Toch wel druk vakantie VIEREN……

 Eigenlijk  zou vakantie vieren rustig aan moeten zijn, gezien bovenstaand plaatje…..maar soms heb je het er gewoon druk mee…..

Gister op Koningsdag nog op zoek gegaan naar oranje bloemen, helaas niet gevonden wel een ander mooi bloeiend veld…

Zo mooi al die kleuren…..en dan te bedenken dat het in onze ogen “ onkruid “ is……mijn dochter deed de groenschool en die zei altijd Onkruid bestaat niet…..ze heeft dus toch gelijk dat zie je hier wel…..heel veel insecten waren daar al druk aan het boodschappen doen……

Wij reden langs en konden daar gelukkig even stoppen voor dit plaatje……Overigens is de natuur hier ook druk aan het werk…in 2 weken tijd, want zolang ben ik hier nu, staan alle bomen volop in het blad…..prachtig om die metamorfose te zien, iedere dag een beetje meer groen….wat dat betreft is in het voorjaar in warme streken verblijven een prachtige tijd als je er oog voor hebt natuurlijk.

Zal ik jullie ook mijn stofjes nog even tonen, de Provençaalse stofjes dan…

De mooie Franse kleur geel met de Cigalou erop en dan daarnaast die mooie kleur rood…..Maarrrrrrr….jullie snappen het wel, ik ga toch zondag nog een keer naar de markt……

Ook heb ik weer wat tassen uitgedeeld….de 1e tas was voor de bazin van de camping in Changy, die was er zo blij mee en het verbaasde haar dat ze die zomaar van mij kreeg…..zo leuk als je dan vertelt waarom en dat het van de kringloop borduurwerken wordt gemaakt……dat maakt mij dan ook weer blij…

De 2e tas was voor een Belgische mevrouw die hier vorig jaar ook op de camping stond en van mij een tas had gekregen……zij hoopte dat ik er dit jaar weer zou zijn want haar tas had ze niet meer die was in de handen van haar 18 jarige dochter gevallen en die wilde hem niet meer teruggeven…..Zij wilde nu bij mij een nieuwe tas kopen….maar ik zei dat dat niet kon want ik had alleen weggeef tassen mee…..Ze heeft er een voor haar dochter uitgezocht, foto van gemaakt en geappt naar dochterlief…..en wat denk je? Mamma heeft haar tas terug want deze tas wilde de dochter.

De 3e tas was voor mijn Duitse buurvrouw die heel veel van koken houdt en daar graag met mij over wilde babbelen, zo hebben we recepten uitgewisseld en kreeg zij van mij een tas, ze was heel blij….

De 4e tas was voor een Nederlands echtpaar die hier op de camping stonden en waar ik iedere avond gelijk mee stond af te wassen. Sociaal gebeuren op een camping, de afwas….ik hou ervan….je ontmoet de leukste mensen.

Gister nog Koningsdag gevierd met buren uit Drenthe die hier vorig jaar ook waren, die mevrouw kreeg toen een tas van mij en nu dronken we Oranjebitter op de gezondheid van onze Koning, ook weer leuk.

Maar jullie begrijpen nu wel dat ik van dat alles veel drukte heb, gelukkig heb ik vakantie.

Mocht ook nog een heel leuk kookboek inzien…..deze gaat op mijn verjaardagslijstje, wat een leuk boekje, echt een aanrader…

Leuk hoor, ik kan hem niet draaien, dus jullie moeten hem maar op z’n kant bekijken…..Lieve meiden van mij als jullie dit lezen het ISBN nummer is ISBN-9789021558530 van uitgeverij Kosmos, maar ik denk dat Bol.com hem ook wel heeft…..dit is een TIP!

Tot zover maar weer, fijne vrijdag, wij  “ vieren”  nog even door…

Groetjes, Marion.

Naar de markt…altijd heel leuk in Frankrijk….

Op zaterdag is er een markt in Petit Palais { klein paleis} ja ik kom nog eens ergens…deze markt heeft als verkopers allemaal plaatselijke producenten….de 1e kraam bevat bloemen voor in de tuin en vooral heel veel voorgetrokken plantjes voor de moestuin, een kleurrijk gezicht zoals je hier kan zien. Wij gingen voor de aardbeien en de asperges….

De asperges staan recht op voor de presentatie en je mag ze zelf uitzoeken…..

Het aardbeienvrouwtje komt hier al jaren…ze heeft waarschijnlijk geen aardbeien op tafels want ze is echt heel krom….ze kruipt waarschijnlijk iedere dag over de grond om de aardbeien te plukken…..en ze zijn lekkerrrr…heerlijk zoet….echt de moeite waard….

Wat staat er nog meer…

Groentestallen nu met verse uien en bosui, venkel, paksoi en andijvie….allemaal van de koude grond. Ook olijven en olijfolie kun je kopen …verschillende tapenades…..Franse schapenkaasjes zo van de boerderij…..

Maar je kan er ook koffie drinken en dat is zo leuk, gewoon op de markt….

Dan zit je dus zo midden tussen de kramen gezellig aan een bakkie…de verkopers en kopers kennen elkaar allemaal…..

Maar er staat ook een kippen grill apparaat en daar staan altijd rijen Fransen voor te wachten….

Ik heb het idee dat alle mensen in Petit Palais en omstreken op zaterdag aan de kip met gebakken aardappeltjes zitten tijdens de lunch…lekker makkelijk en goed klaar gemaakt.

Dit was de zaterdag markt……

Op zondag kan je ook naar de markt, jaaaaa….

In Ilse sur Sorgue is een hele grote markt met brocante, echt zo groot maar inmiddels ook duur, dus ik pas…

Vandaag zijn we naar Coustelet gegaan, ongeveer 10 km van  de camping….een hele leuke echtte Franse markt. Ik had een hele leuke ochtend want ik vond een kraam waar ze nog echt Provençaalse stof verkochten, net wat voor mij….zo leuk.

Vanmiddag nog een rondje gereden en nog wat kiekjes geschoten…

Een hele mooie oprijlaan, met een prachtige poort…

Met een detail van het smeedwerk….

Of gewoon een gereedschaps huisje met cipressen aan de zijkanten…..echt Zuid Frans….

Zo jullie weten weer wat van ons….we vermaken ons wel zoals jullie kunnen lezen.

Het weer is een beetje wisselend, zon, bewolking en zelfs een bui vanavond…kan gebeuren. Morgen wordt het weer beter zeggen ze…..we wachten af….

Fijne avond en tot blog’s….

Groetjes, Marion.

 

 

Bosbrand in de Pyreneeën.……

 

Ik sta hier onder een hele grote helikopter……die wordt ingezet bij bosbranden…..gelukkig betrof het hier een oefening….wel fijn dat ze oefenen want het is hier heeeeeeel droog…..ik denk dat als ik een brandende lucifer zou laten vallen in het bos, het hele bos zou aflikken……

Het was best interessant om de brandweer te zien oefenen met een helikopter die ergens in de buurt water haalt en dat dan in een klap laat vallen, midden op de brandhaard…..

Mijn kleinkinderen hadden dit geweldig gevonden om te zien…..er stonden best veel mensen te kijken en foto’s te maken….best leuk om te zien hoe dat gaat. Hier is brandweerman zijn echt anders dan bij ons….

Na deze {show} zijn we een leuke route gaan rijden naar het plaatsje Goult. Een echt Provençaals plaatsje, klein, weinig inwoners van Franse nationaliteit, wel Engelsen en Duitsers, zij kopen de huizen op en renoveren ze…..dat dan weer wel.

Wel even leuk gewandeld en wat plaatjes geschoten…..

Een leuk doorkijkje……gewoon een gat in de muur, er mist een steen….

Een hele leuke straatnaam…

En natuurlijk onze Silka samen met de baas…..zijn grote vriend. Ik ben helemaal niet in tel …….

Zag nog wel een mooie deur……

Een heel leuk doorkijkje van een heel smal straatje…..

En dan die blauwe regen voor dat huis…..de blauwe regen bloeit hier overal al volop…zo mooi om te zien…

We hadden dus weer een enerverende dag….

Fijne avond en tot blog’s

Groetjes Marion.

Vakantie vieren is best vermoeiend…..

Vanuit de Bourgogne naar de Provence gereisd…..door de tunnels van Lyon….eigenlijk had ik daar een trauma van maar het ging prima deze keer. Vroeger met mijn ouders in de begin jaren 70 gingen wij al naar Zuid Frankrijk op vakantie en dan moest je door de tunnels van Lyon…..geen airco natuurlijk en dan kwam je in de tunnels in de file te staan…..smoor heet en de ramen maar open van de auto….heerlijke diesel geuren en benzine geuren opsnuiven echt daar kan geen cocaïne tegenop…..ik ruik het nog als ik er aan denk….Mijn trauma was dus die file’s en dat is tegenwoordig toch anders. Vrachtwagens moeten omrijden en zo kunnen wij lekker door tuffen  zonder stank en file….Heerlijk. Vrijdagmiddag om half 4 waren we op de plaats van bestemming en konden we een fijn plaatsje uitzoeken….wij staan op dezelfde plek als vorig jaar….zonnig en ook schaduw, fijn voor onze Silka en ook voor ons. 

We hadden wel meteen een harde storm te verwerken, gelukkig geen mistral anders duurt dat 3 dagen op z’n minst…..dat kwam gelukkig goed af. 

Maar vakantie vieren is echt een werkwoord, ik had niet eens tijd voor een blogje zo druk had ik het. Waarmee vragen jullie je af…..nou er staan hier mensen die ik vorig  jaar ook heb ontmoet en die mevrouw had een tas van mij gekregen, waar ze heel blij mee was. Thuis gekomen heeft haar dochter de tas ingepikt dus hoopte zij dat ik er dit jaar weer zou zijn…ze had geluk, ik ben er…..en ik heb haar een nieuwe tas gegeven die gaat ze nu met hand en tand verdedigen want ze wil deze echt zelf houden. Zo niet dan stuurt ze een mail en dan maak ik er een voor haar dochter, afgesproken.

Natuurlijk al weer een paar uitstapjes gemaakt en wat plaatjes geschoten…..Zomaar een heel klein torentje, dacht ik, maar het was een woonhuis!! Zo woon je wel lekker dicht bij je werk als wijnboer….Ooit zal hij nog wel een groter huis bouwen denk ik als de stikstof perikelen zijn gedaald…..

Ook zijn we nog even langs de Abbaye de Senanque gereden……ik blijf daar een zwak voor houden en ik zal vertellen waarom….

 Ik had al vaak ansichtkaarten gezien met dit plaatje en dan alleen de toren en een mooi blauw lavendelveld ervoor……Vaak gevraagd waar dit was en dan vertelden ze het wel maar dat ging te snel en ik begreep het niet…….zo jammer…..en toen reden wij een mooie route door de Provence en kwamen we langs een Abdij en dat was deze…de Abdij waar ik al zolang naar zocht…..

Bij ons thuis heb ik hem hangen met het blauwe lavendelveld ervoor…..dat gaat nu niet want de lavendel bloeit pas in juni en is eind juni op z’n mooist……Maar ik zoek hem altijd even op als ik hier ben, gewoon omdat ik dat fijn vind.

Kijk en zo heb je het dus druk met vakantie vieren…..maar we blijven het wel doen…..

Wens jullie een fijne avond en tot blog’s….

Groetjes, Marion.

 

Je suis en Bourgogne……..

 Het rijdende huis staat in Chagny in de streek Bourgogne. Het weer is redelijk, vrij fris eigenlijk maar wel droog en dat is mooi.

Ieder jaar stoppen wij wel voor een paar dagen in de Bourgogne want we willen wel weten of de druivenstokken weer van start gaan na de winter. Wel je kan zien dat het voorjaar hier ook laat is want er zitten bijna nog geen beginsels aan de druivenstokken. Het is echt Innie-Minnie…..zo klein. De wijnboeren zijn al wel druk met opbinden van het kleine stammetje dus dan heb ik ook alle vertrouwen. Ja toch? Het gewas wat eigenlijk al volop zou moeten bloeien, het koolzaad, begint hier al wel goed te bloeien….je ziet hier en daar al wel mooie gele velden, eigenlijk net als onze tulpenvelden.

De kersen bloesem doet het al prima, mooi doorkijkje op de kerktoren van Meursault……

Vond even verder nog een mooie bloesem boom middenin een wijnveld….

Hier ze je de druiven stronken op de voorgrond….kaal….nog niets te zien……Maar die boom, ja die staat volop in bloei. Vroege kersen komen eraan, eind mei kun je die al eten……wel zuur van smaak.

Verder wat boodschapjes gedaan want morgen hebben we weer een Reisdag om met het programma We Zijn Er Bijna te spreken. 

Als het allemaal gaat zoals het hoort te gaan komen we eind van de middag aan in de Provence…..ik hoop ook dat het daar wat aangenamer is qua temperatuur want nu hebben we nog truien, lange broeken en sokken en dichte schoenen aan. Ik wil slippers en knie broeken en topjes en zwemmen……en misschien in het zonnetje zitten……ik heb goede hoop dat het gaat lukken.

Ik hou jullie op de hoogte.

Voor nu was dit het, fijne dag,

Groetjes, Marion.

Met een deurtje, net gevangen met mijn camera…

En dan sta je zomaar in de krant........

En dan mag je een interview geven en er komt een foto in het blad VRIJ...dit is een extra zaterdag uitgave van ons regionaal dagblad, Het Noord Hollands Dagblad. Zo leuk om mee te doen met mijn hobby als leidraad. Twee dames kwamen op bezoek, Nina, de journaliste en Erna, de fotografe....

Ze kwamen binnen en wilden gelijk mijn atelier zien want daar kwamen ze voor. Erna bleef boven om foto's te maken en Nina deed met mij het interview.

Het leuke was dat beide meiden niets afwisten van quilten, of tassen maken of borduren. Alles wat ik vertelde was nieuw voor hun, nou dan wordt ik echt enthousiast. Ik zat dus op mijn praatstoel.

Er werd ook nog een filmpje gemaakt.

Ik heb de tekst voor jullie gekopieerd, hieronder......

https://www.noordhollandsdagblad.nl/cnt/dmf20230403_40508579

Met bovenstaand adres zou je het filmpje kunnen zien....maar ik weet niet goed hoe het moet, het spijt me.....

Ik hoop dat jullie het een leuk verhaaltje vinden, op mijn FB pagina staat wel het filmpje, dus misschien daar kijken als dit niet lukt.

Fijne paasdagen, groetjes, Marion.

WOGNUM

Die speciale stoel, het uitzicht, je werkplek of dat schuurtje. Wat maakt dat jij je thuis voelt? Waar ben jij ’lekker thuis’? Die vraag leggen we voor aan Marion Blaauw. Zij leeft zich in haar thuisatelier in Wognum uit met ’quilten’.

Quilt is een stoftechniek waarbij je bijvoorbeeld een deken maakt van drie lagen textiel op elkaar. Dat kan met allerlei patronen. Quilten is een ambacht maar ook een kunstvorm. Het is ooit in de zeventiende eeuw in Nederland ontstaan en er is een Quiltersgilde dat veertig jaar bestaat.

Voor Marion begon het quilten toen ze in een handwerkblad een patroon zag om te maken. „Ik heb handwerken altijd leuk gevonden en was al bezig met het naaien van kleding. Ik had veel lapjes thuis. Toen ik het patroon in het blad zag, maakte ik van gordijnstof een deken met allerlei lapjes. Ik wist toen nog niet dat het quilt was, dat zei iemand later tegen mij. Die vertelde ook over het gilde.”

Marion begon met quilten in de jaren negentig. Volgens haar waren er toen al zo’n twaalfduizend leden van het Quiltersgilde, nu zijn het er nog meer. Twee keer per jaar is er een regiodag waarbij quilters hun zelfgemaakte quilts laten zien. Door heel Nederland zijn er vijftien regio’s van het gilde. Eens per jaar is er ook een expositie.

1:02

Nadat Marion een winkel in Bergen met quiltstoffen ontdekte, had ze écht de smaak te pakken. Daar werden ook cursussen gegeven. „Die volgde ik met een vriendin. De hele basis hebben we daar geleerd en ik ben daarmee verder gegaan. Een quilt heeft een bovenkant, tussenvulling en onderkant. Die kun je met de hand doorstikken, maar tegenwoordig hebben we allemaal een naaimachine. Ik heb een hele goede, er zitten meer functies op zodat je bijvoorbeeld ook letters in stoffen kunt naaien.”

„Ik kwam eens bij een tentoonstelling en er waren dames die alleen handgemaakte quilts wilden. Maar als werkende vrouwen hebben we de naaimachine tegenwoordig hard nodig. Vroeger hadden vrouwen veel meer tijd om met de hand te quilten, tegenwoordig hebben we er allemaal een baan naast. Met een naaimachine gaat het een stuk sneller.”

Op zolder heeft ze haar atelier. Naast quilts maakt ze ook tassen en fietshoezen. In de hoek van het atelier heeft ze een kast vol met verschillende lapjes.

„Ik heb een lapjesziekte, ik verzamel allerlei lapjes. Het is besmettelijk, veel quiltvrouwen hebben dezelfde verzameldrang. Soms haal ik ze bij de kringloop. Zo vond ik daar een keer een geborduurde letterlap. Ik nam hem mee omdat ze hem anders misschien weg zouden gooien en maakte er een tas van. Mooie lapjes koop ik bijvoorbeeld ook in een quiltwinkel in Kampen. Ik let op katoenachtige stoffen, dekbedhoezen kan ik ook goed gebruiken. Ik had eens zo’n stof met allemaal autootjes gevonden, daar kan ik wat mee. Soms zie ik een lapje stof dat helemaal bij iemand past, dan krijg ik gelijk al iets in mijn hoofd om te maken.”

In zo’n drie uur tijd kan Marion al een tas quilten. Die tassen geeft ze soms aan buren die naast haar op de camping staan. Maar ook op de Weversmarkt in Hoorn had ze succes. „Met een vriendin hadden we ieder vijftig tassen gemaakt voor een prijs van 5 à 7,50 euro. We hadden voor 500 euro verkocht.”

Thuis heeft Marion helemaal haar eigen quiltplek gecreëerd. „Toen mijn kinderen nog thuis woonden had ik een kleiner kamertje waar ik werkte. Daarna pikte ik de zolder in. Hier kan ik heerlijk mijn gang gaan.”

De mooiste quilt die ze heeft gemaakt was een tas gemaakt van een blauwe letterlap. „Ik had daar een mooi geborduurd ontbijtlaken bij gevonden. Nu heb ik weer een fietskussentje gemaakt. Ik verzin steeds iets anders. Ik verveel me geen dag.”

LEES OOK

• 

  Brandweerman en topvrijwilliger Johan Buijs (50) uit Edam overleden: ’Hij draaide gewoon altijd mee’

• 

  Jonge Zaanse ondernemers zien hun duurzame ijsthee, gemaakt uit fruitafval, plotsklaps bij de Hema in het schap