dinsdag 28 november 2017

Post van Sint en Piet.....

Dit is een klein kapelletje, heel hoog in de Franse Alpen. In september heb ik hier alvast een kaarsje gebrand en om hulp gevraagd voor de operatie aan mijn vinger. Aankomende donderdag is het zover. Dit wordt voorlopig even het laatste blogje, want met een gespalkte hand valt bloggen niet mee.
Donderdag opereren en dan 5 december mag ik alweer terugkomen, dan kijken ze hoe het er mee gaat en of, misschien, de spalk eraf kan. 
Ik krijg een nieuw gewrichtje in mijn vinger en dat moet natuurlijk wel weer gaan bewegen, dus dat gaan ze dan gelijk al bekijken of het al bewegen kan. {Hoop van wel} De gehele revalidatie gaat 3 maanden!!! duren, dus dat is best lang. Maar een nieuwe knie duurt ook 3 maanden, het is in principe ongeveer hetzelfde.

Werd trouwens erg verrast daarstraks door de postbode.....
Post van Sint en Piet....
Een hele grote envelop en hij voelde een beetje bobbelig......mmmm, wat zou het zijn?
Er zat een gedicht in, ja een heel mooi gedicht. Deze rijmpiet kon het heel goed....
Er zat een geknutselde hand met een bandje om de zere vinger... Sinterklaas weet ook alles, dat zie je nu maar weer.
Toch lief dat hij aan mij denkt.
Sinterklaas en Zwarte Piet, dank u wel voor de bemoedigende woorden op rijm. Knap gedaan.
Ik heb dus ook de laatste spreuk voorlopig....
Mijn vader dacht daar wel eens anders over....Wat konden wij wel eens ruziën met z'n tweeën.
Hij vond ook altijd dat hij gelijk had, maar ik vond dat niet, dus ja dan rookt het wel zo nu en dan.
Over het algemeen laat ik mij niet zo gauw van de wijs brengen, en ik word vrij fel als ik zeker weet dat ik gelijk heb, mij krijgen ze zomaar niet klein.
 Er kwam trouwens nog iets met de post...
Mijn lievelingsblad......kan niet wachten om erin te bladeren en te lezen, straks even....
Goed, tot zover, blijf wel glimlachen allemaal, en tot blogs
Marion.


maandag 27 november 2017

Kalmaandag, zeker met dit weer....

Kijk wat een mooie bloemen ik kreeg van mijn broer en z'n vrouw, een hele aparte bos. Ik heb ze in een keulse vaas gezet, erfstuk van mijn moeder, leuke gedachte...bloemen van mijn broer in de vaas van mijn moeder.....
Het is nu wel echt huilen met de pet op buiten. Ging natuurlijk vanmorgen met de hond op pad, het was zo erg dat het mijn kraag inliep. Echt we waren doornat, maar goed we hadden wel lekker gelopen, en dat is ook wat waard.
Silka en ik zijn het er over eens dat we liever in het zonnetje wandelen, maar ja de verkeerde tijd komt er aan, storm, regen, sneeuw en ijzel staan ons de komende maanden te wachten, helaas....
De spreuk is leuk vandaag....
Ik kan zelfs reizen in mijn hoofd, dat is ook leuk. Ik ben dus een tevreden mens, en dat beaam ik ook.
Bij mij is het nooit saai.
Soms pak ik ook nog wel de foto albums erbij van onze reizen naar Engeland en Schotland, zo mooi daar.
Het is jammer dat de Channeltunnel trein op het moment zo duur is, anders wist ik het wel.
Ga mij niet aanraden om met de boot te gaan, dit is voor mij en mijn lief geen optie, we worden allebei Zeeziek.
Maar op de trekvogels blijf ik jaloers.....
Zomaar over de wereld vliegen waarheen je maar wilt......Heerlijk lijkt mij dat...
Tot zover dit verhaaltje, zet je glimlach maar weer aan,
Fijne kalmaandag, groetjes,
Marion.



zondag 26 november 2017

Zondag=Zindag........toch????

Gister deze hyacinten al laten zien, die waren voor mijn buurvrouw Elly, die was jarig. Ze zette hem meteen heel gezellig neer, dus het was een succes cadeau. Zo'n schaal staat ook leuk met witte cyclamen bedacht ik mij later, zo met de kerstdagen, wie weet.....
Vandaag is het Zondag, dat is de enige dag van de week dat je mag doen wat je wilt, vandaar de naam Zindag.
Leuke woordspelingen met de dagen van de week.
Wij hadden dus gisteravond het pakjesspel ter ere van de goede sint. Het is weer gelukt en het was een gezellige avond.
De uiensoep gleed er makkelijk in bij iedereen, ik had de kommen nog in de oven gezet met stokbroodje en kaas erop, dat maakt het dan zo lekker.
We hadden dit jaar  allemaal vrij grote cadeaus, we konden er bijna niet over heen kijken.....
Zou dan de crisis toch echt over zijn....
Gister heb ik nog wat boodschapjes gedaan bij de Lidl, en daar heb ik een mooie rode wijn gevonden, uit de plaats Brouilly.
Daar was ik gewoon in september, zo leuk vind ik dat, nu hier een wijn te vinden die daar vandaan komt.
Vanavond ga ik een lekkere maaltijd koken en de Brouilly maken we soldaat.
Verder wens ik jullie een leuke ZINDAG,
helaas het weer werkt niet mee, het is KOUD, ja echt waar, ik had mijn dikke jas aan toen ik met de hond ging lopen. Door de wind voelt het kouder dan het is.
Maar goed binnen kun je het ook gezellig maken, zo wie zo vanmiddag....
Vanmiddag gaat onze MAX weer de baan op. Hij heeft de 6e startplaats, dus het kan een spannende wedstrijd worden als hij veel gaat inhalen. We gaan het zien.
Denk aan je glimlach, 
groetjes, Marion.


zaterdag 25 november 2017

Het een en ander....

We beginnen vandaag met de spreuk....
Oftewel zonder liefde vaart niemand wel....
Liefde is toch net electriciteit, althans voor mij wel. Bij ons geen gebrek.
Gister nog wel op de fiets naar Hoorn geweest, het was ook nog eens Black Friday en de aanbiedingen vlogen je om de oren.
Heb er wel van geprofiteerd, lekker puh...
Bij de kringloop Dorcas in Andijk, deze leuke schaal gevonden, hyacinten erin, staat gezellig. Het is een mooie want er is ook nog een gaaf deksel bij. Er stonden er nog meer, dus wie nog wat zoekt, bij Dorcas in Andijk.
Zo nog even wat boodschapjes doen voor de maaltijd van vanavond, mijn uiensoep is al klaar en die is toch lekker geworden.
Nu nog de turkse broden vullen, warm en koud, en een heerlijke huzarensalade heb ik ook nog gemaakt. Stokbroodje erbij, komt helemaal goed.
Kortom ze zullen niet verhongeren.
Met een glimlach wens ik jullie een gezellige
Schaterdag...
Groetjes, Marion.



vrijdag 24 november 2017

Misschien wordt het nog droog.....

Jaloers ben ik op deze trekvogels...Zij vliegen gewoon lekker naar de zon. Het is vandaag weer huilen met de pet op, zo als ze dat dan zeggen.
Ik hoop dat het nog even droog wordt, want ik wil nog even op de fiets naar Hoorn. Waarom niet met de auto, omdat het altijd parkeerproblemen geeft, en met de fiets kan ik overal iets vlugger komen.
Er is vandaag o.a. in de kerk Het Octaaf een verkoop van handwerkspullen van de stichting Tesselschade, Arbeid Adelt.
Ooit van gehoord???? Google het maar eens, zij doen heel goed werk.
Ook hebben wij morgen hier bij ons het beroemde en beruchte Sinterklaasspel te spelen. Hilarische taferelen spelen zich dan af, en het is zo wie zo heel gezellig.
De spelers komen wel allemaal bij mij eten, dus ik heb het een en ander bedacht....
Vooraf een lekkere uiensoep met kaas uit de oven....dan heb ik twee turkse broden, een warme en een koude variant, lijkt me ook niet verkeerd. Dus ja, ik moet ook nog boodschappen doen, en liever niet in de regen.
We zien het wel....
Verder heb ik ook nog een foto van mijn zwart/wit challenge...
Deze ga ik zo op mijn FB pagina zetten, morgen alweer de laatste.
Dus rest mij nog de spreuk:
Nee, er komt geen pijl uit, de pijl gaat zelfs de verkeerde kant op, hij raakt de schutter en die wordt overspannen.
Ik weet "helaas"hoe waar dit is.......

Ik groet jullie overigens met een glimlach, want een glimlach op je gezicht zit het lekkerst....
Marion.




woensdag 22 november 2017

Regenachtige dansdag, maar ik had het zonnetje in huis....


