Een droevig bericht......

Those we loved, don't go away

They walk beside us every day

Unseen, unheard, but always there

Still loved, still missed, still very dear.

bovenstaande tekst siert de rouwkaart van

 Geraldina Kuperus-Kuik

Gerry, voor ons.....

Gister kreeg ik een telefoontje van mijn patchie vriendin Ellen.....en zij vertelde mij het droevige nieuws dat onze senior patchie vriendin Gerry is overleden.  Het was vrij onverwacht, maar toch....Zo'n bericht komt wel binnen.

Gerry was onze senior in de groep en we hebben van haar veel mooie verhalen gehoord en ook dingen geleerd op quilt gebied. Quilten was haar grote hobby en de natuur, vandaar bovenstaand plaatje, dit plaatje stond 10 maart j.l. nog op haar FB.

Ook van bloemen werd ze heel blij en voor haar was een stapel stofjes als een bos bloemen. 

Het was altijd heel gezellig als we onze dag bij Gerry thuis hadden. Gerry was geboren in Indonesië en kon ook heerlijk koken dus werden wij altijd getrakteerd op Indische hapjes. Recepten deelde ze ook met mij. Haar recept van Soto-soep is echt verrukkelijk.

Gerry kon altijd leuk vertellen over haar tijd in Amerika. Ze heeft daar gewoond met haar man en dochter, vele jaren en ik denk dat ze daar besmet is geraakt met het Quilt-virus, dat kan bijna niet anders.

Iedere regiodag had Gerry wel wat mee voor de show en tell, ze had tijd en maakte dus ook veel. Haar kleinkinderen hebben allemaal wel meer als 1 quilt van haar gehad.

Wij gaan haar missen dat is zeker, ik ben blij dat ik haar heb gekend, want het was een kleurrijke bijzondere vrouw.

Rust zacht.....

Ik citeer nog een stukje van de rouwkaart want dat geeft precies weer wie Gerry was....

Zo midden in het leven gastvrij, creatief en belezen:

als een quilt bestond ze uit zoveel delen die haar mooi maakten.