Soms lijkt het net alsof de dagen door je handen glippen, ik snap er af en toe niets van...ik blijf voornamelijk thuis en doe mijn huishoudelijke taken en 's middags mag ik dan plaats nemen in het atelier...{ van mezelf }
Voor mijn gevoel stond ik nog een beetje in de vakantie modus, maar dat blijkt toch anders te zijn.
Ik heb deze week weer een hele leuke { al zeg ik het zelf } tas gemaakt...Ik had een borduurwerk gevonden in een kringloop in de Rijp van de drie molens die aan de rand van de Schermer polder staan.
Degene die hier in West Friesland wonen zijn er vast wel eens langs gereden als ze naar Alkmaar gingen.
Zo leuk dat je dan meteen die setting van het borduurwerk herkent.
Het was dus een breed borduurwerk en die heb ik door de midden gehaald en op iedere kant van de tas gezet, zijn ze toch weer samen.
Nu kon er geen zakje gemaakt worden voor de fietssleutel dus het zakje zit nu binnen in de tas, opgelost.
En dan de stof die ik er heb bij gezocht.....
Kijk hoe passend...
Tulpenstof....echt zo leuk.
En ik heb wel eens gezien dat er achter die molens een veld tulpen in bloei stond, jaren geleden...
De tas ziet er zo uit, ik moet alleen de hengsels nog...
goed geslaagd, toch?
Maar ik heb er nog een afgemaakt, en dat was er een met zo'n zijdeschildering die verstopt zat achter een borduurwerk....
ik had geen stof meer voor de hengsels dus dat heb ik met spijkerstof opgelost, wel lekker stevig.
Je fietssleutel kun je weer kwijt in de bekende "kontzak".....aan alles is weer gedacht..
O ja, ik laat nog even de zijdeschildering van dichtbij zien.....
Hij had al deze ronde vorm......ik heb er lakenkatoen achter gedaan en toen met de machine met de festonsteek vast gezet. Ook vond ik dat de tassenstof zo heel mooi erbij paste. Soms heb je gewoon een gouden combinatie...o nee, een blauwe combinatie.....
Ook hadden we deze week nog een verjaardag van een kleinkind...Phlynn werd 4 jaar en mag na de herfstvakantie naar school. Hij was wezen stoeltje passen en hij paste op de stoeltjes, dus dat komt allemaal goed.
Hij vroeg een bulldozer en kraan zonder ogen....Wat denk je dat hij bedoelde...de auto's van Bob de Bouwer hebben ogen en een mond nou daar voelde hij zich nu toch echt te groot voor, dus het moesten wagens worden zonder ogen. Hij heeft ze gekregen en was er erg blij mee. Ja, hij keek meteen of ze geen ogen hadden.
Kijk wat een stoere bink het is....
Hij had trouwens ook nog een leuke kinderuitspraak...
Als zijn mamma met de auto een andere auto inhaalt zit hij in zijn stoel te genieten want dan heeft mamma gewonnen...
Zo ziet hij dat dus, met z'n allen op de weg voeren wij eigenlijk een soort wedstrijd...wie er het eerste is...mmmmmmm misschien ziet hij het wel niet zo verkeerd....nadenkertje...
Het is weer een leuk verhaaltje geworden denk ik, veel leesplezier en een hele gezellige dag.
groetjes, Marion.
Met een plaatje uit de oude doos....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten