Hij is weer in het land......

Ze mogen weer, mijn geborduurde Sint en Piet, ze mogen weer even in de kamer shinen......toch wel leuk dat ik die ooit geborduurd heb, en ieder jaar heb ik er weer plezier van. En zo zie je maar weer hoe snel een jaar verstrijkt, zo is het Januari en nu is het alweer half November....pfffff

Wij vieren Sinterklaas bij onze jongste dochter Marloes, want die heeft Morgan, en die is 5 jaar, en die geloofd nog. Phlynn haar andere zoontje moet dit jaar een pakje verzorgen voor een klasgenootje, hij is 9 jaar, dus die weet nu het geheim van Sinterklaas. Ik weet zelf nog hoe jammer ik het vond dat Sint helemaal niet bestond, ik geloofde het eerst ook niet, bizar toch?

Op de lagere school kwam natuurlijk Sinterklaas met een gevolg van zwarte Pieten, en het bijzondere was dat ik gewoon in de gaten had dat Sinterklaas onze buurman was, kapper Christoff......Deze man was van geboorte een duitser en had daardoor een accent, maar dat vond ik niet erg, hij was op dat moment voor mij Sinterklaas en hij wist heel veel van mij.....Logisch, hij woonde 6 huizen verderop en ik kwam ook vaak daar bij de kapper want die had schildpadden, ja echt waar, in de kapsalon. Dat kon vroeger allemaal...en wat hij ook had, stapels tijdschriften, de Donald Duck, Kuifje en de Sjors en Sjimmie. Al die bladen mocht je gewoon komen lezen, het was een hele lieve kapper, en hij hield van kinderen....Zwarte Piet, die kende ik ook....dat was Alie-Sienie Venekamp, dat hoorde ik aan haar stem en ik zag het zelfs door de schmink heen dat zij het was...zij kende mij ook goed en wist van alles over mij.....Toch waren dat leuke Sinterklaasfeesten, zo op de lagere school in de jaren 60........Bij ons thuis vierden wij ook natuurlijk Sinterklaas, met mijn Opa en Opoe, die woonden achter ons, en een hele lieve buurman en buurvrouw, die hadden geen kinderen en daarom kwamen ze altijd bij ons, kortom heel gezellig.

Zo weet ik nog dat ik 4 jaar was en er op de voordeur werd gebonkt en er pepernoten door de kamer vlogen { dat deed mijn vader om te zorgen dat ik niet direct naar de voordeur vloog, want "Piet" moest natuurlijk wel een goed heenkomen zoeken} Wat mijn ouders al dachten deed ik......ik vloog naar buiten zonder naar het grote cadeau te kijken, ik ging achter zwarte piet aan......Die arme man moest rennen voor zijn leven en ik vond hem { gelukkig} niet.....Mijn cadeau was toen een echte sjieke poppenwagen....Het liefst had ik gewoon even met zwarte piet willen kletsen.....

Mooi die herinneringen.............

Goed wat was er verder nog te doen afgelopen week....

Eerst hadden we natuurlijk op 11 november, Sintmaarten....

Bij ons in de straat heb ik het laagte record bereikt qua sintmaarten-kinderen, met mijn eigen kleinkinderen erbij had ik er welgeteld 9!!!!

Jammer, maar zo gaat dat, de meeste kinderen wonen in de nieuwbouw wijken, hier wonen alleen maar grote kinderen....We blijven op hopen op betere tijden, want ja, ik had wel snoep ingeslagen voor zeker 30 kinderen.....

Dit is een plaatje van weleer...

Het was 12 november koemarkt in Hoorn, en de traditie wil dat je dan erwtensoep eet en bij de koffie een plakje koe-taai...

Toen wij nog in Hoorn woonden was er nog wel echte koemarkt, met koeien, die stonden dan de hele nacht over op de Veemarkt.....wij gingen dan 's avonds vaak even koetjes kijken.....

Het is de gewone taai, maar in de vorm van een koe, leuk en heel lekker..... 

tegenwoordig is het alleen nog maar een goederenmarkt.

Naar de markt ben ik niet geweest, de erwtensoep heb ik wel gemaakt, ja een dag van te voren, want dan is het smakelijker, en de koe-taai, die heb ik donderdag gekocht.

Heb ik nog tassen genaaid , ja zeker....

baby-tassen, want daar wil ik zeker 10 van hebben voor de Weversmarkt...

Mooi geborduurde getallen, van 1 tot en met 10, paste precies op een kant van de tas....

En dit is de achterkant, met het ooievaartje.....

Dit oranje borduurwerk zocht een maatje om dan samen een tas te vormen, nou het is gelukt. Deze lap gekregen van Petra, die aan mij dacht toen ze aan het opruimen was....

Dit is de achterkant...het zakje met de oranje poezen was ook een leuk lapje maar te klein voor een tas...dus dan maar alleen een zak, ook leuk.

Kijk wat een leuke lap met die oranje vosjes.....toen ik de lap zag wist ik meteen welk borduurtje er bij kon.....zo leuk om te matchen.....

En dan deze foto....dit wordt geen baby-tas, dat zien jullie goed....Dit wordt een weggeeftas.....hier zien jullie een sneak preview....

Simone van Atelier Soedidee, let je op......Jij wilde graag een tas met een merklap en ik had beloofd dat als ik weer een borduurwerk zou vinden ik er voor jou een tas van zou maken. Het wordt een cadeau voor jou want het past bij het leven met merklappen en randjes van vroeger....Ik stuur je een berichtje als hij klaar is.....Wordt je al nieuwsgierig?  Mooi zo, dat is de bedoeling....tot gauw...

En zo zijn we dan weer bij de zondag aangekomen.....de week is weer om...Vandaag mag ik nog even op verjaardags visite want ons oudste kleinkind, Ilay, wordt dinsdag a.s. alweer 14 jaar......waar blijft de tijd, zucht.....Hij is inmiddels bijna een hoofd groter dan ik, kleintjes worden groot.....

Deze foto is van 2 jaar geleden toen werd hij 12, inmiddels is hij net zo groot als Opa.

Het was weer een gezellig weekje en we zien al weer uit naar de volgende week, lekker tassen maken, lezen in het boek,  Het Bloemenmeisje, af en toe even de handen uit de mouwen om het huis op orde te houden....zo gaat het wel lukken....

Fijne zondag en een leuke week gewenst, Marion.