Phlynn heeft het glansrijk doorstaan....

Half negen moesten wij ons melden in het ziekenhuis, dus dat is lekker op tijd. Phlynn moest gezien worden door de anesthesist, en door een opname verpleegkundige. De laatste wist echter niet dat de operatie dezelfde dag zou plaatsvinden!! Heel apart.

Het kwam goed, we kregen een kamertje met een ledikantje tegenover de speelzaal op de kinderafdeling. Gelukkig maar want Phlynn stond als spoedje!! genoteerd op 13.00 uur.

Misschien ligt het aan mij, maar waarom moet je dan al om half 9 in het ziekenhuis zijn met een kindje van 2 jaar   ???

Ik heb dat later gevraagd, maar een antwoord was niet voor handen. Gelukkig speelt Phlynn heel graag met auto's, maar ik kan mij voorstellen dat het voor menig kind een beproeving is.

Er kwam ook nog een pedagoge die Phlynn even kwam uitleggen wat er gebeuren ging. Helaas voor haar, hij wilde terug naar de auto's en dat snap ik.

Hij heeft het allemaal goed doorstaan, kreeg zelfs een diploma van dapperheid, dus hij mocht weer lekker met z'n mamma mee naar huis om 5 uur.

Dus wat heb ik gister gedaan?? Juist, een dagje ziekenhuis, weer eens wat anders dan de huishoudbeurs.

De spreuk van vandaag....

Dat doe ik nog steeds, ondanks mijn leeftijd....er zijn echt nog wel dromen die ik graag wil laten uitkomen.

Wat dacht je van je kleinkinderen groot zien worden en dat meemaken, misschien zelfs later bij ze in de auto stappen en dat zij jouw dan meenemen. Gaaf lijkt mij dat.

Overgrootmoeder worden, o wat zou ik dat graag meemaken.

Dromen genoeg...

Fijne donderdag,

groetjes, Marion.