Vanmiddag stond vriendin Marga zomaar aan de deur met een bos tulpen. Gewoon omdat ze even bij alle vrienden een bos voorjaar wilde brengen en ons eigenlijk even wilde zien. Wat een leuk idee.
Gelukkig was ik net weer thuis van mijn rondje met de hond anders had ik haar nog mis gelopen. Wat staat dat dan weer leuk op tafel zo'n bos tulpen, echt voorjaar...Dank je wel Ger en Marga voor deze bos en het leuke idee er achter.
Ja, dat is ook corona....onze vriendengroep bestaat uit allemaal wat oudere echtparen, ik ben de jongste met mijn 64 jaar, dus voorzichtigheid is geboden en daarom zien wij elkaar bijna niet. Helemaal niet leuk, maar we schikken ons erin. Iedereen heeft het wel over de jongeren maar voor ons ouderen is dit ook niet leuk. Onze "Tijd" gaat namelijk voorbij, het glipt door onze handen.....we kunnen niet wat we willen en waar we naar hebben uit gekeken als we niet meer zouden werken....
Er kan zomaar iets met een van ons gebeuren van ziek en zeer en dan is het klaar, dan is er geen genieten meer. Onze "Tijd" is kostbaar, maar we gaan niet protesteren want wij weten waarom we dit allemaal doen. Als we allemaal meedoen is het des te sneller weer normaal....begreep iedereen dat nou maar eens een keer.
We houden vol, en met een bos tulpen erbij gaat dat heel goed.
*****
Morgen is het 24 februari.....
Mijn vriendin Betsy wordt dan 65! jaar. Ik ken haar dan al 62 jaar, wat een tijd en we zijn ook nog altijd vriendinnen. Ik vind dat best bijzonder.
Hier staat zij links op de brug naast mijn andere vriendin Ria, die ik ook al 62 jaar ken. Zij wordt in september 65. Meiden we worden oud. Ikzelf hoop in juli 65 jaar te worden.
Eigenlijk hadden Ria en ik iets leuks met Betsy haar verjaardag willen organiseren, helaas corona gooit ook hier roet in het eten. Geeft niks, het zit in een goed vat, dus het komt nog wel.
*****
Op 24 februari 1963 had Betsy een hele bijzondere verjaardag......Toen reden er namelijk auto's op het ijs van het IJsselmeer, nu Markermeer.
Wij woonden alle drie in Andijk, aan het IJsselmeer en hebben dit met eigen ogen allemaal gezien.
Heel bijzonder...
Ik heb zelfs een aandenken aan die dag, kijk maar....
Het is een tegeltje uit Makkum speciaal voor die autorit gebakken....mijn oom en tante reden mee vanuit Hoorn en kwamen even bij ons thuis binnen wippen. De auto bleef geparkeerd op het ijs!?!?
Dat ze dat durfden....
Hier staat mijn tante bij het ANWB verkeersbord dat de weg naar Workum, Hindeloopen en Medemblik aangeeft. De ANWB die kom je overal tegen, dat zie je maar weer......
Morgen is het dus 58 jaar geleden dat die tocht er was.
Mijn vriendin Betsy heeft in ieder geval beter weer, een heerlijke voorjaarsdag ligt er in het verschiet.
En zo gaat de week alweer z'n gangetje.
Wel heel fijn was het telefoontje dat ik vandaag kreeg....Het was de kapper en ik kreeg een afspraak voor volgende week vrijdag. I
Ik wil heel graag naar de kapper en de kapper is heel blij dat ze weer aan de slag mag.
Dat is dus goed geregeld.
Wens jullie een fijne woensdag met een lekker zonnetje, maak een heerlijke wandeling of een fietstocht, doen hoor, want voor je het weet regent het al weer.
Ik zeg maar zo...Pakken wat je pakken kan.
groetjes, Marion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten