Vandaag is het 16 maart....

Vandaag zou mijn moeder 95 jaar geworden zijn, helaas is zij er al 12 jaar niet meer. Ik heb niet zoveel met data van overlijden maar haar verjaardag vergeet ik eigenlijk nooit. Dan hoor ik ergens 16 maart en dan popt mijn moeder op in mijn gedachten. Ik had een hele lieve moeder die met mij veel te stellen had, want zij heeft mij tot mijn 10e alleen opgevoed want mijn vader was internationaal chauffeur, dus de hele week van huis. Meestal kwam hij vrijdag 's avonds thuis en dan moest hij soms op zondag avond alweer weg, dat was zo in die tijd. Ik was eigenlijk best wel een ondeugend kind, en dat zag ik later terug in mijn jongste dochter want die kon er ook wat van.  .... Je oogst wat je zaait....

Hoe ondeugend of ik was....

Wel, ik was enigst kind tot mijn 8e verjaardag toen kreeg ik EINDELIJK een broertje, maar daardoor was ik wel vaak eenzaam, in die zin dat ik geen kameraadjes had. Ik had wel 2 vriendinnen Betsy en Ria, maar daar waren meer kinderen in het gezin. Ik was alleen, en daardoor mocht soms dingen ook niet want dat was dan gevaarlijk en mijn moeder had dan geen tijd voor mij. Zo mocht ik een keer iets niet en toen ging mijn moeder in de kelder iets pakken terwijl we mondeling ruzie hadden.....mijn moeder was in de kelder en ik deed de deur op slot! Kon ze er niet meer uit en ik ging lekker toch doen wat ik al wilde doen en niet mocht...... Ze is er wel weer uitgekomen want er zat een raam in de kelder en daar paste ze precies doorheen....Ja, dat was wel een stoute aktie     En zo waren er meer van dat soort aktie's van mijn kant.

Zo had ze mij ook verboden om op het ijs van een brandbijt te gaan staan in de winter van '63....Wij gingen toen lopend over het ijs naar school en dan moesten we ook onder een brug door en daar had de brandweer een brandbijt { soort wak } gemaakt om aan water te kunnen komen als er ergens brand uit brak. Ik ging natuurlijk toch op dat dunne vliesje ijs staan met als gevolg dat ik erdoor zakte....ja helemaal onder het ijs....het had zeker mijn dood geworden als ik niet pas op school had geleerd dat ik de donkere vlek moest zoeken.....Betsy heeft mij eruit getrokken, mijn reddende engel....en ik ben lopend terug naar huis gegaan..... alleen het lopen werd wat moeilijk want ik bevroor natuurlijk, zo hard vroor het......Mijn moeder was boos en ik moest mijn kleren uit en toen met een kruik naar bed....{ later begreep ik haar boosheid, ze had mij kwijt kunnen raken} Gelukkig liep het goed af....maar ongehoorzaam was ik gewoon vaak......

De straf was vroeg naar bed en het licht uit en slapen.....om 7 uur soms...Dan ging ik natuurlijk stiekem lezen in bed met het lampje onder de dekens en dan werd het bolletje heet en zo schroeide er een gat in mij laken.....geen goeie aktie natuurlijk... In mijn jeugd had ik ook hele creatieve ideeën en die voerde ik ook uit en zo kon ik mezelf bezig houden....later toen ik op mezelf woonde had ik mijn 1e atelier in een grote kast, ja echt waar, die kast was zo groot dat er een tafel in paste met een stoel, dus ook mijn naaimachine....

Het is allemaal goed gekomen met mijn moeder en mij, we waren dol op elkaar.

Soms bekruipt mij het gevoel dat het leuk zou zijn als ze nu even om de hoek kon kijken....Ik,  nu een oma van 5 kleinkinderen, mijn dochters die het zo goed voor elkaar hebben, en hoe ons leven tot nog toe is gegaan....jammer dat het niet kan......ik hou het daarom maar bij gedachten....

Het is wel leuk dat ik van het laatste geld dat mijn moeder nog had en dat mijn broer en ik gedeeld hebben, een naaimachine heb gekocht. Wat zou ze dat leuk gevonden hebben en vooral wat ik er nu allemaal mee doe....

Och mam, je moest dat eigenlijk eens kunnen zien, ik heb gewoon een Atelier waar tassen worden gemaakt.....

Ik heb ook hulp....

Onze Peppie slaapt graag bij mij als ik aan het naaien ben.....Ja, dit is de zieke Peppie die inmiddels weer helemaal goed gaat.....medicijnen doen wonderen.....Hij is weer helemaal de oude, ook qua gedrag...

Nu weten jullie dus dat ik vaak in het Atelier aan mijn lieve moeder denk.

Deze week toch nog wel het een en ander gemaakt....

Ik had van mijn patchie vriendin Ellen de overblijfselen van een poef gekregen die gemaakt was van PTT-stof.....die heb ik gecombineerd met spijkerstof en zo kon ie er toch 2 tassen van maken....Leuk toch Ellen....

Hier de achterkant met fietssleutelzakje...

Dit is de voorkant met echte postzegels...

Bij deze ook echte postzegels op een klein quiltje....

En in de fietssleutelzak zitten echte oude geschreven kaarten met postzegels....wel vastgenaaid natuurlijk, maar dat zo leuk en maakt het een echte POST TAS...

Deze heb ik ook nog gemaakt en een 2e ligt klaar om in elkaar gezet te worden...

Een Tekkel tas, geïnspireerd door de tekkelina's  van Ingrid van de winkel Supergoof...De stof komt van de kringloop Lelystad en staat erg goed bij een bruine tekkel... 

Dit is de achterkant van de tas en de tekkel...geen zak aan de buitenkant alleen binnenin met rits, dat dan weer wel...Ik vind ze erg leuk geworden....

Zo wordt dit blogje een herinnering aan mijn moeder die vandaag 95 jaar had kunnen worden, en zo denk ik dan aan haar.....

Ik wens jullie een fijn weekend,

groetjes, Marion.