Kijk dit noem ik een sneeuwstorm.....zo zag het eruit op 14 februari 1979....
Mijn ouders waren naar Spanje en kwamen terug en konden niet landen op Schiphol, zij moesten uitwijken naar Keulen. Dat was niet zo erg, ze hadden onderdak......
Mijn broer zat die nacht in de trein vanuit Grenoble naar Amsterdam.....daar viel de verwarming uit....Dan wordt het wel erg koud in een trein....
Mijn broer kon vanuit Amsterdam niet naar Hoorn met de trein want hier in de kop van Noord-Holland was alles dicht gesneeuwd. Ik kom hier zo op terug.
Overdag begon het rond het middaguur te sneeuwen, niet gewoon, welnee hele grote vlokken...Het was de dag van de grote Landbouwtentoonstelling in de Rai in Amsterdam. Dat trekt altijd heel veel mensen, veel ouderen met hun kinderen die het bedrijf gaan voortzetten. Zo ook die dag...
Ik woonde toen met mijn lief in Hoorn, boven de Ford garage...ja, jullie begrijpen al wat er komt...
Er waren die dag heel veel mensen die op weg naar Amsterdam strandden.....De politie en de hulpdiensten waren er heel erg druk mee. Ook het personeel van de Ford garage....mijn man en zijn collega's..
Zij haalden gestrande auto's op met de inzittenden en die mensen kwamen gezellig bij mij in huis doorwarmen......Ik had koffie en chocomelk en soep gemaakt.
Eigenlijk was ik een soort van koek en zopie.....heel gezellig overigens.
De auto's die ze ophaalden die zaten tot onder de motorkap ingesneeuwd...heel bizar...
De weg naar Amsterdam werd ook al snel afgesloten want het werd onbegaanbaar, en gevaarlijk...
Maar toen werd het het avond...mijn broer was onderweg naar Amsterdam, met de trein...hoe zou dat afkomen.
Niet goed natuurlijk...
Mijn broer belde om 2.15...ik ben eindelijk in Amsterdam maar kan niet verder.....hij was toen 15 jaar..
Geen punt zei mijn lief, ik kom je halen...
De buurman, Jos Entius, ging heel graag mee.......{ stelletje ramptoeristen }
Toen ze het pad afreden met de auto, kwam net oom agent voorbij...hij sprak de mannen aan en vroeg wat ze van plan waren...nou zo en zo en we hebben schoppen mee dus wat denkt oom agent ervan...De agent zei dat het wel kon als ze maar voorzichtig deden. Het sneeuwde inmiddels niet meer, dat was wel fijn.
Wat die 2 allemaal onderweg naar Amsterdam hebben gezien was met geen pen te beschrijven. Allemaal ingesneeuwde auto's, zelfs de tankwagen van de Esso die 's middags nog bij onze garage was geweest stond daar vast...
Kwart over 5 waren ze weer thuis, vol verhalen en mijn broer had genoten, had honger en was ook doodmoe.
En zo kwam alles weer op z'n pootjes terecht.
Maar dat was een heuse sneeuwstorm die Nederland volkomen lam legde.
Hier ziet het er nu zo uit....
Mijn loopvriendin Silka had wel plezier, lekker sneeuwhappen en rondrennen.....
Tevens is het wel heeeeel koud!!! Ik ben weer blij met mijn lekkere warme hondenwandeljas.
Zo dat was het verhaaltje voor vandaag, met koude plaatjes, dat wel...
Geniet ervan, groetjes, Marion.
Nog een berichtje voor de stamppotters, het is goed weer voor de boerenkoolstamppot vandaag. Doe jullie best.
Wat een verhaal hè? Dat vergeet je nooit meer. Gevaarlijk en spannend tegelijk.
BeantwoordenVerwijderen