maandag 9 januari 2023

Wat voor een jaar gaan we krijgen.....

Soms wou ik dat ik in de toekomst kon kijken....ik ben zo nieuwsgierig wat voor een jaar of we gaan krijgen.....Ik hoop dat ik in staat ben om naar mijn geliefde Frankrijk te gaan, samen met mijn lief en het rijdende huis.....
Door al die toestanden in de wereld vraag je het jezelf toch zo af en toe af. Neem nou de energie prijzen, die slokken toch een groot gedeelte van je maandsalaris op. Je moet er echt rekening mee houden, anders kom je aan het einde van de maand tekort en dat willen we natuurlijk niet.
Gelukkig zijn wij niet veeleisend en gaan we het wel redden, maar het is niet volledig uit mijn hoofd. Zo vind ik ook dat er heel veel onrust is overal, het maakt niet uit welk land je opnoemt overal is onvrede over de gewoonste dingen....waar moet dat heen.....
Als je er diep over nadenkt was er ook zoveel onvrede vlak voor de uitbraak van de 2e wereldoorlog, en dat is iets wat ik toch echt nooit hoop mee te maken, een wereldoorlog.....
Als nu de NAVO in zou grijpen bij het geschil tussen Oekraïne en Rusland heb je gegarandeerd een 3e wereldoorlog te pakken......maar wat Poetin doet is uitlokken van zo'n oorlog....wat wil hij daarmee bereiken....ik weet het niet....Er zijn nu al zoveel slachtoffers te betreuren....en zoveel vluchtelingen...arme mensen weg gevlucht van huis en haard...
Oekraïne hoorde ooit bij Rusland, Nederland hoorde ooit bij Spanje...ooit bij Frankrijk...wat gaan we nog beleven...Als je zo denkt als Poetin wordt het nog een drukte van belang.....
Kijk, en zo zitten mijn gedachten mij af en toe dwars....ik wil er niet aan denken maar het is er toch...
Wij hebben kinderen en kleinkinderen....dat speelt ook mee....


Om er niet te veel aan te denken ga ik maar aan het werk.....poetsen en opruimen en spullen uitzoeken voor de kringloop, kasten opnieuw vullen met de overgebleven spullen.....en dan vind ik zomaar een oud foto opslagkaartje met de plaatjes die dit blog sieren....
Plaatjes uit Frankrijk, van de hond en de katten en natuurlijk oude deuren....
Joep, onze kampeerkat, helaas overleden....een zonaanbidder pur sang....

Silka onze lieve, ondeugende hond.....die graag mee gaat met ons rijdende huis....

En Peppie onze huiskat, die kan niet kamperen, helaas....
Fijn om een kat en een hond om mij heen te hebben, geeft heel veel gezelligheid en....dat is heel belangrijk....ik ben nooit alleen. Ik praat namelijk graag met mijn huisdieren en Peppie praat heel graag terug. Hoe leuk is dat.

Oké, we doen nog een frans plaatje....
 Gewoon zo'n frans deurtje met luiken en een raam ook met luiken....

Mijn plan is om morgen maar weer eens het atelier op te zoeken en daar wat creativiteit los te laten, dat verzet ook de zinnen. Beneden in de woonkamer is nu alles weer redelijk op orde, dus dat project is weer afgesloten.
Fijn dat ik mijn gedachten zo even met jullie kon delen, ook dat helpt...en ik denk dat er veel van mijn lezers ook wel eens dit soort gedachten hebben. Nu weet jullie het, en we staan  niet alleen. 

Fijne avond, groetjes, 
Marion.













 

1 opmerking: