Gister was ik lekker vroeg uit de veren want er stond van alles op mijn to-do lijstje.....Ten eerste bed verschonen omdat het zulk lekker weer was. Normaal doe ik dat meestal op maandag. Dus het beddengoed eraf, in de machine en daarna lekker buiten aan de lijn. Ja, aan de lijn want ik kan niet overweg met dekbedhoezen en een droogmolen, wij raken gebrouilleerd zoals dat heet.
Rond 10 uur hing alles al lekker te wapperen, kijk, dat wapperen heb je niet met een droogmolen, en af toe was het zonnetje er ook nog bij. Dat voorjaarsgevoel begon al een beetje te dalen, "was" aan de lijn buiten, zo lekker.....Maar dan komt het moment dat alles droog is.......je haalt het eraf en doet het dan meteen weer op bed......zo zaaaaaaaaaaaaaaalig, die geur, die frisheid....
Het ultieme voorjaarsgevoel, van dit jaar.
Het kan volgend jaar gewoon weer wat anders zijn, je weet het niet.....
Zoals jullie weten ben ik fan van The Outlander, een prachtige serie op Netflix. Ik had deze boeken al heel wat jaren in mijn bezit voordat de film werd gemaakt. Wat een mooie serie vond ik dat toen al. Wel, er zijn nieuwe ontwikkelingen.....ik heb 4 vervolg boeken aangeschaft.
Vervolg op de reizigers serie, oftewel leesvoer voor de vakantie.....ik heb er nu al zin in....
Altijd leuk als er dan een pakje wordt bezorgd.
Verder ben ik druk met jojo's maken voor de quilt van kleinzoon Phlynn. Ik wil hem af voor de regio-dag en ik denk dat het wel gaat lukken. Soms komen er dan toch weer wat andere dingetjes voorbij, zoals een pas geboren baby van een goede vriendin-oma, ja, dan moet ik toch even een kleinigheidje maken.
Vandaag ga ik beginnen met het vastmaken van de 1e jojo's, vanuit het midden in de rondte, moeilijk is het niet. Het moet ook wel zo om verbinding te krijgen want doorpitten is lastig omdat er veel stof in verwerkt is en dan voelt het op de doorpitpunten te dik.
Ook heb ik al een naam bedacht voor de quilt....
White stripes / black dot's and one red makes boogie-woogie.
Maar deze naam snap je alleen als de quilt af is, dus nog even geduld.
En zo was er weer een week om, en wat voor een week...
Heel veel oorlogsgeweld, heel veel vluchtelingen, vooral vrouwen en kinderen en hoog bejaarden, het zal je allemaal maar overkomen. En dan de vraag die zij zichzelf stellen denk ik, kan ik ooit weer terug?
Poetin heeft namelijk erg slechte ogen want hij bombardeert gewoon burger huizen, flats, ziekenhuizen....noem het maar op.
Ik hoop dat er gauw een oplossing komt en dat hopen we allemaal denk ik.
Voel erg met de mensen uit Oekraïne mee.
Fijne zondag, ook al is er een schaduwkant,
groetjes, Marion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten