woensdag 19 juli 2023

Tassen gestolen, nou ik geef ze gewoon weg.......

 

Tassen van het merk Hermes gestolen...er zaten tassen bij met een aankoopwaarde van een TON!!!! Hoe gek kun je zijn en wat is er met je aan de hand als je zo'n dure tas wilt hebben....Ik las dat de betrokken mevrouw het zag als geldbelegging, nou ja.....nu heeft ze dus geen pensioen, jammer voor haar....
Misschien kan ze hier of daar nog een schnabbel doen om toch een appeltje voor de dorst te hebben.
Ik ben wel eens op bezoek geweest in de Hermes winkel in Parijs......ik keek mijn ogen uit en vooral de prijskaartjes logen er niet om....dit was inmiddels 47 jaar geleden. Ik ging toen met mijn Franse vriendin Barbara Parijs bekijken maar dan door de ogen van een Française. Barbara woonde maar 60km. van Parijs af dus was dat heel leuk om te doen.
Het modehuis Hermes verkocht toen ook al sjaals, en de goedkoopste was toen F 100,00 gulden....en dat was toen ook al veel geld. Ik keek net op hun site en de goedkoopste is nu € 500.00 euro. Barbara had er zelf 2, maar ja,  zij kocht ze op haar werk want ze werkte in een winkel op Charel de Gaulle airport.....
Wat ik toen ook heb gezien waren paarden die allemaal spullen hadden van het merk Hermes. Het merk Hermes wordt al jaren gelinkt aan de paardensport. Wij zijn toen met Barbara bij vrienden van haar ouders geweest die beheerden een stoeterij van de Heer Wildenstein, een hele Rijke mijnheer.
Alle paarden stonden in een box, dat is normaal, maar ze hadden hun eigen muziek, hun eigen Hermes handdoeken met hun naam en Hermes logo erop, hun zadel en toebehoren kwam ook van Hermes, kortom, het geld klotste langs de plinten.
Stiekem heel leuk dat we dat gezien hebben, want je kwam daar als vreemdeling zomaar niet binnen want die paarden verdienden natuurlijk heel veel geld.

 Maar goed, mijn tassen worden gemaakt onder de naam
Hoezo Marlou Marlou, nou ik heet Marion Louise en toen heb ik deze samenstelling bedacht.
Jullie begrijpen wel wat een bijzonder merk dit is. Deze tassen hebben geen geld waarde maar een liefde waarde, en die is niet in geld uit te drukken.
Als ik tassen verkoop gaan ze voor de prijs € 5,00 tot € 10,00 en soms € 12,50 van de hand, het moet wel leuk blijven.
Dus mijn tassen zijn geen geldbelegging om je pensioen veilig te stellen, ze zijn om te GEBRUIKEN, en als je dat doet leeft de tas en daar gaat het om.
Ik heb er net weer 8 gemaakt....Ze hangen nu nog rustig te wachten op hun nieuwe gebruikers, maar die komen er vast en zeker. 
Deze zijn klaar voor gebruik, het zijn Komebukuro tassen, voorbeeld was in Japan een lege rijstzak. Deze zijn met allemaal blauwe lapjes gemaakt en dat effect is erg leuk...bij een paar tassen zit er een rood lapje tussen, voor het effect....

Deze zit nog in de geboorte, de hengseltjes moet ik nog maken en dan is die ook af. Leuk werkje weer.

En zo rommel ik lekker in het atelier, en maak het een na het ander. Moet ook nog wat baby vlaggetjes naaien voor nieuwe borelingen en dat is weer heel wat anders maar ook weer zo leuk. Ik had laatst bij de Kringloop een schattig lakentje gevonden en daar maak ik dan een vlaggenlijn van met de naam en de geboortedatum van het baby'tje erop.
Ook staan er nog wat opdrachten voor caravantasjes op de to do-lijst, heb dus nog genoeg te doen.

Jullie weten weer wat, fijne dag,
groetjes, Marion.

Geen Hermes deur maar een heerlijke doorleefde deur die heel veel is gebruikt, dus die L E E F T ....











 

1 opmerking:

  1. Wat een verhaal hè. Als dat je pensioen moet zijn, kan je wel heel lang heel luxe blijven leven. Ik denk dat we met deze mevrouw geen medelijden hoeven te hebben. Jouw tassen zijn tenminste echte tassen. Heel origineel, er is er van iedere tas maar één. Die Japanse tas vind ik erg interessant. Ga ik eens op internet naar kijken.

    BeantwoordenVerwijderen