Ik hou niet van doorpitten.......

Hier een stukje van de heksenquilt.....er is namelijk een soort van probleem....niet ernstig maar toch..

Ik zal het vertellen...

Lapjes bij elkaar zoeken, het aaneen naaien van lapjes, het bedenken van een quilt, allemaal LEUK...totdat...

Het geheel moet worden doorgequilt......daar heb ik een broertje dood aan, echt ik vind het absoluut niet leuk.

En ik had een hele goeie lerares, Nel Berkhouwer, die heeft het mij heel goed geleerd.

Ik hou er gewoon niet van.....

Dus ik heb mijn eigen vorm van doorpitten aangeleerd...

Op allerlei plekken in de quilt zet ik 5 steken op elkaar, dan zit het hele geval goed vast, dan komen er nog teksten op en knoopjes, nou dan rolt deze quilt echt niet meer uit elkaar. Ik denk alleen dat ik geen voorbeeld ben voor de echte serieuze quilters onder ons, nou ja, het is niet anders, pech gehad.

Ik quilt volgens het Marion Blaauw systeem, weer eens wat anders.

Gister dus heel veel 5 steken gezet in de heksenquilt.

Het vlaggen mandje raakt al aardig vol, ik moet er nog ongeveer 60, dus het einde is in zicht. Niet dat het verveelt, het is echt heel leuk om te doen. In de vlaggenstrook voor dochter Marieke komen ook persoonlijke vlaggetjes van ieder kind, dat zijn er 3, en de andere dochter krijgt dat natuurlijk ook, maar dan gaat het om 1 vlaggetje.

Dank zij de leuke steekjes op mijn naaimachine zal het wel leuk worden denk ik.

Natuurlijk hebben we ook een spreuk....

En weet je waarom?....Als je moeilijk doet haken anderen af en gaat het niet door.....soms is dat de bedoeling van moeilijk doen. Het is makkelijker dan NEE zeggen.

Zou er een plaatje van zijn, ik ga even op zoek.....

Gewoon een tegeltje, verder geen aparte plaatjes....

Zo werd het evengoed nog weer een gezellig wensdag blogje.

Fijne wensdag, groetjes,

Marion.

We gaan richting voorjaar {hoop ik } dus een nieuw eindplaatje.

Borduurseltje van mezelf naar een patroon van Steekjes& Kruisjes.