Wat "lezen" soms met je doet......

Ik ben nu deze Bookazine aan het lezen, en het is een prachtig verhaal.

Het gaat over een man die op zoek is naar  "het leven" zoals het hoort te zijn maar dit niet kan "leven" omdat hij een onaanraakbare is. Ja, het verhaal speelt in India en daar wonen helaas onaanraakbaren.

Denk eens over dat woord   "onaanraakbaar"   na.........{ door corona hebben sommige mensen nu huidhonger, dat hebben die onaanraakbaren altijd}

Maar het verhaal is mooi en meeslepend en, niet onbelangrijk, het is waar gebeurd.

Nu is dit de Bookazine en die is van januari 2021, maar er is natuurlijk ook een boek van.

Volgens mij is het nog wel verkrijgbaar en anders misschien toch in de kringloop.

Dit boek bracht bij mij allerlei dingen naar boven.

In het verhaal gaat de hoofdpersoon op een dag lunchen bij Indira Gandhi.....stel je voor....onaanraakbaar en toch was hij daar....

Zo zag zij er uit, en ze was premier van 1966 tot 1984, toen werd zij vermoord.

We hebben het wel eens over emancipatie, nou dit was wel een goed voorbeeld en dan ook nog te bedenken in India. In India maken eigenlijk de mannen de dienst uit, en toch was zij daar premier. Zo werd ik dus teruggeworpen op mijn lagere schooltijd en terwijl ik aan het lezen was kwamen bepaalde beelden weer boven. Nou hield ik vroeger al van geschiedenis dus dat helpt wel mee.

Er was toen nog zo'n sterke vrouw, in Israel...

Golda Meir.....

Zij was premier van 1969 tot 1974.......ze leefden in dezelfde tijd en waren beiden premier van een uitgesproken land met een uitgesproken bevolking.

Daar moest ik dus ook aan denken. En dan houdt dat mij bezig en dan ga ik het opzoeken, en zo kwam er op dat moment niks meer van lezen. Geeft niet, ik ben weer even het en ander te weten gekomen.

Eigenlijk heeft daar tot nu toe de emancipatie stil gestaan want geen enkele vrouw heeft het opnieuw gered. Best bijzonder......

India is voor mij een heel interessant land gebleken want wij hadden bijna een schoonzoon gehad die uit India kwam. Onze jongste dochter heeft een aantal jaren verkering gehad met Vikramaditya Singh Barkana, dit was geen onaanraakbare maar  een soort Prins. Ja, hij was van zeer goede komaf. Dat bleek ook wel want hij mocht naar het buitenland, naar Nieuw-Zeeland. Er was wel al een bruid voor hem uitgezocht voor hij naar het buitenland ging en daar is hij ook mee getrouwd. Hij kreeg regelmatig bezoek van een man uit India die moest hem in de gaten houden van zijn vader....... Hij was groom bij wereldberoemde polospelers en onze dochter ook, en zo kwam van het een het ander.

Ze reisden de hele wereld over, met de paarden, en hadden een hele leuke tijd.

Wij hebben Vikram ook ontmoet tijdens een vakantie in Engeland. De polospelers uit Nieuw-Zeeland en Australië, zijn in de Europese zomer in Engeland. Het is in hun eigen land dan winter, vandaar. Wij hebben toen een hele polowedstrijd mogen bijwonen en kunnen zien hoe de Engelse Upperclass zich daar vermaakte. 

De man rechts op de foto is Vikram, hij heeft nu een goed lopend bedrijf in Polo benodigdheden. Hij is zelfs nog een keer bij onze dochter op bezoek geweest toen hij door Europa zijn bedrijf aan het promoten was. Het was een hele aardige jongen maar een toekomst met een gezellige blonde, geëmancipeerde vrouw, nee, dat zat er niet in.

Jammer, maar soms lopen dingen zo.

Onze dochter speelde ook polo, voor de gein, niet professioneel, hoewel er wel veel geld in omgaat, had ze misschien toch professioneel moeten worden.........mmmmmmmmm

Nee hoor, ik ben blij dat haar hollandse voetjes weer in de hollandse klei staan, lekker dicht bij ons.

Zien jullie nu wat een boek soms met je doet?

Ik zit gewoon in Wognum en ben in gedachten in India, Israel en Engeland en Nieuw-Zeeland geweest.

Zo, hebben jullie weer wat te lezen en ik ook, want mijn boek is nog niet uit.

Je zal toch maar op de fiets vanuit India naar Zweden fietsen! 

Elke dag van Andijk naar Enkhuizen vond ik al een pokken eind..

Het is mij te ver.

Fijn weekend allemaal...

groetjes, Marion.