.45 uur een bijzondere ontmoeting met je vader.
Ik was er even stil van....


Kijk daar is ie....hij staat gezellig naast zijn buurman die ook lid was.
Er is wel een apart verhaal te vertellen over deze loterij vereniging. Mijn opa, van mijn moeders kant was ook al lid van deze vereniging want ze bestaan dit jaar 125!! jaar. Toen mijn opa stopte mocht mijn vader lid worden, dus dat was leuk. 
Mijn opa heeft in 1926 met de loterij vereniging een hele vette prijs gewonnen, er was namelijk een ton gevallen op het lot van de vereniging. De 20 mannen die lid waren en betaald hadden, kregen allemaal hun deel, en dat was toen heel veel geld.
Het ouderlijk huis van mijn moeder, wat nog steeds op de Molenweg in Andijk staat, is betaald van die prijs. Mijn opa heeft dat huis zelf gebouwd en het was af in 1929, toen werd mijn moeder geboren.
Hoe mooi kan het gaan.
Dit paaltje staat in onze tuin op de erfscheiding, daar ligt een steen op......met een reden...

Verder is het niet zo leuk om de krant te lezen deze dagen.....oorlog in Oekraïne, veroorzaakt door 1 gevaarlijke gek, Poetin! Ja,  sorry dat ik het zeg, maar op deze man zou menig psychiater kunnen promoveren gezien zijn ideeën. Hij is idd geradicaliseerd, daar zullen we het maar op houden. De Russische bevolking wordt heel streng onwetend gehouden, zelfs de journalisten hangen boetes boven hun hoofd als ze de waarheid vertellen....allemaal te zot voor woorden maar het zal je allemaal maar overkomen.
Arme, arme mensen.....hoe komt het ooit allemaal weer goed......

Wij denken en helpen jullie waar mogelijk.

Toch een fijne zondag en hij doet zijn naam eer aan, De Zon schijnt zowaar.
Groetjes, Marion.










 

dinsdag 1 maart 2022

Wij kregen een heel LEUK kado.......

Dit blijft een mooi plaatje, Vuurtoren "de Ven" in Andijk met mijn vriendinnen.

Afgelopen zaterdagavond had ik mijn 2 vriendinnen met hun mannen op visite. Dit doen we zo ongeveer 1x in de 6 weken. Gewoon lekker kletsen over van alles en nog wat onder het genot van een hapje en een drankje. Ja, echt alles komt voorbij....de ellende in de wereld, onze kleinkinderen, onze kinderen, alles is bespreekbaar, en natuurlijk de Andijker dorpsroddels, dat begrijpen jullie wel.
Als we op visite gaan nemen we altijd wat voor elkaar mee, een bloemetje, wat te snoeppen, of iets heel anders.
Nou, wij kregen nu iets heel anders......

Ria en haar man Wout hebben dit samen gemaakt van een oude pallet. Wout kan heel goed timmeren en Ria heeft geholpen met het schilderen van de tekst. Wout en Ria hebben zelf ook zo'n bord hangen en dat is gemaakt door vrienden van hun en toen ik dat zag vond ik dat zo leuk en nu kreeg ik er zelf een. 

Zo bloid mee!

Heerlijk die West-Friese tekst erop, dat maakt het echt bijzonder. Goed dat ik in West-Friesland woon want in het Gooi zou niemand begrijpen wat er staat....hahaha....

Wat heb ik nog meer met mijn tijd gedaan....

Gister heb ik het kozijn van een van mijn nieuwe dakramen geschilderd. Eerst voor bewerken zoals afnemen, schuren, weer afnemen en dan eindelijk schilderen. Het grootste probleem was het bed wat in die kamer staat want die moest opzij anders kon ik er niet bij. Gelukkig wist ik het bed een stukje te draaien en toen kon het allemaal net.

Resultaat: een prachtig glimmend kozijn. Ik moet er nu nog 1, en die is in mijn atelier.

Maar ik heb ook nog een tas gemaakt van een heel leuk tulpenstofje.

Ik had maar een lapje, niet zo groot, maar net groot genoeg voor een voorkant van een tas. De lap gewoon gevonden in de rommelbak van de kringloop......Het zijn net oude tegeltjes in Delft's-blauw met tulpen erop geschilderd.

Dus ik zocht er een ander stofje bij en daar kwam het beroemde thee-kopje op met.....ja, natuurlijk een lepeltje...... Ik heb  een echt theezakje in het kopje gedaan en het thee labeltje met een paar steekjes vast gezet.

En wat voor lepeltje.....saillant detail, een echt tulpen lepeltje. Dat lepeltje komt uit een setje van 8 lepeltjes die allemaal met bloemen zijn versierd. Margriet, Lelietjes van dalen, Narcis enz. Gevonden bij de Kringloop in Doetinchem, afgelopen zomer. Hoe leuk kan het zijn.

En dan het klapstuk van de tas....Er zit nu een zakje aan de binnenkant met een RITS!  Ja, ik heb online een cursus gehad van mijn patchie-maatje Greet en het is me gelukt. Het borduurwerkje zit nu aan de binnenkant van de tas maar dat is bewust. Hoezo vragen jullie je af.....
Nou, ik heb een aantal kleine borduurwerkjes gevonden en daar staan allemaal zwarte poppetjes op geborduurd. Niet raar hoor want als iemand zelf een hele donkere huidskleur heeft stel ik mij voor dat je die poppetjes in je borduurwerk ook donker maakt. Ik vind het eigenlijk normaal, maar misschien anderen wel niet......dus heb ik het borduurtje toch een plekje gegeven maar dan in de tas alleen zichtbaar voor de eigenaar. 
Ze lijken eigenlijk wel op de tekeningen van Fiep Westendorp, die Jip en Janneke tekende.
En dan zal ik jullie vertellen voor wie deze tas is.....hij is voor Supergoof, die mevrouw met die mooie winkel in Kampen waar ik laatst was.
Ik ga hem opsturen, hoewel ik hem liever zelf ging brengen { dan kon ik weer even in die winkel neuzen}
Zij vond mijn tas zo leuk en die heeft ze helemaal bewonderd, en daarom krijgt zij van mij deze tas.

En wat ga ik vandaag doen?
Ik ga de quilt voor kleinzoon Phlynn afmaken want er is hier 2 april regio dag en dan moet hij mee voor de show en tell, dat begrijpen jullie wel.
Fijne dag allemaal, groetjes...
Marion.