Het duurde even maar......ik BEN er weer......

Hallo allemaal, sorry dat jullie even moesten wachten op een nieuw verhaaltje maar het komt zo......

Toen wij van vakantie thuiskwamen wisten we al dat mijn lief op vrijdag 7 juni een nieuwe knie zou krijgen in het ziekenhuis hier in Hoorn.   Met die wetenschap betekende dat, dat  wij de caravan snel moesten schoonmaken en naar de stalling moesten brengen en aangezien ik ook geen 18 meer ben kostte dat toch wel wat tijd. Ik heb namelijk heel veel spullen dubbel en die moest ik ook schoonmaken en wassen en dat moest dan ook weer in de caravan. Grote tegenvaller was toen ook het weer, het regende, dus moest de was binnen drogen  wat niet in de droger kan. Dinsdags hebben we het huis op wielen naar de stalling gebracht. 

En zo werd het vrijdag 7 juni, de operatie dag....Ik mocht mijn lief om kwart voor 8 's morgens in het ziekenhuis afleveren en als alles goed zou gaan mocht hij zaterdag weer naar huis.

Die vrijdagmiddag ben ik natuurlijk even op bezoek gegaan en toen wist ik al dat hij zaterdag naar huis mocht, alleen nog niet hoe laat, en dat werd half 2. 

Ik ben nu dus mantelzorger voor mijn Kees....en dat is nodig met nieuwe knie....je kan niet zo veel....helpen met aan en uitkleden, douchen, naar de fysio rijden 2x in de week, visite ontvangen { wel gezellig} en zo heb ik niet zo veel tijd om te bloggen....

ff een plaatje voor de gezelligheid......

Want naast bloggen ben ik ook nog bezig met mijn tassenhandel voor de Weversmarkt op 24 juli a.s. Ik moet er namelijk nog een aantal naaien, hoeveel.......zeker nog 15.....maar dat gaat wel lukken hoor, alleen nu is mijn lief thuis en anders rijdt hij ergens in Nederland en kan ik ongestoord lekker in het atelier zitten, nu doen we dingen samen, koffie drinken en lunchen....en.......... ik moet met de hond wandelen.

Kees laat anders ook de hond uit en die loopt dan grotere rondjes dan ik......

Volgende blogje ga ik tassen showen, wacht maar af...

Inmiddels zijn we 14 dagen verder qua mantelzorg en mijn Kees redt zich al weer aardig zelf...kan zelf douchen, maar wil wel dat ik in de buurt ben, kleed zich alweer zelf aan, behalve sokken, dat is een dingetje....en doet verder heel veel oefeningen.....en auto rijden doet hij ook nog niet, dus een ritje naar de fysio doe ik gewoon. Stiekem rijdt hij al weer de auto in en uit de garage....hij moet gewoon af en toe een stuur in handen hebben.....verslaafd aan auto rijden.....nog nooit van gehoord...

een franse kat......kijkt even mee....

Donderdag heb ik een "vrije" dag van mantelzorg, en dat kan....ik heb dan een Patchie dag bij Marja en Kees zegt dat hij zich kan redden. Ik heb alleen hulp gezocht voor het uitlaten van Silka, want dat gaat natuurlijk niet met krukken...

Zin-in-in,  een dagje met de patchie vriendinnen....lekker kletsen en gezellig samenzijn...misschien wel buiten onder de veranda bij Marja...we gaan het zien...."Zomer"  nog even aanhouden aub.....

Dus nu zijn jullie weer op de hoogte van het verdelen van mijn tijd tussen mantelzorgen, huishouden, tuinieren, dat moest ook want in onze vakantie was de tuin ontploft qua groei,   en tassen naaien.....komt allemaal goed. Het lijkt net alsof ik het druk heb maar ik ben gewoon lekker bezig, geen stress....

Ik wens jullie fijne ZONNIGE dagen, die kunnen we wel gebruiken want we hebben allemaal gebrek aan vitamine D denk ik...

Tot blogs, groetjes Marion.

Gewoon een leuk kiekje uit Menerbes, een klein, schattig plaatsje in de Provence....ooit woonde daar Peter Mayle, een engelse schrijver.....Als je ooit een boek van hem ergens vind, lekker lezen, je lacht je slap.....