Die speciale stoel, het uitzicht, je werkplek of dat schuurtje. Wat maakt dat jij je thuis voelt? Waar ben jij ’lekker thuis’? Die vraag leggen we voor aan Marion Blaauw. Zij leeft zich in haar thuisatelier in Wognum uit met ’quilten’.
Quilt is een stoftechniek waarbij je bijvoorbeeld een deken maakt van drie lagen textiel op elkaar. Dat kan met allerlei patronen. Quilten is een ambacht maar ook een kunstvorm. Het is ooit in de zeventiende eeuw in Nederland ontstaan en er is een Quiltersgilde dat veertig jaar bestaat.
Voor Marion begon het quilten toen ze in een handwerkblad een patroon zag om te maken. „Ik heb handwerken altijd leuk gevonden en was al bezig met het naaien van kleding. Ik had veel lapjes thuis. Toen ik het patroon in het blad zag, maakte ik van gordijnstof een deken met allerlei lapjes. Ik wist toen nog niet dat het quilt was, dat zei iemand later tegen mij. Die vertelde ook over het gilde.”
Marion begon met quilten in de jaren negentig. Volgens haar waren er toen al zo’n twaalfduizend leden van het Quiltersgilde, nu zijn het er nog meer. Twee keer per jaar is er een regiodag waarbij quilters hun zelfgemaakte quilts laten zien. Door heel Nederland zijn er vijftien regio’s van het gilde. Eens per jaar is er ook een expositie.
Nadat Marion een winkel in Bergen met quiltstoffen ontdekte, had ze écht de smaak te pakken. Daar werden ook cursussen gegeven. „Die volgde ik met een vriendin. De hele basis hebben we daar geleerd en ik ben daarmee verder gegaan. Een quilt heeft een bovenkant, tussenvulling en onderkant. Die kun je met de hand doorstikken, maar tegenwoordig hebben we allemaal een naaimachine. Ik heb een hele goede, er zitten meer functies op zodat je bijvoorbeeld ook letters in stoffen kunt naaien.”
„Ik kwam eens bij een tentoonstelling en er waren dames die alleen handgemaakte quilts wilden. Maar als werkende vrouwen hebben we de naaimachine tegenwoordig hard nodig. Vroeger hadden vrouwen veel meer tijd om met de hand te quilten, tegenwoordig hebben we er allemaal een baan naast. Met een naaimachine gaat het een stuk sneller.”
Op zolder heeft ze haar atelier. Naast quilts maakt ze ook tassen en fietshoezen. In de hoek van het atelier heeft ze een kast vol met verschillende lapjes.
„Ik heb een lapjesziekte, ik verzamel allerlei lapjes. Het is besmettelijk, veel quiltvrouwen hebben dezelfde verzameldrang. Soms haal ik ze bij de kringloop. Zo vond ik daar een keer een geborduurde letterlap. Ik nam hem mee omdat ze hem anders misschien weg zouden gooien en maakte er een tas van. Mooie lapjes koop ik bijvoorbeeld ook in een quiltwinkel in Kampen. Ik let op katoenachtige stoffen, dekbedhoezen kan ik ook goed gebruiken. Ik had eens zo’n stof met allemaal autootjes gevonden, daar kan ik wat mee. Soms zie ik een lapje stof dat helemaal bij iemand past, dan krijg ik gelijk al iets in mijn hoofd om te maken.”
In zo’n drie uur tijd kan Marion al een tas quilten. Die tassen geeft ze soms aan buren die naast haar op de camping staan. Maar ook op de Weversmarkt in Hoorn had ze succes. „Met een vriendin hadden we ieder vijftig tassen gemaakt voor een prijs van 5 à 7,50 euro. We hadden voor 500 euro verkocht.”
Thuis heeft Marion helemaal haar eigen quiltplek gecreëerd. „Toen mijn kinderen nog thuis woonden had ik een kleiner kamertje waar ik werkte. Daarna pikte ik de zolder in. Hier kan ik heerlijk mijn gang gaan.”
De mooiste quilt die ze heeft gemaakt was een tas gemaakt van een blauwe letterlap. „Ik had daar een mooi geborduurd ontbijtlaken bij gevonden. Nu heb ik weer een fietskussentje gemaakt. Ik verzin steeds iets anders. Ik verveel me geen dag.”
Mooi artikel over je hobby. Ik heb het filmpje via de website van de krant nog kunnen bekijken. Mooie tassen maak je.
BeantwoordenVerwijderenThanks…was leuk om mee te doen…en tassen blijf ik maken hoor…zo leuk om te doen
Verwijderen