maandag 14 december 2015

14 december=gedichtje nummer 14






 Dit vond ik zo'n mooi plaatje [ stond in de Libelle], en zo gemakkelijk na te maken. Wat berken takjes, wat rozenbottels en wat dennenappels, als je een beetje handig bent kun je dit maken. Een vogeltje hebben ze in het tuincentrum wel, echt leuk.
Goed,we gaan verder met onze taak, ik zal de engelen er even bij roepen....
He, zijn jullie met z'n tweeën? Ja, vandaag doen wij het weer samen, waar is het gedicht?
Ik zal de kalender er even bij pakken, wacht maar....
Kijk hier is hij al, vakje 14, het zakje steekt eruit, ik zal het pakken
Hier is het zakje, nu het gedicht nog....

Het gedicht is van Wil Melker

Vrede per direct

ik oordeel niet
maar wil het licht
weer zien in ogen die glanzen

nog voel ik het verdriet
hoor de laatste zucht
van hen in vogelvrije vlucht

dan gloort saamhorigheid
bloeien bloemen het intens gemis
geven kleur en warmte prijs

zij zijn op reis gegaan
naar het licht van het geboortefeest
dat daalt als een ster naar kerst

waar de vlammen 
van duizenden kaarsen
zullen vragen om vrede per direct

Nu nog een plaatje van een adventskalender, komt ie aan
Allemaal lege conservenblikken, zilver gelaten of met een lapje bekleed, nummer erop, kaarsje erin, hoe simpel kan het zijn.

Wij hebben gister nog een strandwandeling gemaakt met onze Silka, die was natuurlijk ook mee. Het was toch lekker op het strand, en het was eb dus een groot strand om te lopen. Onze hond genoot met volle teugen, toen we weer thuis waren heeft ze de hele middag geslapen.


Ik wens jullie een fijne dag
groetjes....





Geen opmerkingen:

Een reactie posten