Dit leuke, smakelijke boekje had ik gekregen van vriendin Ellen. Ellen was aan het opruimen en wilde dit boekje wegdoen en ineens dacht zij aan mij en kreeg ik het van haar, waarvoor nog heel veel dank. Het is een ontzettend leuk, smakelijk boekje. Smakelijk in de zin van -leuk om te lezen- en smakelijk wat betreft de recepten.
Het is geschreven door culinair journalist Onno Kleyn, waarvan ik nog een kookboekje heb.
Het begint iedere keer met een verhaaltje in de streek waar Onno samen met zijn vrouw vakantie viert of waar hij voor een culinair evenement naar toe is gegaan.
Dit hoofdstuk ging over de Provence, en alle provincies komen aan de beurt.
Daarna volgen enkele recepten die hij dan voor ons aanpast.
Kip met knoflook, en een aubergine gerecht.....
Aioli, op 2 manieren....
Zo'n leuk boekje, en zo wie zo leuk om te lezen als je in het franse land bent, en van eten houdt.
Het is al oud, uitgegeven in 1994, maar je weet nooit waar je het zomaar zou kunnen vinden....
Ik heb ervan genoten en hij gaat voor altijd mee in het rijdende huis dan kan ik echte franse gerechten maken, net wat voor mij.
Nog even een frans deurtje met raampje, ik kan het niet laten...
Nu de spreuk nog......
Helemaal mee eens......
Op mijn buitenlandse kampeertochten ontmoet je ook altijd landgenoten.
Ze komen overal van vandaan, en dat hoor je vaak aan hun accent, en dan is het heel leuk dat ze aan mij kunnen horen dat ik uit West-Friesland kom, wij zingen namelijk een beetje.
Ooit heb ik ergens gewerkt en daar vonden ze dat minder, dat wij onze taal een beetje zingen, terwijl je aan degene die er moeite mee had duidelijk kon horen dat hij Amsterdamse roots had. Heb hem dat toen even haarfijn onder de neus gewreven, en over was het.
Ik ben wie ik ben en blijf wie ik ben
Zo simpel is dat.
groetjes,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten