donderdag 27 januari 2022

Het organiseren van huisvuil......

Ik woon in Wognum, en wij vallen onder de gemeente Medemblik en daar hebben ze bepaald dat de grijze container, zie foto, voortaan maar 4x opgehaald mag worden. Wil je hem vaker laten legen dan kost dat iedere keer bijna € 12,00!!!! En we betalen al de hoofdprijs hier....
Dus als ik het goed wil doen, dan moet ik zorgen dat ik met 4x legen per jaar toe kan. Hoe dan?
Nou, dat ben ik dus aan het organiseren.
Punt 1
Wij hebben een hond en een kat die hun ontlasting en urine kwijt moeten, dat is normaal.
Ik heb dus iedere week een zak met kattenbakvulling met alles erop en eraan. Die zak moet in de grijze container, dus dat betekent, 1 kwartaal is 12 weken dat zijn dan 12 zakken kattenbakvulling.
Conclusie, de grijze container is dan al half vol.......
Punt 2
De hond poept ook wel eens ergens waar geen prullenbak staat waar ik het poepzakje kwijt kan. Aangezien ik het altijd opruim neem ik het zakje mee naar huis.
Dit volle poepzakje hoort dan in de grijze container.......ik heb er ongeveer 4 in de week x 12 is 48 zakjes in een kwartaal. Dat is een aardige laag, daarover nagedacht hebbende, ga ik dit anders doen.
Ik verzamel ze nu buiten, want het stinkt natuurlijk en gooi ze dan ergens in de  gemeenteafvalbak die her en der in ons dorp staan. Opgelost.
Punt 3
Ik pas op mijn kleinkinderen waarvan er een nog in de luiers zit.
Deze luiers wil je niet 3 maanden in je grijze container bewaren, dat meurt.....
De oplossing.....
Ik verzamel apart al het vuil wat de kleinkinderen veroorzaken, zoals billendoekjes, snoetenpoetsers, snoeppapiertjes, koekpapiertjes en zakdoekjes en dat zakje geef ik met hun moeder mee want die woont in Hoorn en daar worden de bakken nog normaal geleegd.
Ik denk wel eens aan die gezinnen hier in Wognum die er 2 in de luiers hebben....wat een stank zal dat geven in de zomer.....Zou daar ook over nagedacht zijn? Niet iedereen kan zijn containers uit de zon zetten of achter het huis. Sommigen staan gewoon naast de voordeur.
Punt 4
In deze tijd van corona is het de bedoeling dat wij papieren zakdoekjes gebruiken, eigenlijk milieu onvriendelijk, maar het is voor het virus beter dat we het zo doen.
Na een week heb je een pendaalemmerzakje vol papieren zakdoekjes.
Ik ga er op staan zodat het heel plat wordt en dan gaan ze de grijze container in. Dat loopt ook best op hoor per week.
Punt 5
Ik koop in de kringloop winkel vaak geborduurde schilderijen die nog in een lijst zitten. Die lijst sloop ik eraf en dan gooide ik het restmateriaal in de grijze container. Dat kan nu niet meer, dus alles verzamelen en dan maar terug naar de kringloop die hebben een hele grote container staan.....
of.....
Ja, dat gaan we zeker doen, we zetten de vuurkorf alvast gebruiksklaar.....
staat gezellig en is nog lekker warm ook.......
Punt 6
Nou zouden supermarkten ook hun bijdrage kunnen leveren door verpakking niet dubbel te doen. Dus iets in plastic en dan in een doosje, overdreven. Helaas is de realiteit anders dus wij, als consument, zijn de betalende verliezers.
Laatst hoorde ik van iemand dat ze alles wat groente en fruit was los in haar tas meenam. Ik zag het voor me....
Tip: je moet wel een schaar meenemen
Uien, knip het netje los en stort in je tas, dan aardappelen, knip de plastic zak kapot, groente ook los, zoals spruitjes en sla en paprika's...en wat dacht je van gesneden soepgroente, lachen....als je dat los in de tas doet....
Daarna neem je ook brood en broodjes los mee en koek en beschuit alles uit de verpakking...
Ik zie het voor me...
Fijn voor de supermarkt, alle verpakking kunnen hun dan zo opruimen.....
*****
Al met al een hele organisatie om je grijze container zo leeg mogelijk te houden.
Maar het heeft ook voordelen.....hier tegenover staan flats, en die mensen zijn hun containers kwijt en moeten nu een stukje lopen naar een afvaldepot om hun vuil kwijt te raken. Zo zie je 's avonds na de warme maaltijd de buren gezellig samen kuieren naar het afvaldepot met hun vuilzakjes in de hand, hoe gezellig en je leert je buren kennen.....win/win situatie.

Ik moest er even over vertellen want het houdt mij bezig deze manier van vuil ophalen.....deze vorm is al op vele plaatsen in Nederland bedacht en uitgevoerd en....
jazeker....WEER TERUGGEDRAAID.....Geld moet rollen...toch???
Het bekende wiel uitvinden, net als de ovotondes en de verkeersdrempels en de rode fietsstroken...
We wachten lijdzaam af....
De wethouder die erover gaat was al heel enthousiast omdat er bijna geen grijze container werd aangeboden aan de vuilniswagen in de maand Januari.
Nee, dat is wel logisch, we proberen het heus wel dus we laten de container zo lang mogelijk staan ook al puilt hij uit, en dan kun je nog niet spreken van succes.
 Nog niet eens aan gedacht, hoe fijn voor de ratten hier vlakbij die in de vijver wonen, straks kunnen ze gratis een maaltijd ophalen bij iedereen.
Deze wethouders en ambtsbekleders leven echt niet met hun pootjes in de klei. Ik wedt dat hij in Hoorn woont en al zijn vuil gewoon nog in een vuilniszak aan de weg mag zetten.
Ik wil het wel eens weten na 6 maanden of het dan nog zo'n succes is.

Evengoed een fijne dag en misschien hebben jullie oplossingen.
Ik hoor ze graag, groetjes, Marion.

Ik zou natuurlijk ook een wijngaard kunnen beginnen en dan bij kou kan ik alles in het tonnetje verbranden zoals de fransen doen.....idee, nog lekkere wijn toe.....





 

zondag 23 januari 2022

Een dagje met mijn Patchie-vriendinnen.......

Gister had ik , toch een beetje onverwachts, mijn quiltvriendinnen bij mij thuis. We hadden al een tijd geleden afgesproken om een patchiedagje te doen met elkaar en dan zou Anneke de gastvrouw zijn. Helaas moest Anneke verstek laten gaan want die ging donderdag onverwachts op stap met 2 ziekenbroeders en de ambulance. Ja, dat kan zomaar gebeuren. Gelukkig is ze inmiddels al weer thuis maar het gastvrouw probleem moest even worden opgelost. Geen nood, we doen het gewoon in Wognum, een appje gestuurd en zo stonden ze gister om 10 uur bij mij op de stoep.
Gezellig, de koffie en de thee waren gezet en daarbij kwam een heerlijke punt appeltaart met slagroom.
Zo, de dag was begonnen of zoals Jeroen Meus altijd zegt:
We zijn vertrokken......
Even lekker kletsen met elkaar over de afgelopen tijd, met weer een lockdown. Ellen en Ellen, ja we hebben er 2, die werken nog dus die hebben er best last van. Wij, de pensionado, kunnen lekker los gaan met onze hobby, dat is wel een voordeel als je een hobby hebt. Ik heb ook best veel gemaakt de laatste tijd, heerlijk....
Greet had een prachtige top mee, die ze even in elkaar had gezet....ja letterlijk even...ze had er haast mee en daarom was het zo leuk om te maken....grappig toch?
Ellen, uit Alkmaar had nog aardig wat tijdschriften meegenomen, dus die konden we inkijken en eventueel overnemen. En zo verstreek de tijd naar 13.00 uur. Tijd voor de lunch, want we zouden ook nog een workshopje doen in de middag. 
Heel lief, het workshopje nam Ellen uit Bovenkarspel voor haar rekening, kon ze zich nog even inleven als regioleidster......die functie heeft ze pas neergelegd.

De lunch, wat had ik voor lekkers gemaakt.....
Nou, pindasoep en een Thaise loempia, jammie..........
De pindasoep viel heel erg in de smaak, dus hier het recept...




Het is niet moeilijk en heel lekker.

Maar toen ging ik die loempias maken......dat was nog een dingetje, want die moest ik vouwen van Filo deeg. Ik weet niet of een van jullie dat wel eens heeft gebruikt, ik denk dat ik het nooit meer ga gebruiken.....wat een hel....grrrrrrrrrr...
Ze waren erg lekker dus hier komt het recept, maar ik denk dat ik ze de volgende keer met bladerdeeg maak of een heel dun pannenkoekje.....




Ik zou zeggen leef je uit en ik hoop dat ze lekker smaken. Ik moest een nieuw pakje filodeeg halen omdat de flapjes allemaal scheurden. Ik had Roberta dit recept zien maken op de TV en alles ging zo gemakkelijk.....wie weet monteren ze alle mislukkingen er wel uit....ja, dat kan toch....

Na de maaltijd gingen we aan de slag met de workshop.....
We gingen een potje met inhoud maken van all over stof....Een leuk klein werkje en we kregen nog een piep klein potje kado ook. Gewoon even lekker priegelen onder het genot van een lekker watertje, water met munt en uitgeperste limoen.

Ik ben ook nog een kastje rijker geworden, een borduurgaren kastje, echt zo mooi...
Ellen uit Alkmaar had deze te koop en nu staat hij bij mij....heel blij mee...
Kijk dit is het kastje en toen deed ik hem open.....

Verrassing ....in ieder laadje zat gewoon nog borduurgaren......

En dit staat op de zijkant.....
Er is wel een klein mankementje maar daar ga ik even mee naar mijn vriend Wout, die heeft vast een oplossing. Mijn lief heeft alleen verstand van auto's dus als die het op moet lossen heeft mijn kastje straks wielen en een gaspedaal, dus maar niet.

Het was een gezellige dag en we hopen dat Anneke er de volgende keer weer gewoon bij is. Nu moet ze even rustig aan doen maar ze gelukkig wel weer thuis.

Fijne zondag, groetjes, Marion.















 

woensdag 19 januari 2022

Soms zit het mee....en soms zit het tegen......

Gistermorgen mocht hij weer van stal, mijn E-bike....Mijn lief en ik waren al vroeg uit de veren want manlief ging met auto's spelen en dat feest begint om 6.15. Het is waar, dan heb je een lange dag voor de boeg dus ik dacht laten we die nuttig besteden.
Laatst had ik vriendin Linda geholpen met het wassen van haar vouwgordijnen. Ja, jullie vragen je af kon ze dat zelf niet....nou nee, want vouwgordijnen is een verhaal apart. Bij Linda was het achteraf redelijk makkelijk dus nu ze de truc weet kan ze het de volgende keer zelf. Nicht Gerie hoorde dit verhaal en die riep mijn hulp ook in voor haar vouwgordijn.
Nou woont Gerie in Avenhorn dus op de E-bike vanuit Wognum is te doen, vooral als het zomer is en de zon schijnt. Gister was er mist maar het was droog dus ik ging het er op wagen.
Vanuit Wognum richting de Zomerdijk, en dan richting de Zuidermeer, dat is al een mooie route...Dan voor de Zuidermeer links afslaan over het spoor richting Bobbeldijk. Bij de kruising links af en dan fiets je Bobbeldijk uit.......en waar was ik toen?  Geen idee....Er stond een bord einde Bobbeldijk en dan niets meer.....Ik was dus in Niemandsland....bizar....en mistig....ook dat nog...
Maar goed wie A zegt moet ook B zeggen en B dat is gewoon doortrappen......en toen doemde er weer een bordje op....links af richting Avenhorn.....yeah...het komt goed waren mijn gedachten.

Ik wist dat ik langs deze school moest komen en nu fietste ik langs de Braken......Even verder moest ik de weg oversteken en opnieuw het fietspad volgen dat stond op het bordje, waar ik was werd met geen woord over gesproken......toch raar....
Maar daar zag ik toch uit de mist een woonwijk van Avenhorn opdoemen en dat zag er bekend uit, dus ik fietste goed.
Welkom in Avenhorn,  ik ben weer ergens.
Ik volgde het fietspad en moest met een tunneltje onder de Braken door en kwam zo langs de school, De Droomgaard......Ik voelde mezelf een beetje in dromenland....
Fietspad volgen langs Bakkerij Pater aan de linkerkant, dat was goed en daar was ineens de straat van nicht Gerie.
Het hek stond open, ik erdoor en ik was waar ik wezen moest.
Maar toen kwam het, ik kwam voor het vouwgordijn.
Op de trap geklommen, en op de aanrecht gaan zitten om te kijken hoe het allemaal vastzat. Nou dat was niet ingewikkeld maar een beetje stom. De stoppertjes van de ophaaltouwtjes pasten niet door het oog van het gordijn en dat moet ik dus lospeuteren.....grrrrrrrr  met mijn vingers.
Het is gelukt en van de hangende touwtjes bleef ik verder af.

Tot zover zat het mee......

Het leek op zo'n gordijn.

Gerie heeft het gordijn in de was gedaan en wij stortten ons op een Latte Machiatto.....Ja, dat kan gewoon bij je thuis. Gerie had ze zelf gemaakt met haar melkopschuimertje.
Wij lekker kletsen over van alles en toen kwam de "piep" van de wasmachine, het gordijn was klaar...Gerie was heel nieuwsgierig of hij mooi schoon was geworden, nou dat zat wel goed.
Aan mij toen natuurlijk de taak om het gordijn weer op te hangen.....

Tot ik alles er weer had ingeregen ging het eigenlijk wel prima maar.......ja, er is altijd een maar..
Het hing een beetje scheef....oké, daar was wat aan te doen.....maar daarna wou het gordijn niet meer rollen...nou ja zeg.....ik was wijselijk van de draaitouwtjes afgebleven....hoe kan dat nou?
Hier zat het dus tegen.
Vriendin Marja gebeld, die kwam, zag en had een idee......ik heb het zo gedaan maar het was de oplossing niet.
's Middags is Marja haar man Hans ook nog gaan kijken en die heeft het uiteindelijk opgelost.

Niets is wat het lijkt.....dus 
Nee, mij niet meer vragen voor je vouwgordijn....helaas....

De fietstocht terug ging heel voorspoedig en nu mag de E-bike weer uitrusten.
En zo had ik een gezellige dag met geen goed einde voor mij maar wel voor Gerie en haar vouwgordijn.

Maar West-Friesland blijft wel mooi om doorheen te fietsen.....








 

zondag 16 januari 2022

We mogen weer wat......

 

Ik had gistermorgen al vroeg een "uitje".....Ik was namelijk vrijdag gebeld door de kapper....ja,
 echt waar...
Ik mocht al om 8.30 in de stoel plaats nemen om mijn "muts" knipperatief te laten verwijderen.
Ja, voor mij voelt het alsof ik een berenmuts op heb als ik niet ieder 6 weken wordt geknipt. Ik ben heel blij met mijn haardos maar het moet wel regelmatig goed geknipt worden.
Daarom vind ik dat bij een volgende Lock-down, ik hoop dat die nooit komt, de kappers open moeten blijven. Kappers zijn van essentieel belang. Ik zou daar het Kaag-mens op aan moeten spreken want langer haar werkt heel vervuilend bij mij thuis.
Ten eerste moet ik meer shampoo gebruiken en meer water als ik het ga wassen. Het föhnen duurt ook langer dus ik gebruik meer stroom.....Ik heb het warmer op mijn hoofd en dat werkt door naar beneden dus ik transpireer meer en moet daarom vaker mijn kleding wassen.......
Milieu vervuilend allemaal, kort haar is goedkoper voor mij........hahaha
Toch eigenlijk te gek voor woorden dat naar de kapper gaan het top uitje van de week is geworden.
Verder beleef ook ik niet zoveel want boodschappen doen doe ik ook maar 2x in de week om eventuele besmettingen te vermijden.
Maar.............
Dit mooie bolletje met de naam Omnikron is al naar mij op zoek....
Hij heeft eerst gelogeerd aan de overkant van de straat en die buren waren gelukkig volledig ingeënt dus ze kregen een milde variant te verwerken.
Maar nu logeert het Omnikron bolletje naast mij, bij mijn buurvrouw Elly. Gister is zij helaas positief getest. Gelukkig heeft ze wel alle prikken al binnen....... Heel naar en het geeft ook zorgen want ze is mantelzorgster van haar moeder die in de negentig is. 
Ik ben er echter wel van overtuigd dat we allemaal een vorm van de Corona variant zullen krijgen en als dat achter ons ligt krijgen we weer een open maatschappij.

*****
En zo gaat de week langzaam door je handen. Ik ben nog steeds blij met mijn atelier want daar kan ik mij heerlijk laten wegzakken en de leukste dingen maken.
Vrijdag nog 2 fietskussentjes naar mijn buren gebracht, was voor hun een verrassing en ze waren er erg blij mee. 
Nu ben ik weer fietskussentjes aan het maken en die worden heel speciaal, kan er nog niets over zeggen maar laat ze zien als ik ze heb weggegeven.
Gister heb ik ook nog een heerlijke maaltijd gemaakt, een echte zaterdag-dis zal ik maar zeggen. 
Lekker, smakelijk en niet te veel poes-pas.
Het was een gezonde Kip-Kapsalon van Binnenste Buiten kokkin,  Sharon de Miranda.
Voor de kook-sterren onder ons komt hier een linkje met het recept.


Volgens mij is dit wel wat voor jou, Yvon......


Nu zie ik gewoon uit naar de volgende week, je kan gewoon weer wat....het hoeft niet veel te zijn maar toch....even op de fiets naar Hoorn....misschien even een winkel in......We gaan het meemaken.
Wens jullie ook een leukere week dan de afgelopen weken....
groetjes, Marion.







zondag 9 januari 2022

De 1e week van 2022...........omgevlogen......

Ik begin gewoon met een leuk plaatje....de Globe in de Franse natuur.....maar....ja, er is een maar....

Kijk even goed waar de werelddelen van zijn gemaakt......Ja, echt waar van vorken en lepels...geinig toch?...

De 1e week is echt omgevlogen, hoe kan dat vraag je jezelf af.....Alles is toch net als anders maar hoe ouder ik wordt hoe sneller de tijd gaat lijkt het wel. Heb mijn tijd wel goed besteed vind ik zelf....

Weer 2 fietskussentjes gemaakt. Deze zijn voor mijn buren Ben en Nel, die graag fietsen en spijkerbroeken voor mij sparen.

Mooi kringloop borduurwerk, te groot voor een tas maar wel de juiste maat voor een fietskussentje...

Ook deze is leuk met die meesjes in de drinkbak....alles bij elkaar gewoon geslaagde kussentjes...
En het borduurwerk heeft weer een functie.....Ik moet altijd denken aan degene die het heeft gemaakt, zoveel passie zit erin en dan staat het na zoveel jaar te verstoffen bij de kringloop. Ik begrijp dat het gebeurd maar ik blijf het jammer vinden. Gelukkig weet ik er raad mee.

Natuurlijk ook nog een hoes erom heen gemaakt want dan kunnen ze mooi opgeborgen worden meegenomen op de fiets.


Ook viel mijn lievelingsblad op de mat.....dus mocht ik even gaan zitten en kijken en lezen en weer kijken en bedenken wat ik leuk zou kunnen maken.......

Nou, wat dachten jullie van deze cup-cakejes....te leuk      

En iedere keer staat er ook een theedoek in om te borduren....wel mooi maar.......Ik zou die theedoek nooit gaan gebruiken, zonde zou ik dat vinden.....Maar je kan er wel onderdeeltjes van gebruiken om te borduren.....
Echt het is zo'n mooi borduurmagazine........

Tja, en dan morgen is het eindelijk zover....
Een nieuw kabinet......
Vertrouwen heb ik er niet in want er is te veel water bij de wijn gedaan en dan smaakt het niet meer dus ga je het weggooien, ik denk al na een half jaar....
Let wel, het is mijn mening.....

Verder ben ik al wel aan een nieuwe tas begonnen en die moet voor vrijdag af en daarna staat er nog een tas op het programma die ook binnen een week af moet, eigenlijk sneller want ik moet in die week ook nog een tas maken voor mezelf voor op mijn E-bike.
Ik heb namelijk een soort rekje voor op mijn fiets, dat is standaard voor Gazelle fietsen....
Maar als ik iets in dat bakje doe wipt het eruit dus ik ga een tas maken, dat kan ik makkelijk....
*Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan* quote Pippi Langkous.
Ja, ik ben een beetje als Pippi, ik ga iedere uitdaging aan en meestal met succes want mijn drive is GROOT.
Als ik het zo even terug lees lijkt het wel of ik een bedrijfje run......gelukkig is het hobby.
Dus voor mij brengt de week weer veel uurtjes Atelier plezier.
Nou hoop ik wel dat de andere 51 weken wat langzamer gaan......
Wens jullie ook een fijne week,
groetjes, Marion.











 

dinsdag 4 januari 2022

Atelier momenten met resultaat......

 

Tja, ik denk dat het maar al te waar is.....zucht......

Maar goed, we hebben al deze dagen weer achter ons en gaan vol goede moed het nieuwe jaar in.
Nog wel weer even wennen 2022!
Zolang ik werkte was dat geen probleem maar nu moet ik er wel eens over nadenken....grappig eigenlijk...toch een teken van ontspanning en het niet meer moeten.
Daar hou ik wel van.
Oudejaarsnacht en nieuwjaarsnacht hadden wij de oppas op Phlynn en Morgan, hun mamma was aan het werk en bij de politie is er 's nachts altijd wel wat aan de hand. De mannetjes sliepen lekker door en wij hebben lekker met onze buren, Frits en Elly, een gourmet schotel soldaat gemaakt. Lekker smikkelen en gezellig kletsen over kamperen en vakantie en wat het nieuwe jaar ons weer brengen zal.....en dan is het heel snel 12.00 uur. Het was een goed uit-einde en een goed begin.



Nieuwjaarsdag waren de mannetjes er ook want toen moest mamma slapen. Om 15.00 hadden we afgesproken met onze andere dochter om even nieuwjaar te komen wensen dan konden de mannetjes gelijk mee want daar kwam hun mamma ze weer ophalen.
Dat was een gezellig stukje familie-time. Alleen onze schoonzoon ontbrak want die werkt in de zorg en was dus alweer aan het werk. En zo houden mijn kinderen de maatschappij wel draaiende, en wij ook want zonder ons is er geen oppas.........
Mijn dochter Marieke had wel iets heel lekkers bij de koffie...Een tompoucen taart van Bakker Otten, en die was toch lekker....echt een aanrader....
Maar we hadden nog een vrije dag, de zondag....
Mijn zwager en schoonzus, Piet en Helma wonen in hetzelfde dorp, op loopafstand zelfs en die nodigden ons uit om daar te komen eten en even lekker te kletsen over van alles en nog wat.
Gezellig borrelen en een heerlijke groenten quiche had ze gemaakt. Zo lekker gegeten.....



We waren redelijk op tijd weer thuis want het mannetje ging maandag weer met auto's spelen dus dan gaat de wekker om 6 uur. Niet erg want ik had zat te doen.



Het leek wel of ik een prik van een werkbij had gehad. Kerst spullen opruimen is een ding maar het vervolgens in de bergruimte plaatsen dat is pas een onderneming.
Bij ons huis hebben wij bergruimte onder de schuine kanten van het dak, dus jullie begrijpen wel dat ik daar dan bijna dubbel gevouwen in moet.....pffff...........
Kijk dit is ideaal en mooi....maar ik heb onderstaande foto...
Veel ruimte dat wel....enne mijn gymnasten oefeningen heb ik weer gedaan......Alles zit weer achter de schotten. Maar toen begon het te kriebelen....ik heb het idee dat het bij ons dichtslibt qua spullen dus wilde ik er wat aan doen.
Je kan wel bij de kringloop terecht om spullen te brengen dus ik heb wat dozen gevuld en die gaan we vandaag wegbrengen. Hier en daar ziet het er gewoon ruimer uit, pluspunt.
Maar ik heb ook nog wat in het atelier gedaan....
Een rugzakje gemaakt voor mijn kleindochter, Ilyssa...

Ilyssa heeft een kat en dat is een zwart met witte en dit plaatje lijkt op Binkie...

Het buitenkant stofje komt van de Noordermarkt, afgelopen zomer gekocht en de voering is een dekbedhoes, gekregen van mijn schoonzus en de katten panel is van "de Quiltmuis" uit Oosthuizen.
Ik hou zelf wel van een lichte voering in een tas want dan kun je tenminste het een en ander vinden.
Ze was er blij mee.
Nog wat gemaakt, ja zeker, een fietskussentje...
Kijk een prachtig etui om het kussentje in te doen.....

Hier het kussentje.....Ik ben met de naaimachine langs de vorm van de beertjes gegaan dus met het fleece erachter bollen ze nu een beetje op, dat staat wel leuk.

Het kussentje is gemaakt van een borduurwerk uit de kringloop. Dit borduurwerk vond ik een beetje groot voor een tas maar voor een kussentje ideaal. Dit kussentje heb ik op aanvraag gemaakt voor mijn oud bakkers collega Bernadet. Zo is ie geworden, ik denk dat ze hem wel leuk vind.

En wat nu? is de vraag......
Wel, in het nieuwe jaar hoop ik weer heel wat tijd in mijn atelier door te brengen want daar wordt ik heel blij van......enne....
Plannen Genoeg en { dat denk ik } Tijd te kort.....
Het zij zo, ik ga er wel voor.
Fijn begin van het nieuwe jaar...
2022!

groetjes, Marion.