dinsdag 26 februari 2019

Zonnebaden......

Kijk, wie ligt daar zo lekker in het zonnetje, natuurlijk onze Joep.
Deze kat is een echte zonnekat. Waar de zon zijn stralen laat zien, daar ligt Joep. Volgens onze berekeningen is Joep inmiddels 14 jaar, en oude katten zijn gek op de zon. 
Joep gaat heel graag mee op vakantie en zoekt dan ook altijd heerlijke plekjes in de zon.
Hier op een Franse camping, op zoek naar een zonnig plekje....
Op steentjes liggen is ook lekker want die blijven lang warm....in het avondzonnetje op een camping in Frankrijk.....
Vandaag kan Joep wederom heerlijk uitgestrekt op de tuinbank genieten het februari zonnetje.
Jullie ook allemaal, wat worden wij verwend, zulk mooi weer in februari. 
Wat belooft dat voor de zomer......
Gelukkig, dat weet niemand.
Fijne dinsdag, groetjes, Marion.



maandag 25 februari 2019

Blauw.....

Heb ik iets met de kleur  BLAUW ? Ja, ik denk het wel. Sinds ik getrouwd ben heet ik van achteren BLAAUW, niet fout geschreven het is echt met dubbel A. Er zit vast een of andere criminele voorvader in de familie, dan kreeg je er een letter bij, dus....
Maar waarom laat ik dit zien, het heeft te maken met mijn deuren verzameling en wat anderen daar mee doen...Zo leuk.
Dit is ook zo'n mooie deur en dan die kleur blauw, echt geweldig. Deze deur kun je vinden in het plaatsje Beaune, in de Bourgogne.
De bovenste deur is een tuin poortje in Meursault, ook Bourgogne.
Deze is ook heel grappig, de grote toegangsdeur is bruin en met een likje blauwe verf is de naaste deur blauw gemaakt, bijzonder toch.
Pommard, Bourgogne.
Gewoon blauwe luiken, met een Wisteria en die zal ook wel blauw zijn.
Volnay, Bourgogne.
Een blauw hek, ook niet verkeerd...
Kasteel toegang van Chateau Meursault, Bourgogne.
Dan deze deur, waar die staat weet ik niet, ik denk in Engeland want hij staat op een geurzakje van Bridgewater, en dat is heel Engels.
Dat vind ik nou zo leuk, ik krijg dit geurzakje kado omdat er een blauwe deur op staat, en ik hou toch zo van deuren. Geweldig vind ik dat, en het is nog een blauwe deur ook.
Dit zijn de laatste, ik zal jullie niet verder vermoeien met mijn blauwe deuren, maar leuk is het wel.
Waar je deze kan vinden, In de Bourgogne in het plaatsje Vezelay.
Alleen denk ik dat ze weg zijn want er werd toen al gesloopt aan dit pand, jammer.

Heb ik nog een spreuk vandaag, ja natuurlijk......
Nou, ik heb net mijn blauwe deuren met jullie gedeeld, ik wordt daar erg gelukkig van, misschien jullie ook.
Over niet al te lange tijd hoop ik weer wat deurtjes bij te fotograferen, het is en blijft een hele leuke hobby.

Hele fijne maandag, met prachtig weer
groetjes, Marion.


zondag 24 februari 2019

Vandaag, Zondag 24 februari 2019........denken aan Zondag 24 februari 1963......

Dit is een oude foto, mijn tante staat hier op het IJsselmeerijs op 24 februari 1963, bij Andijk.
Ik woonde in Andijk, vlakbij het IJsselmeer. Ik was toen 6 jaar en heb in die barre winter schaatsen geleerd, en al zeg ik het zelf, ik kon het erg goed. Die zondag, 24 februari 1963, was mijn vriendin Betsy jarig en daar zou ik samen met vriendin Ria naar toe, maar eerst gingen wij nog even over dijk kijken want wij hoorden zoveel geluiden.
Boven aan de dijk wisten wij niet wat wij zagen, er reden allemaal auto's op het ijs. Ik wilde ook op dat ijs schaatsen.
Dus eerst weer thuis vragen of dat mocht { dat deed je vroeger nog, eerst vragen} en dat mocht natuurlijk niet, veel te gevaarlijk vond mijn vader.
Nou wist ik hem te vertellen dat er auto's op het ijs reden en dat geloofde hij natuurlijk niet, maar hij ging toch mee kijken.
Er was zelfs vlakbij een tankstation gemaakt, daar is nu een jachthaven.
Het leuke was, dat op dat moment mijn oom en tante net waren gestopt om even bij ons langs te gaan. Tante Nel was een zus van mijn moeder, en er stopte nog een auto, een broer van mijn moeder met z'n vrouw. Wat een gezelligheid, en......ja hoor, ik mocht op het IJsselmeerijs schaatsen.

Iedereen die aan de auto-rally had meegedaan kreeg dit tegeltje, niet meteen, een maand later ongeveer. Ik bewaar hem zorgvuldig samen met de foto van mijn tante, zo leuk.
Het is natuurlijk heel uniek geweest, dit zal niet zomaar nog eens gebeuren, de winters zijn te zacht.
Natuurlijk kan je er het een en ander over vinden op het net.....maar ik vind het leuk dat ik het zelf heb gezien. Zie je, ik wordt oud.....

https://anderetijden.nl/aflevering/520/De-barre-winter-van-1963

Heb ik ook nog de spreuk van zaterdag....
Maar je moet wel kiezen welke kant je uiteindelijk op wil, dat kan heel moeilijk zijn....

Dus Betsy, gefeliciteerd met je 63e verjaardag, gezellige dag gewenst.
Jullie ook allemaal een leuke zondag,
groetjes, Marion.





vrijdag 22 februari 2019

Ons oude huis......Ford Garage Geerling&Winkelaar.......

Opening Keern 1939
Dit is een foto uit 1939, de Ford garage een begrip in Hoorn....
Mijn oom en tante waren eigenaar van deze garage, dus mijn hele jeugd ligt wel in dit pand en mijn eerste baan, en mijn echtgenoot heb ik daar gevonden, we hebben er samen 18 jaar gewoond, onze kinderen zijn daar geboren......
En waarom vertel ik dit, het pand gaat om, het wordt gesloopt.
Wat een herinneringen komen er dan naar boven.
Het pand is inderdaad rijp voor de sloop, het is oud, dat was het al in 1976, toen wij er mochten wonen.
Ik kreeg op 1 augustus 1975 verkering met mijn lief en van mijn oom in oktober het aanbod om daar te gaan wonen. Nu was er in die tijd wel woningnood in Hoorn, dus het gaf stof tot nadenken.
We hebben het gedaan, op 7 april 1976 zijn we getrouwd, dat moest, samenwonen was toen nog  not done.
Het was wel een heel mooi huis, met hele leuke dingen erin gemaakt. Echt jaren 20 stijl...
Ik had een hal waar een eettafel in kon staan en een bank, we zaten daar altijd, want er zat een lichtkoepel in het dak.
Van deze gemetselde bogen had ik er 3 in huis....Zien jullie de lambrisering, later ben ik blikjes gaan sparen, ik had er toen we verhuisden zo'n 200!
Ook hadden we een prachtige kastdeur met glas in lood ramen, allemaal ingebouwde kasten in het hele huis.
Het huis was wel snel vuil, als je stof ging afnemen werd je stofdoek zwart, alles van de garage, die beneden was kwam door de kieren omhoog.
Als het waaide voelde je dat goed in de hal, later hadden wij daar zeil overheen gelegd en dan ging het zeil bol staan met wind.
We hebben ook nog eens een overstroming gehad { dat dachten ze beneden in de garage} onze wasmachine was verstopt. We dachten dat we het water wel op de trap zouden tegenkomen maar door de grote kieren was al het water naar beneden gelekt in de garage. Dat was dus weer een voordeel.
In 1984 hadden we het eindelijk niet meer koud, we kregen een CV installatie voor ons zelf, daarvoor werd het geregeld voor het hele pand, dus dat was wel eens koukleumen.
Maar goed we hebben daar hele mooie jaren gehad, en het is nu tijd om daar afscheid van te nemen.
De sloop wordt binnenkort in gang gezet, ik ga zo af en toe even kijken denk ik.

Heb ik ook nog een spreuk, ja hoor....
Zo is dat......soms komt het toch anders dan je dacht. Ik had vroeger nooit gedacht dat ik in Hoorn in dat pand zou gaan wonen en toch gebeurde dat zomaar out of the blue....

Hele gezellige vrijdag, ik krijg vanavond mijn vriendinnen op bezoek, gezellig.


donderdag 21 februari 2019

Phlynn heeft het glansrijk doorstaan....

Half negen moesten wij ons melden in het ziekenhuis, dus dat is lekker op tijd. Phlynn moest gezien worden door de anesthesist, en door een opname verpleegkundige. De laatste wist echter niet dat de operatie dezelfde dag zou plaatsvinden!! Heel apart.
Het kwam goed, we kregen een kamertje met een ledikantje tegenover de speelzaal op de kinderafdeling. Gelukkig maar want Phlynn stond als spoedje!! genoteerd op 13.00 uur.
Misschien ligt het aan mij, maar waarom moet je dan al om half 9 in het ziekenhuis zijn met een kindje van 2 jaar   ???
Ik heb dat later gevraagd, maar een antwoord was niet voor handen. Gelukkig speelt Phlynn heel graag met auto's, maar ik kan mij voorstellen dat het voor menig kind een beproeving is.
Er kwam ook nog een pedagoge die Phlynn even kwam uitleggen wat er gebeuren ging. Helaas voor haar, hij wilde terug naar de auto's en dat snap ik.
Hij heeft het allemaal goed doorstaan, kreeg zelfs een diploma van dapperheid, dus hij mocht weer lekker met z'n mamma mee naar huis om 5 uur.
Dus wat heb ik gister gedaan?? Juist, een dagje ziekenhuis, weer eens wat anders dan de huishoudbeurs.
De spreuk van vandaag....
Dat doe ik nog steeds, ondanks mijn leeftijd....er zijn echt nog wel dromen die ik graag wil laten uitkomen.
Wat dacht je van je kleinkinderen groot zien worden en dat meemaken, misschien zelfs later bij ze in de auto stappen en dat zij jouw dan meenemen. Gaaf lijkt mij dat.
Overgrootmoeder worden, o wat zou ik dat graag meemaken.
Dromen genoeg...
Fijne donderdag,
groetjes, Marion.



dinsdag 19 februari 2019

Mijn computer doet het weer..............

Daar zit ie dan, onze Phlynn, met z'n arm in het gips. Hij is donderdag van de schommel gevallen, en dat viel mee, maar nu zat er toch een bobbel op z'n arm, dus er was op de foto een breukje te zien.
Gips erom en klaar is kees, helaas....
Morgen mag oma mee naar het ziekenhuis want het armpje van Phlynn moet onder narcose gezet worden en dat is erg pijnlijk, vandaar....
Vandaag de monteur gehad en die heeft mijn computer weer op weg geholpen. Zo makkelijk zo'n winkel in ons dorp en dan helpen ze je gewoon thuis. Dus we kunnen weer blogjes illustreren, en dat is juist zo gezellig.

Ik heb de spreuk van gister voor jullie bewaard.....
Het is weer een krachtige spreuk vind ik zelf.....
Er zijn mensen die praten altijd over vroeger en laten zich niet in met het heden, dat moet wel, anders raak je op achter.
Nou, het is kort maar krachtig blogje, zo op de late avond.
Voor straks welterusten, en gezond weer op.
groetjes, Marion..



maandag 18 februari 2019

Maandag, volle kracht vooruit....

Volle kracht vooruit, schrijf ik net....Nou dat gaat niet lukken. Ik ben alleen thuis en nu kan ik geen foto's importeren naar het blog. Dus een saai blogje van mij vandaag. Wat er aan de hand is................?
Ik weet het niet. Misschien dat mijn schoonzoon het weet maar dan wordt dat ook pas vanavond.
Dus even geen blogje, helaas....
groetjes, Marion.

zaterdag 16 februari 2019

Zaterdag=Schaterdag......voor mij wel...

Gister nog even een uiltje geknapt {genaaid} voor mijn jarige nichtje Femke. Ze heeft er al een van dezelfde stof. Deze stof is bruin met zwart en als je het om draait zwart met bruin, zo heb ik dus ook de uil gemaakt. Twee dezelfde uilen  maar toch anders. Ik heb er rijst ingestopt dan staan ze lekker stevig.
Vanavond komt haar vader, mijn broer, met z'n vrouw lekker bij ons eten en dan kan hij mooi de uil meenemen.
Wat gaan we maken.....
Afbeeldingsresultaat voor uiensoep plaatje
Allereerst een uiensoepje, dat vind ik, en menigeen met mij,
 zooooooo lekkerrrrr.....
Daarna wordt het kipkapsalon.....
Nog nooit van gehoord......
Zo ziet dat eruit...met een lijnvriendelijke twist gemaakt....
De knoflooksaus maak ik natuurlijk zelf want dat kan ik heel goed en heel lekker.
Mijn broer is dol op mijn knoflooksaus.
Dit heb je nodig en zo moet je het doen....
Dit is toch wel te lezen, ik denk het wel. Mocht je het ook gaan maken, alvast eet smakelijk.
En als toetje heb ik crème brûlée ijs. Mijn broer vindt dat heel lekker.
Dus dat wordt een gezellige klets avond en dus een schaterdag.

 Natuurlijk hebben we ook nog een spreuk vandaag...

Afbeeldingsresultaat voor wie wil zoekt een mogelijkheid wie niet een reden
Er was ook weer een plaatje te vinden....
Maar ik heb nog een bijpassend plaatje.....
Mijn lief zoekt ook altijd naar een oplossing, kijk maar.....
Kijk, hoe groot deze combinatie is.....


Gister kwam mijn lief thuis met z'n werkauto van 16 meter...Ik had hem 's morgens weg gebracht en nu kwam hij onze eigen auto halen zodat hij daarmee weer naar huis kon rijden. Op die kar kunnen wel 3 auto's staan, mooie combinatie, echt wat voor mijn driver Kees.
Fijne Schaterdag allemaal,
groetjes, Marion.




woensdag 13 februari 2019

Ik hou niet van doorpitten.......

Hier een stukje van de heksenquilt.....er is namelijk een soort van probleem....niet ernstig maar toch..
Ik zal het vertellen...
Lapjes bij elkaar zoeken, het aaneen naaien van lapjes, het bedenken van een quilt, allemaal LEUK...totdat...
Het geheel moet worden doorgequilt......daar heb ik een broertje dood aan, echt ik vind het absoluut niet leuk.
En ik had een hele goeie lerares, Nel Berkhouwer, die heeft het mij heel goed geleerd.
Ik hou er gewoon niet van.....
Dus ik heb mijn eigen vorm van doorpitten aangeleerd...
Op allerlei plekken in de quilt zet ik 5 steken op elkaar, dan zit het hele geval goed vast, dan komen er nog teksten op en knoopjes, nou dan rolt deze quilt echt niet meer uit elkaar. Ik denk alleen dat ik geen voorbeeld ben voor de echte serieuze quilters onder ons, nou ja, het is niet anders, pech gehad.
Ik quilt volgens het Marion Blaauw systeem, weer eens wat anders.
Gister dus heel veel 5 steken gezet in de heksenquilt.
Het vlaggen mandje raakt al aardig vol, ik moet er nog ongeveer 60, dus het einde is in zicht. Niet dat het verveelt, het is echt heel leuk om te doen. In de vlaggenstrook voor dochter Marieke komen ook persoonlijke vlaggetjes van ieder kind, dat zijn er 3, en de andere dochter krijgt dat natuurlijk ook, maar dan gaat het om 1 vlaggetje.
Dank zij de leuke steekjes op mijn naaimachine zal het wel leuk worden denk ik.

Natuurlijk hebben we ook een spreuk....
En weet je waarom?....Als je moeilijk doet haken anderen af en gaat het niet door.....soms is dat de bedoeling van moeilijk doen. Het is makkelijker dan NEE zeggen.
Zou er een plaatje van zijn, ik ga even op zoek.....

Afbeeldingsresultaat voor moeilijk doen gaat de meesten vaak het makkelijkste af
Gewoon een tegeltje, verder geen aparte plaatjes....
Zo werd het evengoed nog weer een gezellig wensdag blogje.
Fijne wensdag, groetjes,
Marion.
We gaan richting voorjaar {hoop ik } dus een nieuw eindplaatje.
Borduurseltje van mezelf naar een patroon van Steekjes& Kruisjes.



dinsdag 12 februari 2019

Het een en ander.....

Het is me wat, deel 2 ook al uit.......
Gelukkig ligt deel 3 al te wachten maar dat laat ik even zo. Ik ben nu maar even tussendoor een bookazine aan het lezen. Dat zijn die "boeken"van de Libelle. Ik koop ze meestal en dan verdwijnen ze in mijn caravan en als ik ze uitlees op vakantie krijgt zo'n bookazine pleegouders in het buitenland, ja, het boekje blijft daar achter.
Heb zelfs wel eens een kaart gekregen als dank voor het lezen, en dat het boekje weer was doorgegeven. Ik zet wel altijd mijn naam erin, dus dat is wel geinig.
Wat gaan we verder doen vandaag....
De bovenverdieping een goede werkbeurt geven, dus ook de badkamer en het bed verschonen, nou dan draait de ochtend al weer lekker. Het mannetje is weer op pad met z'n truck, dus ik heb het rijk alleen.
Mijn buurvrouw ook vandaag, haar man krijgt vandaag z'n 2e nieuwe heup. Dus met belletje-trek moet ik nu oppassen, hij kan mij weer inhalen als ik weg ren. hahaha....
Gister nog wel 50!! vlaggetjes genaaid, dus vandaag ga ik maar verder aan de heksenquilt, weer even wat anders doen. 

Natuurlijk komt hier de spreuk...
Dat heb ik zondag gedaan, lekker met lapjes gespeeld in allerlei kleuren.....Daar wordt ik dan zo blij van. En het is natuurlijk zo, je moet er zelf wat van maken een ander doet dat niet voor jou.

Er zijn wel leuke plaatjes te vinden bij deze spreuk....
Afbeeldingsresultaat voor een grijze dag moet je gewoon zelf een beetje inkleuren
Deze vind ik heel leuk.....

Nu ga ik aan de slag, fijne dansdag, groetjes,
Marion.