Al op berenjacht geweest Oma?..........

Of ik ook mee doe aan berenjacht....ja natuurlijk.....al wist ik eerst niet waar het over ging.

Of ik al op berenjacht was geweest was de vraag....nou nee, wij hadden gewoon een hollands stoofpotje van rundvlees, dus ik had geen berenvlees nodig.

Maar misschien bedoelde ze wel bruine berenspek......dat is eigenlijk ontbijtkoek...

maar dat had ik ook niet nodig, en dat koop ik normaal gewoon bij de bakker....om daar nou voor op jacht te gaan........

Zelfs in quiltland kan ik iets gebruiken van een beer, denk maar eens aan Bear's Paw.....

Dus ja, quiltende oma's zouden ook op berenjacht kunnen gaan.

Wel heb ik even mijn beren voor jullie te voorschijn gehaald, en een ervan staat voor het raam.

Links mijn eigen beertje, al bijna 64! jaar oud, daarnaast een beertje dat ik zelf heb gemaakt...

Samen op het bid-stoeltje.....

Dit is een echte stoere beer, en lekker zacht....knuffelig...

Ja, ik ben eigenlijk dol op beren.

In de caravan heb ik er ook een, ooit gekocht in een echte berenwinkel in Engeland, in het plaatsje Henley-on-Thames, heel bekend van de roeiwedstrijden...deze beer is altijd met ons mee. Dat is een zgn Reis Beer, hij heeft ook truitje aan, zo schattig.

Dit lieve beertje zit altijd bij ons in de woonkamer en staat nu te shinen voor het raam...Hij is de zoekbeer voor de berenjacht. Gister kwamen er al oma's met kleinkinderen langs op zoek naar de berenjacht beer. Leuk om mee te doen, toch?

Er is hier nog een soort van knuffeldier wat graag wil meedoen.....

Hij zit al voor her raam alleen de vitrage zit nog in de weg.....

Ik wens jullie een fijne dag, het is mooi weer....

berengroetjes van Marion.

Lente en.........Asperges......

Een mooi voorjaarsplaatje....deze foto heb ik vorig jaar april genomen in Menerbes, dat ligt in de Provence.

Eigenlijk zou ik deze week druk zijn met het vertrek naar mijn geliefde Franse omgeving. Helaas, corona gooit roet in het eten, dus nu doe ik het maar met de plaatjes van vorig jaar.

Toevallig lazen we gister een stukje op het FB van onze camping in de Provence.......de camping is niet open, dat mag ook niet...logisch...voor die toeristenbranche is dit ook een strop. Ieder jaar was het eigenlijk heel druk op de camping met allemaal van die grijze hoofdjes of ouders met kleine kindertjes...kortom gezellig druk....

Nu is daar natuurlijk ook niets te beleven....jammer allemaal.....

We hebben nog een nijpend { ha,ha,ha } probleem.....

Onze wijn is op.....

Hier staat mijn lief te wachten bij het wijntankstation om zijn jerrycans te vullen, dit was vorig jaar..

We moeten het nu maar met gewone wijn van hier doen, ook niet erg hoor, maar je eigen wijn bottelen is wel heel leuk. Ik hoop volgend jaar weer.

Ook gaan we dan altijd naar de markt van Petit Palais, zo'n schattig boerenmarktje in de Provence.

Daar halen wij dan asperges en aardbeien, eieren en heerlijke tomaten, en voor de lunch een gegrilde kip.

Allemaal niet dit jaar.....

Alleen die asperges die had ik wel.....

En ze waren heerlijk.

Natuurlijk hadden wij er ook nog een wijntje bij, dat maakt het gerecht af.....

Ik heb ook nog een spreuk...

Dat is een goed advies.....ik zou zeggen DOEN!

Fijne maandag, groetjes,

Marion.

Lente??????? Het is gewoon bok koud!!!!

Gelukt hoor, het gordijntje is af. Nu alles goed gemeten en geknipt dus volgende week kunnen we het ophangen. Pfffffffff, ik dacht even ik kan niets meer maken, gelukkig was het een eenmalige dwaling { hoop ik } Misschien toch door de Corona.......

Ik heb zo wel het een en ander gedaan, namelijk ook nog een kraampresentje gemaakt voor de dochter van een vriendin-Oma.

Kijk maar even mee.....

Een klein vlaggenslingertje voor op de baby-kamer en natuurlijk mijn zelfgebreide slofjes.

Die heb ik niet nu gebreid, deze heb ik gewoon op voorraad.... voor je weet maar nooit......Het is gewoon handig en ik brei gewoon zo nu en dan een paar babyslofjes.

Breien is een goede oefening voor Artrose vingers, net als afwassen.

Het kadootje gaat naar Engeland want daar woont deze kleine babygirl..... Ze heeft ook een echte Engelse naam, zo leuk.....

IMOGEN

Straks zal ik een passende envelop zoeken of zelf maken, dat zien we wel.

Greet, mijn patchie vriendin, maakt vaak ook zelf gezellige enveloppen, ja gewoon op de naaimachine....misschien ook voor mij een idee.

Het schijnt lente te zijn, nou ik vond het maar koud!! vanmorgen.

Je zal een lammetje zijn, en dan moet je buiten met je moeder......brrrrrrr, ik moet er niet aan denken.

Hebben jullie wel allemaal aan het uur vooruit gedacht.....ik vind het niet fijn want mijn binnenklokje raakt ontregeld.....ik heb geen keus dus ik doe mijn best, maar voor mijn gevoel klopt de tijd niet.

Ik heb ook nog een spreuk....

Deze vind ik wel heel mooi....

Ik ben namelijk zelf een beetje zo......ik denk altijd dat ik iets wel kan....proberen doe ik het zeker en als het dan echt niet lukt....Dan heb ik pech gehad.

Kleding naaien......gewoon begonnen en hier en daar wat hulp gehad....

Behangen.....van een oom geleerd die bij mij toen de babykamer ging behangen, hij hoefde nooit meer te komen, hij had het mij goed geleerd.

Schilderen.....zorgvuldig het voorwerk doen, zoals schuren en reinigen, dan kan er qua schilderen niet zo veel mis gegaan. Mijn vader heeft het mij geleerd.

Autorijden...natuurlijk les gehad, maar ik rij heel graag.

Trouwen...verliefd geworden op 1 augustus 1975, getrouwd op 7 april 1976 en nog steeds heel gek op elkaar. 

Kinderen krijgen.....Ik dacht dat ik het wel kon, helaas daar had ik wel hulp bij nodig. Dat kon ik niet goed. 

Werken met een computer......Al doende geleerd bij de DSB bank, en zie hier een BLOG! Wie had dat gedacht.

Oma zijn....het leukste wat er is en dat valt niet te leren.

 Zo, dit is het voor vandaag,

Fijne zondag, groetjes,

Marion.

De verrassing was voor..............

Dit patroontje met speciale vulling heb ik gister even weggebracht. Naar wie? Nou, naar mijn partner 

"in crime" zoals dat heet. Ja, ik heb een partner in crime sinds kort.

Had ik het laatst over de Weversmarkt die iedere zomer in Juli in Hoorn wordt gehouden en waar ik graag wilde staan met een kraam en dan tassen wilde verkopen, mijn patchie vriendin Greet wil ook heel graag op die markt staan.

Dus wij sloegen de handen ineen en gaan nu proberen er volgend jaar, 2021, te gaan staan met tassen die wij zelf hebben gemaakt.

Wij hebben dan beide dezelfde tas mee naar de markt, misschien zijn we dan wel herkenbaar.

 Achteraf maar goed dat het dit jaar niet lukt want ivm de Corona crisis moet ik nog zien of er markten blijven doorgaan dit jaar.

Ik was dus even een ritje aan het maken met mijn lief met de auto....eerst waren we even naar Andijk, daar hebben we wat varens voor in de tuin gebracht bij vriendin Ria. We bleven buiten op gepaste afstand en hebben elkaar zo even gesproken.

Wij hadden varens gekregen van neef John, uit Avenhorn,  die moest ze ruimen van de gemeente, en nu zijn er dus 3 naar Andijk geëmigreerd.

Wij hebben er zelf ook nog 3 en de buren naast ons krijgen er ook nog een paar.

Win/win...gemeente blij, John blij, de varens blij want die mogen toch blijven groeien...hoe mooi kan je het maken.

Brengt mij eigenlijk bij de spreuk van vandaag.....

Eigenlijk leef ik zo mijn  leventje altijd al.......

Verder heb ik het gordijntje voor mijn dochter opnieuw geknipt!!! Jaaaaaaaa, nu goed met de juiste afmetingen, dus ik kan het nu gaan naaien.

Nu hou ik wel wat stof over maar daar kan ik weer wat mee. Natuurlijk kan ik altijd wat met stofjes, maar ik heb gezien dat ze wat opbergdozen op de kapstok heeft staan en die zijn nu zwart/wit, dus die kan ik misschien met de overgebleven stof bekleden.

Daar was weer zo'n moment van geborrel van ideeën in mijn hoofd.

We gaan het zien.

Ook nog gewerkt aan de jojo's, het schiet al lekker op.......kijk maar even mee.....het zijn net snoepjes...

Als ik wat laat zien moet het wel in stijl, toch?

Vandaag ga ik het gordijntje in ieder geval afmaken en dan kijken we wel weer verder, er ligt nog genoeg te wachten....

Nee, ik verveel mij echt niet.

Straks eerst maar eens kijken of ik boodschappen kan doen, of ik überhaupt de winkel binnen mag...het schijnt hier en daar nogal problematisch te zijn.

Hier bij de Kruidvat hebben ze een soort Efteling route gemaakt waardoor je nu wel heel dicht langs elkaar moet, dat was dinsdag, misschien is het inmiddels veranderd.

Sterkte allemaal, vooral de thuiswerkende ouders met schoolgaande kinderen.....die hebben het wel zwaar.......ga er maar aan staan met dat volkje de hele dag om je heen en dan moet je zelf ook nog werken. 

Ik ben niet jaloers.

Fijne dag, groetjes, Marion.

Soms maak ook ik fouten...............

De gordijnstof voor mijn dochter is dit, daar moet een gordijntje van komen voor in haar halletje...Nou, dat heb ik dus helemaal verkeerd gemeten of verkeerd opgeschreven.....het einde van het liedje is als volgt...ik heb het verknipt! Ja, echt waar!

Gelukkig is er alweer nieuwe stof gekocht en mag ik voor de herhaling, pffffffffffff...

Ik snap er helemaal niets van, maar toch is het zo.

Nog iets anders....

Dit weekend was ik het blog aan het lezen van Juud's quilts, en die werkt bij Petra Prins in Zutphen, en die liet een heel leuk tasje zien op haar blog. Die wil ik maken, dus besteld en per ommegaande al in huis....met een schattig briefje erbij.... Ik ga nog iemand verrassen met dit patroontje, maar dat vertel ik later.

Judith, zo heet ze, had namelijk in de gaten dat ik Marion was van Zininquilten. Het was een beetje bloggers onder elkaar zal ik maar zeggen. Ooit Judith en haar LZtje {staat voor lief zusje} ontmoet bij Bep in Hall, en zo komen we elkaar dan hier weer tegen. Lees haar blog maar eens, staat aan de rechterkant van mijn blog, ze schrijft heel leuk.

Misschien ook zin in dit tasje, die kan je bij Petra Prins bestellen.

Dit was een soort reclameblok.

Is er nog meer te vertellen...

Ja, ik heb nog 20 jojo's gemaakt, nog 50 te gaan, we komen er wel.

Heb ook nog een spreuk vandaag, het is wel een goeie....

Helemaal waar!

Ik hou van allebei, en jullie?

Nou, toch nog op de valreep een klein verhaaltje...

Vandaag is mijn broertje jarig, ik zeg altijd broertje want we schelen 8 jaar...hij wordt vandaag 56.

Rare verjaardag, alleen maar even gebeld, want ja Corona, je gaat niet op visite. Zelfs zijn vrouw is er niet, want die woont in Duitsland en Corona zorgt ervoor dat ze nu daar maar blijft. Gelukkig zien ze elkaar wel het weekend, maar daar kan ook nog verandering in komen. Als de grenzen dicht gaan wordt het problematisch.

Wens jullie een gezellige avond,

groetjes, Marion.

Een gezellige verhaaltje dan maar.........

Het is me gelukt, ze kijkt zowaar in de lens...pffff...deze hond is echt heel moeilijk te kieken want ze draait altijd precies als ik afklik haar kop om.

We wandelen  samen heel vroeg in de morgen in het park, dan is er namelijk nog niemand en dat is natuurlijk niet zo gezellig maar het moet nu even.

Niemand, behalve ik, gaat, als hij eigenlijk niets moet,  om kwart voor 7 zijn hond uitlaten. Ik vind het echter heerlijk, vooral met dat mooie weer. Echt je krijgt zoveel energie van zo'n ochtendwandeling. Ja, de hond ook...als ik die zie rennen dan geniet ik want ik zie dat Silka ook geniet.

Een zo genaamde win/win wandeling.

Wat doen we verder....

Wel, we hebben natuurlijk "ophokplicht", over dat woord nadenkend realiseer ik mij ineens wat dit voor die kippen betekent als de vogelgriep in ons land is....

Wij zitten nu in hetzelfde schuitje.....

Boodschappen doen is zo klaar, je praat liever niet met iemand en nu wordt dat door de nieuwe maatregelen nog moeilijker.

Maar goed we blijven positief en gaan lekker binnen leuke dingen en soms minder leuke dingen doen.

Gister de keuken maar weer eens gesopt, en dat geeft dan ook weer een goed gevoel als het klaar is.

Vandaag ga ik lekker in het atelier zitten want ik moet nog wat baby kadootjes maken. Niet voor mijn eigen kleinkind wat er aan komt, maar voor andere kleinkinderen van oma vriendinnen.

En dan dat lekkere zonnetje....Deze foto moest ik door het raam nemen want Joep zit heel graag in de zon en dan het liefst pal achter de achterdeur.

Als ik naar buiten wil moet ik eerst kijken of Joep niet ligt te zonnen.

Joep is een echte zonnekat, daarom gaat hij ook zo graag mee naar Frankrijk.

Ja, ook onze Joep mist nu  zijn voorjaarsvakantie naar het Franse land. Ook dat gaat niet door...Voor ons ook jammer maar ach er komt wel weer een moment, als alles weer normaal is.

Wat ik mij wel afvraag is of de zomer kampeervakantie voor iedereen wel doorgaat.....Dat is toch wel een doemsenario voor iedereen.

Verder heb ik natuurlijk aan de jojo's gewerkt....

Nog wel een aantal te gaan..........maar de vaart zit erin, goed bezig.

Ik heb ook nog een spreuk ......

Soms weet je wel eens niet waarom je iets zus of zo doet......maar of ik je dan moet troosten....mmmm

Fijne dag, ook al is het helemaal anders, 

groetjes Marion.

De Ford garage, net over het spoor rechts.............

Dit is een hele oude foto van de Ford garage van Geerling & Winkelaar in Hoorn. Ik kan het natuurlijk niet laten om hier een stukje over te schrijven op mijn blog. Waarom, vragen jullie je af, wel toen ik 44 jaar geleden trouwde was dat onze eerste woning, daarboven die Ford garage.

Wij woonden aan de rechterkant van die grote schoorsteen in een heerlijke grote woning.

18 jaar hebben wij daar lief en leed gedeeld, onze kinderen zijn daar geboren, dus er liggen heel wat voetstapjes daar op 't Keern 21.....

Kijk op deze foto kun je het beter zien waar woonden, rechts bij de 4 ramen.

Mijn oom, Riekus Vink, was de baas van deze garage, dus als kind kwam ik daar al vaak. Zij woonden toen in het linker gedeelte, bij de ramen in de ronding. Toen dacht ik wel eens, als 9 jarig meisje, later zou ik hier wel willen wonen. Lekker dicht bij de stad, ik kom uit een dorp, en dan kon mijn man hier werken, nou dat leek mij wel wat.

En laat het nou zo zijn gegaan, bizar toch.

Ik ging op mijn 16e bij mijn oom werken, op kantoor, en heb daar mijn Lief ontmoet. Mijn Lief werkte daar in het magazijn, we werden verliefd en we trouwden in 1976 en mochten daar toen gaan wonen.

Over dromen die uitkomen gesproken......

En nu, nu wordt het pand gesloopt, begrijpelijk want het was oud.....

Gister wel even gaan kijken, natuurlijk.

Het woonhuis van mijn oom en tante is nog in tact...

Dit was ons gedeelte.....

Die deur die daar open staat was een kast in mijn huis en die was zo groot dat ik er een tafel in had staan met mijn naaimachine erop zodat ik daar altijd kon gaan zitten....die kast was net een kamertje..

Toen speelde ik ook al met lapjes.....

Volgende week is de boel plat, denk ik.

Zal een raar gezicht zijn, mijn hele leven staat die garage daar net over het spoor als je Hoorn binnenkomt.

Zo zei ik het ook altijd als ze vroegen waar we woonden...

"Net over het spoor rechts, de Ford garage."

Kennen jullie Frau Antje?

Ja, die mevrouw van de hollandse kaas in Duitsland.

Wel, gister stond hier een Frau Geertje voor de deur met een gigantische bos tulpen...

Kijk maar....

Dit is 1 vaas, en die zit goed vol...

En toen hield ik nog over voor deze vaas...

PRACHTIG

Dank je wel John & Gerie voor de mooie tulpen die jullie hebben gekocht bij een tuinder die zo nog wat omzet kon maken. Goed gedaan, en wij heel blij.

Want het gezegde blijft...

Je Zegt Het Met Bloemen.

Zo, mijn verhaaltje is weer verteld, ik wens jullie een fijne dag, en blijf op elkaar passen in deze tijden.

Doe wat het RIVM zegt, misschien kunnen we dan een totale Lock-Down voorkomen, dat hoop ik.

groetjes, Marion.