dinsdag 16 april 2019

Een dag met een sterretje.........

Afbeeldingsresultaat voor foto's van een trap
Op de valreep toch nog een blogje vandaag. Ik had namelijk een hele akelige dag, vanmorgen wist ik niet dat het zo'n dag zou worden.

Een dag met een sterretje.....

Wat is er aan de hand???
 Wel, ten eerste, ik heb een vijand, of eigenlijk 2.....
Laat ik bij het begin beginnen...
Ik moest vanmorgen naar de huisarts omdat ik pijn heb in mijn rechter heup....dit duurt al een paar weken en het wordt niet beter eerder slechter, dus dan moet je wat.
De huisarts haalde mij op uit de wachtkamer en liep achter mij, ze zei dat ze wat langzamer liep omdat ze zwanger is.
In de spreekkamer vroeg ze wat er aan de hand was.
Ik zei tegen haar "ik heb een vijand, namelijk de trap "..."Nee", zei de huisarts, "je hebt wel 2 vijanden"
"Hoezo ", vroeg ik..."nou de trap en de artrose "was het antwoord.......
Ze had namelijk gezien dat ik niet soepel uit de stoel kwam en dat ik nogal waggelend liep, zij liep immers achter mij......slimme huisarts.......
Diagnose, 2 heupen met artrose......om 12 uur vanmiddag kon ik al op de foto en morgen mag ik mij al melden bij de fysiotherapeut.....Dit alles had ik vanmorgen om 8 uur niet bedacht......

een dag met een sterretje....

De artrose sloopt mijn lichaam in zeer korte tijd en dat proces is niet te stoppen, helaas.
Zelfs de huisarts heeft hier alleen over gelezen en het nog nooit meegemaakt dat het zo snel kan gaan.
Zodoende had ik een akelige dag, maar hij had wel een leuk einde...
Ik had namelijk gister iets lekkers gekregen uit Duitsland, van mijn lieve broer....
Ja zeker, heerlijke asperges, dat was een echte traktatie vandaag, toch een pleister op de wonde..
Een lekker knoflooksausje erbij, gebakken aardappeltjes en natuurlijk een wijntje....
Mijn broer had ze gister morgen speciaal voor ons gekocht, dus ze waren heel vers van de pers.
We hebben gesmuld.
Ik had trouwens ook  nog een leuke ervaring vandaag...
Het meisje dat de röntgenfoto's ging maken vroeg aan mij hoe oud ik was...ik zei dat ik in juli 63 hoop te worden....echt waar zei ze, nou dat had ik niet gedacht, ze dacht zo rond de 55 jaar...
Zat ik vanmorgen nog te janken in de auto, dit meisje maakte mijn dag weer goed.

Zo zie je maar, elke zwarte wolk heeft toch nog een zilveren randje.
Slaap lekker straks, en morgen {gezond} weer op....dat {gezond} betekent nu wel even iets anders, maar dat komt ook wel weer goed, het moet even dalen.
groetjes, Marion.

2 opmerkingen:

  1. Ach wat vreselijk voor je Marion. Ik vind het zo knap van je dat je dan toch weer positieve dingen ziet en weer doorgaat, petje af!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nooit leuk om te horen dat je lichaam je in de steek laat. Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen