Daar ben ik weer...........

Hier een plaatje van het plaatsje Stokkum. Nee, het ligt niet in Friesland, wat de naam misschien doet vermoeden maar in Gelderland. Het is in het gebied Montferland......jullie kennen toch allemaal 

Momfer de Mol, uit de Fabeltjeskrant......Nou op zijn geboortegrond waren wij 2 weekjes kamperen met ons rijdende huis.

Hoezo daar? Nou, in heel Nederland zijn alle campings VOL! Wij wilden eigenlijk naar Zeeland, de campings die wij hadden uitgezocht waren vol tot eind augustus....nou, dan maar naar Limburg, en dan wel graag naar het Geuldal, helaas....ook vol.....

Dan maar prikken uit het Actie-boek en dan kom je zomaar in Stokkum terecht.

Een prachtige omgeving en ook nog eens een hele mooie camping, "de Slangenbult".

Op deze camping mochten we 14 dagen blijven en dat hebben we gedaan. Het weer was fantastisch, de mensen om ons heen in ons kampeerstraatje waren ook heel gezellig, dus wat wil een mens nog meer.

Stokkum ligt vlakbij de grens met Duitsland en ook vlakbij 's Heerenberg, wat overigens ook een mooi stadje is.

Bij de afslag naar de camping stond Maria over ons te waken, dat vind ik altijd heel fijn. Er werden regelmatig kaarsjes opgestoken dus het beeld heeft zeker een functie.

De omgeving is prachtig, als je van fietsen houdt dan moet je hier zeker een keer een paar dagen doorbrengen, dat loont zeker de moeite.

Het is er landelijk, heuvelachtig en zeer bosrijk, heel veel variatie.

Wij fietsen niet want onze hond kan niet fietsen, zo simpel is het, wij wandelen en dat kan daar ook heel goed. Prachtige bossen grenzen aan de camping, dus je kan daar prima wandelen. Silka vond het geweldig.

Kijk haar zitten in afwachting van een wandeling.

Ook hadden we weer een kat mee, dit keer de 0-20 er, onze Peppie. Die noemen we zo omdat hij eigenlijk uit Amsterdam komt.

Peppie mocht mee kamperen, kijken hoe het zou gaan. Als het niet ging konden we hem eventueel naar huis brengen.

Willen jullie weten hoe het ging?

Ik hoefde niet terug naar huis. Peppie is gewoon een week onzichtbaar geweest. Geen eten en geen drinken gehaald bij ons, wel onder de caravan in de kattenbak zijn behoefte gedaan. Heel bijzonder, en dat deed hij meestal 's nachts want dan sloeg Silka aan. Ging ik kijken, niets te zien.

Na een week kwam Peppie weer eens bij ons kijken en bleef toen wel bij ons in de buurt. Wij dachten, nu heeft hij het door. Helaas....toen we gister naar huis { moesten} zijn we ongeveer 2 uur bezig geweest met het vangen van de kat.....pffffff...

Deze kat kan het dus niet, hij mag voortaan bij de buurvrouw blijven.

Eigenlijk is dit de eerste kat die het niet snapt, al die andere katten konden het perfect.

We hebben er zelfs 1 gehad die sprong meteen in de auto als de meiden het liedje "Vader Jacob" gingen zingen....dat vond hij vreselijk dus dan maar in de auto. Opgelost.

Zo hebben jullie al weer wat te lezen, helaas kon ik daar niet bloggen want er was een grote Wifi storing.

Maar goed voorlopig kan ik weer wat vertellen.

Ik heb overigens nog wel heel speciaal nieuws.....

* DE WEVERSMARKT OP 14 JULI GAAT DOOR!!!!*

mits er corona uitbraken komen, maar dat spreekt vanzelf.

Zo'n zin in deze markt, samen met Patchie vriendin Greet tassen verkopen en we hebben ook een verkoopassistente, namelijk mijn dochter Marieke.

Wat een geweldig nieuws is dit.

Fijne dag, groetjes, Marion.

Een deur in Bronckhorst.