Wat is het toch een gezellig ventje. Lekker geslapen bij oma en daarna gingen we lunchen. Een boterham met pindakaas was binnen 5 tellen naar binnen gewerkt. Nog een boterham, en daar had ik kaas op gedaan....niet zo'n goed idee, het brood ging erin maar de kaas kwam weer naar buiten, tot grote lol van de hond. De kaas lag natuurlijk op de grond.
Vandaag komt hij weer lunchen, pindakaas maar op z'n broodje, dat is beter.
Dit is de 4e foto van de challenge, zie mijn FB. Mijn dagelijks leven is natuurlijk niet zo heel spannend, ik doe gewoon de dagelijkse dingen, dus ook de was.
De spreuk
Tegenwoordig met die Tomtom, denk ik dat mensen wel eens meer niet weten waar ze terecht komen. Je moet wel een beetje van Aardrijkskunde weten anders kom je toch echt op verkeerde plekken terecht. In sommige landen hebben ze wel 4 dezelfde plaatsnamen maar wel in heel andere gebieden.
Ooit iemand gesproken die dacht dat Stadskanaal bij Alkmaar lag, en dit dacht hij vanwege het Noordzeekanaal. Ja, wat een kronkel in je hoofd......
Wel ik groet jullie met een glimlach,
Marion.



dinsdag 21 november 2017

Vrede, niet overal, maar bij ons wel.....

Kijk, hoe lief deze samen op het bankje liggen. Nou heeft de hond wel ontzag voor de kat, dat zie je zo. Wie is er de baas in dit dierenparadijs?   Dat is Joep, die is de baas.
Grappig om dat te zien.
Vandaag mijn challenge foto weer op FB gezet, foto van het bezoek aan de Handclinic.
Het was een heftig bezoek, geen pijnlijk bezoek. Ze gaan een gewrichtje in mijn middelvinger vervangen en daar hangt nogal wat om heen. Een ieder die wel eens een nieuwe knie heeft gehad weet wat dat voor impact heeft, wel voor een vinger is dat niet anders. Ik zal mijn rechter!! hand ongeveer 2 maanden niet tot bijna iets kunnen bewegen. De revalidatie is namelijk 3 maanden, en dat is langzaam weer opbouwen qua beweeglijkheid.
We gaan het meemaken, ik heb geen keus.
Vandaag komt deze kleine rakker nog lunchen, want zijn mamma gaat met haar zus en hun vader, dat is mijn lief, ergens een pannenkoek scoren. Dat is zijn verjaardagscadeau.
Dus ik ga lunchen met de kleine rakker, hij een broodje pindakaas en oma een cracker met kaas en komkommer.
We hebben vandaag ook weer een spreuk:
Scheelt veel wie die rede vertelt, als het een man is dan lukt het wel, maar als het een vrouw is dan gaat het iets moeilijker, dit weet ik uit ervaring.
Ik wens jullie een gezellige dansdag, regenachtig helaas,
maar met een glimlach groet ik jullie,
Marion.



maandag 20 november 2017

Een boompje van........ja, natuurlijk, de ACTION.....

Eerst laat ik jullie even deze foto zien, deze foto straalt kracht uit en niet zo'n beetje ook. Soms kom je iets tegen en dan denk je, ja daar kan ik wat mee, vandaar dat ik het op de foto heb gezet. Wat is het? Wel de wielafdrukken van een hele grote shovel.
Maar er is nog meer....
Ik ben uitgenodigd om mee te doen, op FB, met een uitdaging om elke dag, 7 dagen lang een zwart/wit foto te plaatsen. Dit moet een plaatje zijn dat mijn dagelijks leven weergeeft, 7 dagen lang, er mogen geen mensen op staan en ik mag ook geen uitleg geven.

Ik begon met deze foto, alleen hier is hij niet zwart/wit...
 en vandaag heb ik deze geplaatst....
Je kan het eventueel volgen op mijn FB pagina. 
Ik vind het een leuke uitdaging.

Nu het boompje...
Kijk hoe leuk, en dat voor € 4,99.....
Mijn vriendin Anneke bracht mij op het idee om kleine ornamentjes te borduren die gaan over kerst en de winter.
Zij is daar mee bezig en dat wordt heel leuk. Ik was bij de ACTION en had deze boompjes wel gezien, niet gekocht...
Thuis borrelde ineens dit idee op, dus weer naar de ACTION, en gelukkig ze hadden ze nog.
Zie je nou hoe gevaarlijk deze winkels zijn, je wordt er gewoon naar toe getrokken....
Het zal pas volgend jaar klaar zijn want zo snel borduur ik niet, maar het is wel leuk. 
Ik heb ook nog een spreuk vandaag:
Dan sta je open voor informatie, daarom lukt het bij kleine kinderen ook heel goed om ze iets te leren.
Ik wens jullie een gezellige kalmaandag, ik ga straks even naar Amsterdam, naar de handclinic om mijn aanstaande operatie door te spreken.
Groetjes met een glimlach,
Marion.



zondag 19 november 2017

Al 6 jaar Oma.....

Gister was ik al weer 6 jaar Oma. Waar blijft de tijd, 6 jaar geleden werd ik rond het middaguur gebeld met de mededeling dat ik Oma was geworden van een kleinzoon, genaamd Ilay.
Heb er bijna een week over moeten doen om aan z'n naam te wennen, hoe je het moest schrijven.... Dat snap ik nu helemaal niet want het is heel makkelijk, het waren de Omazenuwen denk ik.
Hij had een mooie kroon gekregen van z'n juf en in de klas natuurlijk z'n feestje gevierd. Partijtje had hij gelijk al op vrijdagmiddag en weet je wat ze hebben gedaan, echt zo leuk, ze gingen gourmetten. Nou dat vonden ze allemaal heel bijzonder.
Ilay is een jongetje die van eten houdt, hij kan de meest vreemde groentes zo opnoemen, aubergine en paprika en courgette zijn voor hem heel gewoon. Leuk is dat.
Misschien schuilt er wel een sterren kok in hem, tenslotte is sterrenkok  Ron Blaauw ook in de verte familie, dus je weet maar nooit.
Naast z'n Opa is hij het kado aan het uitpakken. Lego en playmobiel zijn favoriet dit jaar. Van ons had hij ook nog een boek over zoogdieren, want ook dat heeft z'n grote interesse.
Zus en broertje genieten ook van de kadootjes, en daarna aten we een heerlijk gebakje.
Tante Marloes en Phlynn waren ook van de partij, gezellig zo met z'n allen.
Gister gingen ze natuurlijk ook naar de stad want daar kwam een veel grotere kindervriend aan in de haven van Hoorn.
Hij is weer in het land, en bij ons met zwarte en bruine pieten.
Ik heb gister nog even mijn vriendinnen gesproken, we zouden met elkaar eten maar dat ging niet door, want ze liepen met z'n drieën met hun rug te kwakkelen.Ouderdom komt met gebreken.....
Ik wens jullie een gezellige  Zindag, maak er wat leuks van, ik heb genoeg ideeën, dus ik vermaak me wel.
Groetjes met een glimlach,
Marion.



zaterdag 18 november 2017

Patchie middag was gezellig.....

We zijn wat klein behuisd dus de kat slaapt hier in de boekenkast! Nergens anders is er plek alleen hier nog, dus dan maar....Deze kat zoekt echt de gekste plekken om te slapen.....
De bladen liggen op tafel, klaar voor de patchie middag. Altijd leuk om met elkaar over de onderwerpen in de boeken te praten. Soms staat er iets leuks in wat een ander wil maken, nou dan kopiëren wij dat gewoon, geen punt.
Onder het genot van thee en koffie, en natuurlijk ook wat lekkers....
Heerlijke parijze soezen, vol met slagroom, mmmmmmmmmm,
En ook nog een snoepje voor daarna,
Lekkere flikken, of deze....
Alles gewoon lekker, voor de quilters....gelukkig blijven we wel heel slank bij het zoeken naar stofjes, en het aan elkaar naaien van blokken, en dan ook nog doorpitten,  dat is allemaal goed voor de lijn, je spieren moeten toch aan het werk. En wat dacht je van het denkwerk dat eraan vooraf gaat, ook dat vreet energie, dus ja, we moeten zo nu en dan goed opladen.
Het was weer een gezellige middag, patchies, tot gauw.

Ik heb geen spreuk vandaag, maar wel een plaatje van een echte Sinterklaas fan.
Ze was er al helemaal klaar voor, zou Sint haar wel zien tussen al die kindjes....Daarom heeft ze een diadeem op met mijter, goed idee.

Ik wens jullie een gezellige
  Schaterdag
Groetjes met een glimlach, Marion.