Bij ons is het iedere dag Valentijnsdag.
Op Valentijnsdag denk ik altijd wel na over de liefde in zijn algemeenheid, de liefde voor mijn partner, mijn dochters en schoonzoon, mijn kleinkinderen, mijn dieren en vrienden.....
Ik wil ook helemaal geen kadootje, dat past er voor mij helemaal niet bij. Deze dag is zomaar aankomen waaien uit het buitenland en ineens moeten we daar allemaal wat mee.
Wat sommige ook zeggen commercieel gedoe....ik hoorde gister dat een bos van 20 rode rozen, wel €100,00 gaat kosten!!! Ze zijn echt gek geworden.
Zo af en toe een bos bloemen is net zo leuk.
Iedere dag Valentijnsdag is echt niet moeilijk, het leven met elkaar bestaat uit geven en nemen, waarbij "Geven" met hoofletters wordt geschreven.
Een wijze les van mijn oma, en die kon het weten want die was in 1969 60 jaar getrouwd met mijn opa.
Ze hadden het fijn en gezellig met elkaar en ik keek daar als kind al vol bewondering naar.
Mijn ouders hebben 53 jaar getrouwd gehaald, en die konden ook goed met elkaar leven.
Mijn lief en ik naderen de 45 jaar, dit jaar is het zover, ik ga overigens ook voor de 60 jaar als het enigszins kan.
Het voelt nog steeds als of het pas geleden is dat we trouwden, hij kan mij nog steeds op een leuke manier verrassen en dat is mooi.
Samen hebben we 2 hele leuke dochters op de wereld gezet die heel positief in het leven staan en er ook wat van maken. Dat is ook liefde, zien dat je er samen een mooi stel van gemaakt hebt. Onze meiden plukken nog steeds de vruchten van hun opvoeding en passen die zelf ook weer toe. Wij waren niet streng maar wel rechtvaardig en ze mochten een heleboel zelf uitvogelen, dat kon natuurlijk fout gaan maar daar leer je ook weer heel veel van.
En dan de liefde voor kleinkinderen, die is wel bijzonder vind ik zelf.
Ze komen ongevraagd je leven binnen en je houdt meteen van ze met alles erop en eraan.
Het voordeel is wel dat we ze niet hoeven op te voeden, en daardoor mag er bij opa en oma wat meer als thuis.
En dan mijn dieren....ik kan niet zonder dieren om mij heen leven....ik heb nu al bedacht dat ik zeker tot mijn einde nadert een kat kan hebben.....nu hebben we er 2...
En dan die doerak van een hond, als ik boos op haar ben hou ik toch nog van haar.....liefde
Zij vormen toch ook mijn gezin, en van dieren krijg je zoveel onvoorwaardelijke liefde.....
Voor mijn vrienden en vriendinnen heb ik ook nog plaats in mijn hart, zonder hen zou het leven wel saai zijn....ik geniet van de ontmoetingen die we hebben en ze zijn ook heel dierbaar.
Zo ervaar ik Valentijnsdag, een beetje nadenken over de liefde dan voel je ook de liefde.
Probeer het maar eens, of vraag aan elkaar waar je van houdt.....
Fijne zaterdag, lekker zonnetje,
groetjes, Marion.
Mooi verhaal, dankjewel!
BeantwoordenVerwijderen👍💝😘😘😘
BeantwoordenVerwijderen