Ja, dat doe ik al 64 jaar, mijn dromen leven.....en ik moet zeggen het lukt ook nog aardig....
Dit is een geluksplaatje....
Ik ben vanuit mezelf gewoon heel gelukkig. Altijd al geweest, en heel veel van mijn dromen zijn gewoon uitgekomen.
Ik wilde altijd graag als ik groot was in de stad Hoorn wonen......daar woonde mijn familie en dus leek het mij erg leuk om ook in de stad te wonen....Deze droom kwam gewoon uit...Ik kreeg op 1 augustus 1975 verkering met mijn lief en op 7 april 1976 gingen wij trouwen, want dat moest, en mochten wij in Hoorn gaan wonen....zo bizar...Maar mijn droom was uitgekomen.
Als klein meisje droomde ik van een broertje of een zusje, iedereen had die behalve ik.....en ik was te klein om te begrijpen hoe dat kwam......dus droomde ik van een kleine baby bij ons thuis en....ja hoor, ook die droom kwam uit...ik moest er lang op wachten, ik was al 8 jaar, maar toen kreeg ik toch een broertje...dat was weer een droom die uit kwam.
Zo kan ik mij ook nog steeds verbazen over hoe je soms een echtgenoot kan vinden en daar zo fijn mee kan leven terwijl je die betreffende vrouw of man voor de ontmoeting nog nooit had gezien. Ik droomde van een fijn huiselijk leven met een lieve man en dan ook nog kinderen daarbij......Het is gewoon uitgekomen, ook deze droom.
Dus het kan gewoon...Je dromen leven....probeer het maar eens.
Nu nog even iets anders....
Mijn duitse schoonzusje heeft sinds kort een moestuin, dus ook oogst want ze werkt zeer nauwkeurig en precies in haar moestuin, dus alles doet het heel goed.
Ze had alleen wat gedoe met de grote hoeveelheid courgette's in haar tuin. Die waren natuurlijk allemaal tegelijk klaar voor consumptie...Als ze bij haar tuintje kwam riepen de courgette's haar al van verre...
"Pluk ons" Het was net een groot leger van groene vruchten die stonden opgesteld in rijen. Ik heb potjes voor haar verzameld en recepten gezocht en als dank kreeg ik Chutney van courgette's en chutney van rode bieten.....we gaan het proberen het zal vast wel lekker smaken.
Ik heb nog een gezellig plaatje....
De oudste 3 kleinkinderen gingen op vakantie dus kregen ze een centje mee....Voor Ilay even een envelopje gemaakt met een Porsche erop, opa heeft genoeg autobladen dus ik heb er gewoon een plaatje uitgescheurd.....sssst, niet verder vertellen....
Ilyssa is dol op katten.....
En voor Ischa vond ik nog wat met allemaal kabouters....
en zo waren ze alle drie blij....hoewel Ischa moeite had met het papiergeld, voor hem zijn muntjes veel meer. Ik weet niet hoe jullie dat hebben maar kleingeld lijkt tegenwoordig ook wel gehamsterd te worden. Omdat we alles pinnen ivm corona heb je helemaal geen rammelgeld meer. Helaas hij moest het met het papierengeld doen en nadat zijn broer hem verteld had dat het echt veel geld was geloofde hij het.
Zo zie je maar weer, Oma zijn is niet altijd gemakkelijk.
Wederom een warme dag, dus hier nog een Annie versje....
Meneer Van der Peet
Zoals iedereen weet
kan meneer Van der Peet
niet zo bijster goed tegen de hitte.
O, hij had het zo heet
en hij heeft zich ontkleed
en hij is in de koelkast gaan zitten.
‘t Was een heerlijk gevoel,
want daar had hij het koel
en hij is er zijn krantje gaan lezen,
maar het hele gezin
zocht zich gek in ‘t begin
en riep steeds: Waar zou vader toch wezen?
En het duurde een week
voor de keukenmeid keek
in de koelkast, op zoek naar augurken,
En ze slaakte een kreet,
want meneer Van der Peet
zat daar midden in ‘t ijs op z’n hurken.
Ach, ze wisten geen raad!
Als een diepvries-tomaat
zat hij daar in het ijs opgesloten.
Maar mevrouw zei, heel wijs:
Leg het hele blok ijs
bij de kachel, voorzichtig, niet stoten!
Bij het knappende vuur
smolt het ijs op den duur
en meneer Van der Peet kon weer praten.
Hoe, wat heb ik het heet,
zei meneer Van der Peet,
waarom heb je me daar niet gelaten?
Nu vertelt hij het vaak
aan een klant in de zaak:
‘k Heb een week in de koelkast gezeten.
‘t Was zo fijn, ik bedoel:
‘t was zo rustig en koel,
‘t was een weekje om nooit te vergeten
Annie M.G. Schmidt
Nou bij deze wens ik jullie een goede dag en hoop ik dat jullie niet smelten, en anders kan je altijd nog in de koelkast gaan zitten, TOCH?
groetjes, Marion.
