Gisterochtend hoorde ik van mijn buurman dat zijn broer niet lang meer te leven had. Deze broer, Jos, was altijd een collega van mijn Kees.
Ik heb het 's morgens aan Kees verteld en die hoorde het vol ongeloof aan. Dat Jos ziek was konden we al niet geloven.
Kort na het middaguur werden wij gebeld door een oud collega dat Jos was overleden.
Dit is niet te geloven.
Rust zacht Jos, wij zullen nog vaak aan je denken.
groetjes, Marion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten